Mikroskopowe zapalenie jelit (MZJG) - charakterystyka choroby
Jedną z charakterystycznych cech tej choroby jest obecność mikroskopowych zmian w błonie śluzowej jelita grubego, przy czym obraz radiologiczny i endoskopowy jelita jest prawidłowy. Główny objaw MZJG to długotrwała biegunka. Jeśli chodzi o częstość występowania mikroskopowego zapalenia jelit to ocenia się, że dotyczy 10-20 procent chorych ze zdiagnozowaną nawracającą biegunką.
Choroba ma dwie postaci: kolagenową (KZJG) i limfocytową (LZJG), ale objawy są w zasadzie takie same. Różny jest natomiast obraz histopatologiczny błony śluzowej jelit. Kolagenowe zapalenie jelit charakteryzuje się ponadbłonkowym pogrubieniem kolagenu, natomiast przy limfocytowym zapaleniu jelit pojawia się tzw. limfocytoza śródnabłonkowa (śródnabłonkowe nacieki limfocytarne bez pogrubienia warstwy kolagenu). Nacieki zapalne na nabłonku jelitowym obserwuje się podczas badania histopatologicznego.
Przyczyny MZJG pozostają nieznane, ale podejrzewa się, że dużą rolę grają predyspozycje genetyczne. Ponadto chorobie towarzyszą często takie schorzenia autoimmunologiczne jak: reumatoidalne zapalenie stawów, zespół Sjogrena, choroba Hashimoto, cukrzyca, celiakia, miastenia (autoimmunologiczna choroba mięśni powodująca osłabienie i szybkie męczenie się mięśni).
Istnieje też hipoteza, że za MZJG odpowiadają zaburzenia we wchłanianiu kwasów żółciowych, zaburzenia równowagi hormonalnej, infekcje lub też niektóre przyjmowane leki (kwas acetylosalicylowy, lanzoprazol - lek na zgagę, akarboza - lek przeciwcukrzycowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne).
Choroba częściej atakuje kobiety, średni wiek pacjentów z MZJG wynosi 55 lat. Jednak starsze osoby (powyżej 65 lat) są pięciokrotnie bardziej narażone na rozwój tej choroby niż osoby w młodszym wieku.
Mikroskopowe zapalenie jelit (MZJG) - objawy
Choroba atakuje jednak głównie osoby starsze, po 70. roku życia (10-20 proc. przypadków). Jest chorobą przewlekłą, z tendencją do nawrotów, a towarzyszy jej długotrwała, bezkrwista biegunka. Choroba została po raz pierwszy opisana w 1976 roku, a dokładniej jej kolagenowa postać.
Objawy:
- wodnista biegunka bez dodatku krwi czy śluzu, także w nocy
- kolkowe bóle brzucha
- nagłe parcie na stolec
- nietrzymanie kału
- stolce tłuszczowe
- czasem spadek masy ciała
W ciężkich przypadkach:
- odwodnienie
- utrata białka
- niedokrwistość
Choroba najczęściej ma jednak łagodny przebieg, chociaż lubi wracać.
Mikroskopowe zapalenie jelit (MZJG) - diagnoza i leczenie
W przypadku podejrzenia mikroskopowego zapalenia jelit wykonuje się kolonoskopię, podczas której lekarz obserwuje stan jelit oraz pobiera próbkę błony śluzowej do badania histopatologicznego.
Doraźnie stosuje się leki przeciwbiegunkowe, takie jak loperamid. Po wyeliminowaniu potencjalnych przyczyn zapalenia podaje się też budezonid (lek przeciwzapalny), salicylan bizmutu itp., a także glikokortykosteroidy czy antybiotyki. Ciężkie przypadki MZLG leczy się też preparatami immunosupresyjnymi lub - rzadko - chirurgicznie. U co trzeciego chorego choroba ustępuje samoistnie. Schorzenie nie podwyższa ryzyka rozwoju nowotworów układu pokarmowego.
