Więcej o zasadach zdrowego żywienia przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Dieta niskowęglowodanowa zdobyła popularność w latach 70. ubiegłego wieku za sprawą diety dr. Atkinsa, która obiecuje szczupłą sylwetkę, jeśli tylko usunie się z posiłków większość węglowodanów. Popularność diet z niską zawartością węglowodanów trwa do dzisiaj. Ich propagatorzy lubią podkreślać, że takie diety nie tylko odchudzają, lecz także działają prozdrowotnie w przypadku chorób serca i cukrzycy.
A co na ten temat mówią badania? Czy naukowcy znaleźli dowody na lecznicze działanie diety niskowęglowodanowej? Piszą o tym na łamach czasopisma "The Conversation" ekspertki w dziedzinie żywienia z University of Newcastle w Australii.
Zespół naukowców przeanalizował dane pochodzące z 61 randomizowanych kontrolowanych badań opublikowanych w bazie Cochrane, w których w sumie wzięło udział siedem tys. osób mających problem z nadwagą. W tej grupie 1800 osób miało zdiagnozowaną cukrzycę typu 2. Porównano efekty odchudzające i zdrowotne diet niskowęglowodanowych (w tym także diety ketogenicznej) z efektami zbilansowanej diety węglowodanowej.
Czy rzeczywiście schudniemy?
Dieta niskowęglowodanowa oznacza, że odrzucamy produkty z dodatkiem cukru, a także pieczywo, makarony, ryż i kasze, ziemniaki (źródło skrobi). Ponadto na takiej diecie nie wolno jeść owoców z wyższą zawartością cukru, takich jak banany, ananasy, winogrona, czereśnie. Zakazane są produkty wysokoprzetworzone oraz dania typu fast food.
Wyniki badań pokazały, że dieta niskowęglowodanowa stosowana od trzech miesięcy do ośmiu i pół miesiąca przynosi nieco lepsze efekty niż zbilansowana dieta węglowodanowa. Okazało się, że w przypadku osób niechorujących na cukrzycę typu 2 i unikających węglowodanów udaje się stracić o około kilogram wagi więcej (w porównaniu z dietą, w której 45-65 proc. energii pochodzi z węglowodanów). Podobnie było, gdy porównano efekty diet odchudzających trwających od roku do dwóch lat. Jeśli chodzi o osoby z cukrzycą typu 2, to początkowo traciły więcej masy ciała (równica wyniosła 1,3 kg), ale wszystko się wyrównywało w dłuższym okresie.
Nie stwierdzono natomiast żadnych istotnych różnic, jeśli chodzi o wpływ obu rodzajów diet na ciśnienie krwi, poziom cholesterolu, regulowanie poziom cukru we krwi czy zapobieganie zaparciom.
Ogólnie rzecz biorąc, dane pokazują, że niezależnie od tego, czy wolisz mniej węglowodanów, czy zbilansowany sposób odżywiania się węglowodanami, oba te sposoby mogą pomóc w utracie wagi
- podkreślają badaczki.
Nie rezygnuj całkowicie z węglowodanów, są nam potrzebne
Węglowodany potrzebne są organizmowi do produkowania energii, dlatego też nadmierne ich ograniczanie jest ryzykowne. Jeżeli decydujemy się na dietę niskowęglowodanową, musimy szczególnie starannie planować posiłki, tak aby nie pozbawiać się wielu ważnych makroskładników. Ekspertki przypominają, że jeśli nie będziemy spożywać pieczywa, owoców i warzyw, stracimy główne źródło błonnika, wapnia, kwasu foliowego i innych składników odżywczych.
Produkty o niższej zawartości węglowodanów, ale zawierające błonnik, to: szpinak, jagody, migdały, kalafior. Źródłem witaminy B1 są niskokaloryczne potrawy z pstrąga, tuńczyka, nasion słonecznika, wołowiny oraz wyroby z drożdży. Wapń znajdziemy w twardych serach, łososiu, migdałach, tofu. Kwas foliowy natomiast jest w zielonych warzywach liściastych, awokado, brokułach, orzeszkach ziemnych.
Jeśli chcemy schudnąć, musimy zapomnieć o śmieciowym jedzeniu i produktach wysoko przetworzonych, a skoncentrować się na produktach o niskiej zawartości węglowodanów, ale pochodzących ze zdrowej i zróżnicowanej żywności.
Przegląd dokonany został na podstawie danych z Cochrane Library, zbioru wysokiej jakości badań dotyczących medycyny i polityki zdrowotnej.
Źródła: ScienceAlert.com, Cochranelibrary.com
