Masz wątpliwości, czy szczepienie przeciw ospie wietrznej ma sens? Znane są przypadki, że tą chorobą powszechnie uważaną za niegroźną, taką, którą "trzeba przejść", rodzice celowo zarażali swoje dzieci. Słynne ospa-party straciły na popularności, gdy w wyniku powikłań po celowym zakażeniu zwykłą ospą zmarło dziecko. Poważne konsekwencje przechodzenia ospy (np. zapalenie płuc, zapalenie móżdżku) dotyczą przede wszystkim osób dorosłych, ale mogą zdarzyć się w każdym wieku.
Niestety, nie wolno zapominać, że każdy, kto przeszedł ospę wietrzną, w przyszłości może zachorować na półpaśca. Wirus VZV zostaje z nami na zawsze, chociaż uśpiony nieraz na wiele lat.
Półpasiec to choroba powodowana przez wirus ospy - jeśli raz przechodziło się chorobę wywołaną przez niego, już na zawsze zostaje on w organizmie, jednak jest utajniony. W sprzyjających warunkach dla wirusa (chociaż nie dla nas), może się znów uaktywnić - na przykład w postaci półpaśca. Warunkami sprzyjającymi pojawieniu się półpaśca jest spadek odporności i przemęczenie organizmu.
Wirus występuje w kilku odmianach, w zależności od tego, jaki obszar ciała zaatakuje. Można mówić więc o półpaścu na przykład ocznym czy usznym.
Półpasiec pojawia się również u dzieci i ciężarnych kobiet. Nazwę choroby można kojarzyć z tym, iż zmiany występują zwykle po jednej stronie ciała. Półpasiec objawia się w dość charakterystyczny sposób. W pierwszej kolejności odczuwana jest przeczulica skóry wzdłuż nerwu zaatakowanego przez wirusa. Następnie pojawiają się kolejne objawy:
Przebieg choroby jest zwykle dość łagodny, a zmiany są charakterystyczne i trudno pomylić je z inną chorobą. Pomocne przy diagnozie są zdjęcia innych chorych (wystarczy ich poszukać w sieci na przykład pod hasłem: półpasiec zdjęcia wysypki czy półpasiec zdjęcia objawy). W naszej galerii na górze artykułu zobaczysz typowy przebieg półpaśca na klatce piersiowej, niewielkie zmiany na łokciu, wywołane przez VZV, a także półpaśca na szyi i głowie.
Mniej łagodny przebieg ma jednak półpasiec występujący na twarzy: oczny lub uszny. Mówi się o nim wówczas, gdy wirus umiejscawia się na czole i powiekach. Jest to niebezpieczne o tyle, że może dojść do zmian na rogówce. W przypadku pojawienia się objawów półpaśca na twarzy, należy czym prędzej udać się do lekarza: nieleczone zmiany na rogówce mogą prowadzić nawet do utraty wzroku. Najlepiej zacząć od wizyty u okulisty. Objawy na rogówce pojawiają się zwykle później, niż na skórze.
Półpasiec usadowiony na małżowinach usznych, zwany jest także zespołem Ramsaya Hunta. Uwagę powinny zwrócić zmiany wysypkowe na małżowinie usznej lub w jej okolicach, którym towarzyszy ból ucha i zaburzenia słyszenia. Ta odmiana półpaśca również jest niebezpieczna, ponieważ grozi porażeniem nerwu twarzowego, a nawet niedosłuchem. W tym przypadku również im szybsza wizyta u lekarza, tym mniejsze ryzyko powikłań.
Półpasiec nie jest chorobą zaraźliwą dla osób, które przebyły ospę w dzieciństwie. Utajniony wirus może uaktywnić się w sytuacji przemęczenia i spadku odporności organizmu. Jeśli nie - półpaścem można się zarazić po kontakcie z osobą chorą. Leczenie półpaśca zazwyczaj nie wymaga hospitalizacji, jednak bywa długotrwałe i dość uciążliwe, bo to choroba bolesna. Zatem terapia polega przede wszystkim na stosowaniu leków przeciwbólowych, a czasem również antywirusowych i kortykosteroidów.
Do najczęstszych powikłań półpaśca należą zaburzenia pigmentacyjne oraz trwałe blizny, które pozostają na skórze pacjenta. Zdarzają się również przypadki neuralgii popółpaścowej, czyli przewlekłego bólu, który utrzymuje się w miejscu wcześniejszego występowania wysypki. Nie zanika on nawet w momencie wyleczenia i rzadko może utrzymywać się nawet przez kilka lat. U osób chorych na półpaśca może dojść również do zakażenia skóry oraz powikłań neurologicznych, np. zaburzenia słuchu, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy porażenia nerwu twarzowego. Półpasiec oczny może nawet spowodować jednostronną utratę wzroku.
To również może cię zainteresować: