Cukrzyca insulinoniezależna. Co to jest i co ją wywołuje?
Cukrzyca insulinoniezależna, czyli inaczej mówiąc cukrzyca typu 2, jeszcze do niedawna traktowana była jako problem dotykający głównie osób dorosłych i starszych. Niestety, ta tendencja uległa w ostatnich latach zmianie i coraz więcej dzieci cierpi z powodu cukrzycy typu 2.
Co to jest cukrzyca insulinoniezależna? Otóż jest to ten typ choroby, który rozwija się w późniejszym wieku i najczęściej jest konsekwencją niewłaściwego trybu życia, a w szczególności otyłości. Przez wiele lat może ona przebiegać bezobjawowo. Cukrzyca jest chorobą metaboliczną związaną z występowaniem niewłaściwego poziomu cukru we krwi. To z kolei jest konsekwencją insulinooporności, która może być uwarunkowana genetycznie. Cukrzyca insulinozależna może być spowodowana nie tylko zaniedbaniami, ale także wynikać z upośledzenia wydzielania insuliny.
Jak powinny zatem postępować osoby, które znajdują się w grupie ryzyka wystąpienia cukrzycy typu 2? Przede wszystkim powinny skupić się na zmianie nawyków żywieniowych. Pomocna w tym przypadku może okazać się wizyta u dietetyka, który wskaże jakie produkty należy bezwzględnie wyeliminować, a jakie będą nas wspomagać w walce z wysokim poziomem cukru we krwi. Ponadto takie osoby powinny zadbać o regularną aktywność fizyczną, która nie tylko zabezpiecza przed nadwagą, ale także pomaga skutecznie zmniejszać poziom glukozy.
Cukrzyca typu 2 insulinoniezależna. Objawy najczęściej występujące
Cukrzyca typu 2 insulinoniezależna przez wiele lat może nie dawać żadnych objawów. Choroba ta rozwija się bowiem powoli i w początkowej fazie nie posiada żadnych objawów, które mogłyby szczególnie zaniepokoić.
Zazwyczaj pierwszymi symptomami cukrzycy typu 2 jest pojawienie się wzmożonego pragnienia, a co za tym idzie częstsze oddawanie moczu. Osoba taka odczuwa ciągłą suchość w ustach, co sprawia, że pije coraz więcej. Jest to sposób, w jaki organizm próbuje samodzielnie doprowadzić do obniżenia poziomu glukozy poprzez rozcieńczenie. Na kolejnym etapie pojawia się także zwiększone łaknienie, a wręcz napady wilczego głodu, przy czym waga pacjenta nie rośnie, a nawet zdarza się, że zaczyna spadać.
Utrzymujące się wysokie stężenie glukozy we krwi może prowadzić do uszkodzenia naczyń, ale także częściej występujących infekcji układu moczowego czy problemów skórnych.
Jeśli cukrzyca jest nieleczona przez dłuższy czas, może to skutkować pogorszeniem wzroku, problemami z erekcją, skurczami mięśni.
Cukrzyca insulinoniezależna - dieta. Jak powinna wyglądać dieta?
Dieta przy cukrzycy insulinoniezależnej jest kluczem do poprawy stanu zdrowia pacjenta. To dzięki niej można w znaczny sposób kontrolować przebieg choroby i zapobiegać nadmiernemu wzrostowi poziomu cukru we krwi. Niestety, cukrzyca nie jest chorobą uleczalną - chorzy zmuszeni są do przestrzegania rygorystycznych zasad i przyjmowania insuliny przez całe życie.
Diabetolog jest specjalistą, który kompleksowo zajmuje się diagnozą i leczeniem cukrzycy. Co ważne oprócz stosowania metod farmakologicznych zwraca on uwagę na kwestie związane z prawidłowym odżywianiem i aktywnością fizyczną. Jak powinna wyglądać dieta przy cukrzycy insulinoniezależnej? Ogólne zasady wyglądają następująco:
- spożywanie 4-5 posiłków dziennie, w równych odstępach czasu co zapobiega wahaniom cukru
- ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych (oznacza rezygnację z tłustych mięs, natomiast wprowadzenie oliwy z oliwek i większej ilości ryb)
- ograniczenie spożycia węglowodanów prostych (miód oraz cukry dodane),
- zwiększenie ilości węglowodanów złożonych poprzez włączenie do diety produktów pełnoziarnistych, ale też warzyw (owoce w ograniczonej ilości)
- posiłki przygotowywane poprzez gotowanie - mniej smażenia i pieczenia z dodatkiem tłuszczu.
Zobacz też: Prawidłowy poziom cukru we krwi z palca, czyli jakie są normy glukozy u dorosłych osób
