Trądzik
Jeśli chodzi o popularne choroby skóry twarzy, od lat prym wiedzie trądzik. Atakuje on zwykle w okresie dojrzewania, gdy w młodym organizmie trwa prawdziwa burza hormonów. To właśnie hormony wpływają na tworzenie się nieestetycznych, ropnych wykwitów na skórze. Inne przyczyny trądziku to nieprawidłowa pielęgnacja skóry twarzy i tendencja do nader intensywnego wytwarzania sebum.
Oczywiście przekonanie, że trądzik dotyczy wyłącznie nastolatków, można włożyć między mity. Takie choroby skóry przytrafiają się także osobom dojrzałym, w 30. czy 50. roku życia. Objawy trądziku różowatego są zwykle niepozorne – skóra jest lekko zaczerwieniona, gdzieniegdzie dostrzegalne są drobne krostki oraz popękane naczynka. Później jest już tylko coraz gorzej. Na skórze twarzy, pleców i szyi pojawiają się przerośnięte, swędzące zmiany. Tej choroby skóry nie da się łatwo wyleczyć – po terapii często zostają sine, nieestetyczne blizny.
Łupież
Łupież to z kolei najbardziej rozpowszechniona wśród chorób skóry głowy. Czy wiesz, że według statystyk łupież doskwiera aż 3 milionom Polaków? Wszystkiemu winne są grzyby, które uwielbiają wysokie temperatury i obecność łoju, gdyż te warunki sprzyjają ich rozwojowi. Z początku łupież objawia się świądem i zaczerwienieniem skóry głowy. Swędzenie skłania chorych do gwałtownego drapania, a w związku z tym – do złuszczania naskórka skóry głowy w stanie zapalenia. W następstwie można odnotować obecność owego naskórka na włosach oraz ubraniach. Łupież może być także efektem źle dobranej pielęgnacji włosów, np. stosowania złych kosmetyków. Jeśli tamte okolice stają się nagle delikatne i nadmiernie wrażliwe – najprawdopodobniej zwiastuje to choroby skóry głowy. Łupież może przyjmować odmianę tłustą oraz suchą.
Pokrzywka
Pokrzywka to wysypka, którą można zaobserwować pod postacią swędzących, czerwonych bąbli o zróżnicowanej wielkości. Zwykle bąble pojawiają się pojedynczo, a wraz z ustępowaniem reakcji skórnej znikają. Do listy objawów warto dopisać opuchliznę i obrzęki. Jak rozpoznać objawy tej choroby skóry? Zdjęcia pokrzywki powinny rozwiać wszelkie wątpliwości. Wysypka pojawia się w reakcji na uwolnienie histaminy, czyli związku chemicznego gromadzonego w komórkach naszego układu immunologicznego. Histamina wydziela się w reakcji alergicznej albo zapalnej zachodzącej na skutek m.in.:
- ukąszenia owadów,
- spożywania niektórych pokarmów (uwaga zwłaszcza na barwniki, konserwanty i niektóre przyprawy),
- zażywania niektórych lekarstw (szczególnie penicyliny i kwasu acetylosalicylowego),
- promieniowania słonecznego.
W związku z wydzielaniem histaminy naczynka krwionośne przepuszczają osocze, a to – przedostając się do tkanek miękkich – wywołuje miejscowy obrzęk. Mówi się o dwóch typach tej choroby skóry:
- pokrzywka ostra – objawy występują już po kilkunastu-kilkudziesięciu minutach od kontakt z alergenem, a więc wskazanie przyczyny wystąpienia pokrzywki teoretycznie nie powinno nastręczać większych trudności. Symptomy występują każdorazowo przy styczności pacjenta z alergenem i zwykle utrzymują się 1-2 doby (w każdym razie nie dłużej niż 6 tygodni). Najczęściej wystarczy leczenie w warunkach domowych, choć przy bardzo silnych objawach trzeba skontaktować się z lekarzem. Gdy pokrzywka szybko się roznosi na duży obszar skóry, a na dodatek towarzyszą jej inne symptomy, np. duszności – nie zwlekaj i oddaj się pod opiekę specjalisty,
- pokrzywka przewlekła – trwa ponad sześć tygodni i bywa znacznie trudniejsza do wyleczenia. Tutaj wizyta u lekarza (najlepiej dermatologa) jest obligatoryjna. U blisko połowy chorych wysypka przechodzi samoistnie w ciągu pół roku; bywa jednak, że utrzymuje się przez całe lata. Pocieszeniem może być fakt, że ta wersja choroby skóry zdarza się stosunkowo rzadko. Niestety, w aż 90% przypadków przyczyna pokrzywki pozostaje nieustalona. Często przypadłość ta wiąże się z występowaniem innego, poważniejszego schorzenia.
