Twoja fryzura ma niezadowalającą objętość i wygląd? Przyczyn takiego stanu jest naprawdę sporo.
Grubość włosa uwarunkowana jest genetycznie, a na włosy cienkie z natury trudno coś poradzić. Skłonność do przedwczesnego łysienia można odziedziczyć. Nagłe nadmierne wypadanie włosów bywa spowodowane niewłaściwą pielęgnacją, dietą, przewlekłym stresem, naturalnymi wahaniami hormonów.
Choroba tarczycy? Jak najbardziej: zarówno nadczynność jak i niedoczynność odbija się na naszym wyglądzie. Nieprawidłowe stężenie tyroksyny, podstawowego hormonu tarczycy, wpływa na odżywienie wszystkich komórek, więc także włosowych. Zaburzona jest wówczas produkcja łoju i naturalne nawilżenie włosów.
Zdecydowanie więcej na ten temat:
Inne choroby widać na włosach? Lista jest naprawdę długa. Oczywiście, przede wszystkim różne choroby skóry mogą się przyczynić do problemów na jej owłosionej części.Są też całe grupy schorzeń ogólnoustrojowych, które mogą wpływać na stan skóry i jej przydatków, czyli włosów i paznokci.
1. Niedokrwistość (anemia) - zmiana diety to często za mało
Mówimy o niej wtedy, gdy we krwi stwierdza się niedobór czerwonych krwinek, a także, gdy są one kiepskiej jakości. Niezależnie od tego, czy niedokrwistość jest "tylko" objawem innej choroby, czy występuje samoistnie, może okazać się bardzo niebezpieczna dla zdrowia - prowadzi do trwałego uszkodzenia układu krążenia, może zaszkodzić jego ogólnej wydolności.
Anemia objawia się przede wszystkim nieuzasadnionym przemęczeniem, apatią, osłabieniem, bólami głowy czy kołataniem serca. Może też odbijać się na wyglądzie. Bladość skóry, podkrążone oczy czy łamliwe paznokcie często wiążą się z anemią. Podobnie jak włosy cienkie, łamliwe, które zbyt łatwo wypadają.
By rozpoznać anemię, wystarczy badanie krwi (morfologia). Leczenie lepiej powierzyć lekarzowi. To mit, że zazwyczaj wystarczy zmiana diety czy suplement bez recepty, by anemię pokonać. Istotne jest odkrycie pierwotnej przyczyny i dopiero wówczas można dobrać odpowiednią terapię. Anemia nie musi być związana z niedoborem żelaza czy witamin z grupy B, chociaż, rzeczywiście zazwyczaj jest.
Zdecydowanie więcej na ten temat
2. Cukrzyca - wczesny objaw
Problem z włosami u diabetyków niejednokrotnie pojawia się jeszcze przed zdiagnozowaniem choroby. Nieprawidłowy poziom cukru we krwi trzeba przecież "złapać" i przy jego wahaniach niejednokrotnie pierwsze pomiary nie potwierdzają podejrzeń. Tymczasem włosy dość szybko zostają osłabione przez te skoki cukru. Zagęszczona cukrzycą krew nie przepływa swobodnie i utrudnia odżywianie komórek (glukoza nie jest prawidłowo przyswajana). Substancji odżywczych nie dostają więc też mieszki włosowe. Cukrzyca uszkadza także drobne naczynia krwionośne, odpowiadające za transport substancji odżywczych do mieszka. Skutki? Włosy rosną wolniej i wypadają przedwcześnie.
Więcej o cukrzycy:
3. Zespół policystycznych jajników - zróżnicowane problemy z owłosieniem
W związku z epidemią niepłodności, od lat całkiem sporo mówi się o PCOS (Policystic Ovary Syndrome) - jego objawach i konsekwencjach. Wiele osób kojarzy zespół policystycznych jajników z przykrymi dolegliwościami kobiet w wielu rozrodczym:
- nieuzasadnionym przybieraniem na wadze i w efekcie otyłością,
- zaburzeniami miesiączkowania,
- trądzikiem,
- stanami depresyjnymi, problemami ze snem,
- owłosieniem typu męskiego.
Okazuje się, że nadprogramowe włosy na twarzy nie przeszkadzają utracie owłosienia na głowie i wiele kobiet z PCOS narzeka na przerzedzenie fryzury. Okazuje się, że wygląd skóry czy włosów można poprawić za pomocą... antykoncepcji hormonalnej. Oczywiście, podstawowym celem jej stosowania jest wyregulowanie cyklów miesiączkowych. Poprawa urody zdarza się przy okazji. Niestety, taka terapia nie rozwiązuje trwale problemu.
Według statystyk dotyczy około 8-13 proc. kobiet na świecie, przy czym wśród kobiet leczących się z powodu niepłodności odsetek sięga aż 50-60 proc.! Przyczyny PCOS nie są znane, ale wskazuje się na czynniki genetyczne i środowiskowe. Jednym z objawów choroby jest wypadanie włosów. Inne to: zaburzenia miesiączkowania, nadmierne owłosienie typu męskiego, trądzik, otyłość i problemy ze schudnięciem, zaburzenia nastroju, problemy ze snem i niepłodność.
4. Reumatoidalne zapalenie stawów - nieprawidłowości ogólnoustrojowe
Cała grupa schorzeń reumatycznych, nie tylko reumatoidalne zapalenie stawów, odbija się niekorzystnie na naszym wyglądzie. Osłabienie włosów występuje choćby w przypadku tocznia rumieniowatego, twardziny, dny moczanowej, zespołu Sjögrena. Problemy estetyczne nie są jednak wówczas kluczowym problemem pacjenta. W połączeniu z innymi objawami mogą natomiast naprowadzić diagnostę na właściwy kierunek.
Choroby reumatyczne obejmują przede wszystkim układ ruchu. Pozostawione bez leczenia lub leczone źle prowadzą do deformacji a nawet całkowitej niepełnosprawności chorego. Najbardziej skuteczne jest leczenie wprowadzone nie później niż rok od wystąpienia pierwszych objawów. Na co zatem zwracać uwagę? Wszelkie obrzęki, narośle, guzki, dolegliwości w obrębie stawów, tkliwość, "trzaskanie kości", stany podgorączkowe.
5. Łysienie plackowate - w każdym wieku, ale najczęściej dopada młodych ludzi
Nie wiemy do końca, skąd się bierze, ale często współwystępuje z chorobami, które zostały już wymienione: cukrzycą, toczniem, zapaleniem tarczycy.
Łysienie plackowate jest przewlekłą chorobą zapalną mieszków włosowych. W jej przebiegu włosy wypadają w określonych skupiskach, więc na owłosionej skórze tworzą się łyse plamy.
Choroba może dopaść każdego w każdym momencie życia, jednak najczęściej atakuje dzieci i młodych dorosłych. Łysienie plackowate u kobiet i mężczyzn występuje równie często.
Leczenie jest trudne i często nie przynosi oczekiwanych efektów, ale wiele zależy od tego, z jakim rodzajem łysienia plackowatego mamy do czynienia. Przykładowo: złośliwe jest nieodwracalne, a przy zwykłym wlosy mogą wrócić w ciągu 3-6 miesięcy.
6. Choroba Addisona - gdy nie pracują nadnercza
Wiele objawów choroby Addisona łatwo pomylić z innym schorzeniem. Pojawiają się zaburzenia nastroju, biegunki, uczucie przewlekłego zmęczenia, wychłodzenie organizmu czy właśnie osłabienie włosów. Najczęściej jednak lekarz podejrzewa chorobę Addisona, gdy skóra chorego nienaturalnie ciemnieje.
To kolejna choroba autoimmunologiczna, związana z gospodarką hormonalną. Wiąże się z niedoborem hormonów kory nadnerczy. Leczenie polega na uzupełnianiu niedoborów hormonów: kortyzolu i aldosteronu podobnymi substancjami. Muszą być one przyjmowane do końca życia.
7. Zespół Roszpunki to nie bajka
Wiadomo, ze stan naszych włosów jest silnie związany ze zdrowiem psychicznym. Okazuje się, że przy problemach emocjonalnych utrata włosów wcale nie musi być samoistna. Zdarza się, że osoba dotknięta zespołem Roszpunki, zazwyczaj nastoletnia, sama się ich pozbawia. Niestety, chociaż nazwa zespołu nawiązuje do pięknej baśni, nastolatki, które go mają, nie żyją długo i szczęśliwie.
Zespół Roszpunki to kompulsywne zjadanie swoich włosów. Jego nasilenie bywa bardzo zróżnicowane i niejednokrotnie otoczenie lekceważy problem. Nastolatka trzymająca w ustach kosmyk włosów co najwyżej jest krytykowana ze względów higienicznych. Rzeczywiście, wielokrotnie taki nawyk jest przejściowy, włosów do żołądka trafia niewiele przy ich przypadkowym połykaniu i raczej historia nie kończy się na bloku operacyjnym.
Niestety, co kilka miesięcy do mediów trafiają doniesienia o tym, że chirurdzy byli zmuszeni wyjąć komuś z brzucha kilkukilogramową kulę włosów. Po latach zbierania fragmentów włosów może nastąpić ich groźna kumulacja. Ponadto - warto przyjrzeć się emocjom osoby, która z takim pozornie niegroźnym nawykiem ma problem i z pewnością wskazana jest przynajmniej rozmowa z psychologiem oraz poznanie technik odwracania uwagi od "kuszących" kosmyków.
Zwłaszcza teraz, gdy obserwujemy eksplozję problemów emocjonalnych związanych z lękiem o zdrowie i przyszłość, nie lekceważmy takich sygnałów.
Polekowe wypadanie włosów
Często to nie sama choroba bezpośrednio osłabia nasze włosy, a leki, które stosujemy, by ją pokonać. Związek między chemioterapią a utratą włosów jest powszechnie znany, głównie przez skalę ubytku owłosienia.
W mniejszym stopniu, ale też zauważalnie, na osłabienie włosów mogą wpływać:
- leki przeciwdepresyjne,
- preparaty stosowane w kardiologii, w tym statyny,
- środki hormonalne (np. hormony tarczycy),
- leki przeciwgrzybicze,
- pochodne witaminy A.
