celiakia

Celiakia

Celiakia (choroba trzewna) to trwała, uwarunkowana genetycznie, nietolerancja pokarmowa. Polega na zaburzeniu trawienia i wchłaniania jelitowego w wyniku zniszczenia ściany jelita, wskutek nieprawidłowej reakcji na gluten, czyli białka zawarte w pszenicy, owsie, życie i jęczmieniu. Obecnie trwają dyskusje co do konieczności wyeliminowania owsa z diety bezglutenowej. Uważa się, że białka zawarte w owsie nie powodują reakcji immunologicznej typowej dla celiakii w stopniu takim jak pszenica, żyto czy jęczmień. W niektórych krajach (np. Finlandia) dopuszcza się jego niewielkie spożycie, jednak polski owies jest silnie zanieczyszczony innymi zbożami i dlatego, niezależnie od wyników badań z innych krajów, zaleca się całkowitą jego eliminację z diety. Celiakia kojarzona jest głównie jako choroba wieku dziecięcego, a w rzeczywistości dotyczy osób w każdym wieku. W Polsce, w związku ze wzrostem świadomości lekarzy i pacjentów coraz częściej diagnozowana jest u osób dorosłych. Objawy celiakii: Niespecyficzne. Bywa, że u najmłodszych dzieci sygnały są bardzo wyraźne. Po wprowadzeniu glutenu do diety pojawiają się obfite, cuchnące stolce, bóle brzucha, utrata wagi, ale równie dobrze w ten sposób może objawiać się alergia pokarmowa, a taki przebieg celiakii obserwowany jest zaledwie u kilku procent chorych. Często choroba, nie dając wyraźnych objawów przez wiele lat, ujawnia się pod wpływem silnie stresujących sytuacji, takich jak problemy zawodowe, zabieg operacyjny czy ciąża. Można ją podejrzewać przy skrajnym niedożywieniu (niekoniecznie łączącym się z niedowagą, ale i ona jest wskazaniem), opóźnionym wzrastaniu i dojrzewaniu płciowym, częstych dolegliwościach brzusznych (kolki, wzdęcia, biegunki lub luźne stolce), a nawet przy zaburzeniach emocjonalnych (drażliwość, trudności w skupieniu, apatia), nieuzasadnionej niedokrwistości, zmianach skórnych (wypryski, owrzodzenia, wysuszenia, zwłaszcza w okolicach krzyża i pośladków). Grupy ryzyka: Specjaliści uważają, że badaniami przesiewowymi, pozwalającymi wykluczyć celiakię, powinny być objęte wszystkie osoby, które w bliskiej rodzinie (rodzeństwo, rodzice, dziadkowie) mają stwierdzone przypadki celiakii lub chorują na: cukrzycę typu 1, schorzenia tarczycy, hipoplazję szkliwa zębowego, nawrotowe owrzodzenia jamy ustnej (afty), zaburzenia psychiczne, np. schizofrenia, nowotwory jelita cienkiego, głównie chłoniaki. Także te, których dojrzewanie było opóźnione i miały zaburzone cykle miesiączkowe, w dzieciństwie cierpiały z powodu krzywicy, mają skrzywienie kręgosłupa i częste bóle stawów, kości. Leczenie: Przede wszystkim obejmuje przestrzeganie do końca życia diety bezglutenowej. Powinno być prowadzone pod nadzorem gastroenterologa. Tekst definicji: Polskie Stowarzyszenie Osób z Celiakią i na Diecie Bezglutenowej.

celiakia

POPULARNE
NAJNOWSZE
Więcej o:

celiakia

Co wiesz o seksie? Komplet punktów obowiązkowy

Pytanie 1 z 11 U kogo orgazm trwa dłużej: u kobiet czy u mężczyzn?