Atopowe zapalenie skóry
Popularnym rodzajem choroby skóry jest jej atopowe zapalenie. Można je rozpoznać po uporczywym swędzeniu i dokuczliwym wrażeniu suchości skóry. Co więcej, w zgięciach stawów wyskakują czerwone, drobne krostki. Najczęściej chory nie jest w stanie opanować przemożnej chęci rozdrapywania czerwonych plam, co jeszcze bardziej uszkadza powierzchnię skóry i pozostawia na niej łatwo dostrzegalne bruzdy.
Z czasem jest tylko gorzej. Gdy rośnie poziom zaawansowania choroby skóry, objawy stają się coraz intensywniejsze, a skóra – coraz cieńsza. Wreszcie wydaje się niemal przezroczysta, bo można przez nią dostrzec siatkę żył. Naskórek osoby chorej jest niezwykle podatny na wszelkie zranienia czy uszkodzenia. Jakich części ciała dotykają objawy tej choroby skóry? Nóg, rąk, tułowia, w zasadzie – całego ciała. Codzienne funkcjonowanie z tą przypadłością jest bardzo trudne, a czasem całkowicie uniemożliwione. Dlatego tak ważne jest, aby rozpocząć leczenie zaraz po rozpoznaniu pierwszych symptomów. Konieczne jest wtedy smarowanie pacjenta maściami ze sterydami dostępnymi na receptę – nie wolno pominąć żadnego fragmentu chorej skóry.
Łuszczyca
Łuszczyca to groźne, ale niezaraźliwe schorzenie o podłożu genetycznym. Niestety, często nie mamy pojęcia o predyspozycjach do tej choroby skóry, a już samo przesadzenie z alkoholem, bardzo silny stres albo zażywanie pewnych leków może doprowadzić do jej ujawnienia. Najważniejszym objawem łuszczycy są czerwone albo brunatne, obrośnięte naskórkiem krostki (owy naskórek jest podobny do białawej lub szarawej łuski). Do tej pory nie opracowano skutecznego leku na tę chorobę skóry; terapia opiera się na łagodzeniu objawów towarzyszącego jej zapalenia. Dermatolog może zlecić smarowanie zmienionych miejsc maściami z zawartością kwasu salicylowego albo mocznika. Przy cięższych przypadkach konieczne jest zażywanie doustnego antybiotyku. Nie należy także zapominać o diecie – trzeba zadbać o wzbogacenie jadłospisu o witaminę D i kwasy omega-3.
Uwaga: łuszczyca lubi atakować miejsca, które są owłosione, dlatego występuje zwykle na głowie oraz jako choroba skóry nóg u mężczyzn.
Liszaj płaski
Liszaj płaski może wystąpić na błonach śluzowych albo paznokciach, nie zajmuje jednak narządów wewnętrznych. Do dziś nie wiadomo, jakie są przyczyny tej choroby skóry, ale atakuje ona zwykle osoby w przedziale od 30. do 60. roku życia (częściej kobiety). To przewlekłe schorzenie objawia się:
- niebiesko-purpurowymi, grudkowatymi zmianami; błyszczące, wieloboczne grudki mają średnicę do 3 mm. Wykwity mogą być także czerwonawe albo sinofiołkowe; lubią się one zlewać, przez co tworzą rozległe zmiany skórne. Z rozwojem choroby skóry ich wygląd ulega zmianie; ustępując, stają się brunatnie podbarwione. Ich powierzchnię pokrywa delikatna siateczka. Grudki występują na całym ciele,
- świądem,
- pieczeniem,
- czasem odnotowuje się podłużne bruzdy na paznokciach (w skrajnych przypadkach może dojść do zanikania płytki paznokcia),
- liszaj płaski występujący na skórze głowy powoduje wypadanie włosów.
Jak zyskać jeszcze lepszy ogląd na symptomy tej choroby skóry? Zdjęcia (liszaj na różnych częściach ciała) są powszechnie dostępne w sieci – powinny one ułatwić samodzielną, przedwstępną diagnozę. Oczywiście ostateczna diagnoza i wyznaczenie metody leczenia leżą już w gestii dermatologa. Główne czynniki, które uznaje się za sprzyjające rozwojowi liszaja płaskiego to:
- cukrzyca,
- choroby wątroby,
- zażywanie niektórych leków (środki przeciwmalaryczne, leki używane w psychiatrii, neuroleptyki i preparaty ze związkami złota, bizmutu, arsenu),
- mocny wstrząs psychiczny,
- reakcje immunologiczne, występujące między innymi po przeszczepie szpiku,
- nawet drobne urazy, takie jak zadrapanie, mogą powodować stany zapalne w miejscu rany i przyczyniać się do wystąpienia tej choroby skóry.
To również może cię zainteresować:
Łuszczyca krostkowa dłoni i stóp (Zapalenie krostkowe dłoni i stóp)
