Diabetolog jest specjalistą, do którego najczęściej kieruje lekarz pierwszego kontaktu, podejrzewając cukrzycę. Diabetolog rozpoznaje jej typ (jest ich więcej niż powszechnie znane klasyczne typu pierwszego i drugiego), ustala dawkowanie leków doustnych, a w razie konieczności także insuliny oraz doradza w zakresie diety. Do poradni diabetologicznej pacjenci trafiają także po leczeniu szpitalnym (głównie w przypadku cukrzycy typu 1, której początek zazwyczaj ma ciężki przebieg).
Według szacunków Ministerstwa Zdrowia w Polsce na cukrzycę choruje dwa miliony osób. Chorych systematycznie przybywa, ale specjalistów, proporcjonalnie do zapotrzebowania na ich konsultacje, niestety nie. Wydłużają się kolejki, a opieka nad pacjentem w coraz większym stopniu spada na lekarzy pierwszego kontaktu.
Specjaliści podkreślają, że wielokrotnie konsultacje muszą być często powtarzane (częściej niż wymaga sama choroba), bo na pierwszą wizytę pacjent nie jest odpowiednio przygotowany, nie ma pełnej wiedzy na temat swojego zdrowia, wyników badań etc. To sytuację pogarsza. Osoba chorująca na cukrzycę nie dobierze sobie samodzielnie leczenia, nie rozpozna też najczęściej typu cukrzycy, jednak może lekarzowi pomóc, przynosząc odpowiednią dokumentację czy zbierając informacje o zdrowiu rodziny (cukrzyca jest chorobą w sporym stopniu uwarunkowaną genetycznie).
Czytaj także:
Jeśli zostałeś skierowany do diabetologa i wybierasz się na konsultację, koniecznie zabierz ze sobą wcześniejsze wyniki badań (nie tylko cukru), karty informacyjne z pobytów szpitalnych, inne dokumenty od specjalistów.
Pamiętaj, że ogromne znaczenie w leczeniu ma ewentualna obecność chorób współwystępujących, a także odbyte konsultacje u innych specjalistów, szczególnie lekarzy, którzy mogli wykluczyć, bądź potwierdzić, powikłania cukrzycy (np. okulista, dermatolog).
Dla diabetologa jest ważne, jakie leki przyjmujesz, w jakiej dawce. Dotyczy to też ziół i suplementów. Jeśli jakieś farmaceutyki ci się kończą, zrób listę potrzebnych recept.
Przez kilka dni przed wizytą postaraj się częściej mierzyć cukier i spisz wyniki. Pamiętaj, że pomiary cukru wyłącznie na czczo nie wystarczą. Warto mierzyć je w różnych porach dnia i wszelkich sytuacjach (w chorobie, po obfitym posiłku, treningu, sytuacji stresowej itp.). Ważne, by te okoliczności opisać.
Jeśli już masz swój glukometr, zabierz go ze sobą. Pielęgniarka diabetologiczna będzie mogła ocenić sprawność sprzętu, sprawdzić, czy dobrze się nim posługujesz, a lekarz będzie mógł sczytać dane z glukometru.
Jeśli masz problem z kontrolowaniem masy ciała, zapisuj przez kilka dni, co dokładnie jadłeś. Generalnie przeanalizuj swoją dietę, by wnioskami móc podzielić się z lekarzem.
Pacjenci leczeni insuliną szczególnie starannie powinni przygotować informację dla lekarza. Optymalnie, by przez kilka dni mierzyli cukier przed każdym głównym posiłkiem, dwie godziny po głównych posiłkach oraz przed snem. To dość uciążliwe, ale pozwoli w pełni ocenić prawidłowość kontrolowania cukrzycy. Warto w tym czasie kontrolować także ciśnienie tętnicze krwi.
Warto przynieść kopie ksero dokumentacji medycznej. Czasem lekarz ma możliwość, czasem nie i jeśli zaczyna wszystko spisywać, trudno skupić się na czymś innym. Kopie dołączy do karty - będzie po prostu łatwiej.
Na kolejne wizyty nie będą potrzebne archiwalne dokumenty. Jeśli jednak coś wydarzyło się w międzyczasie, trzeba dokumentację uzupełnić. Zawsze potrzebna jest informacja o lekach, dawkach, aktualne wyniki pomiaru cukru. Jeśli lekarz zalecił coś jeszcze (kontrolę ciśnienia, wagi) itd. - nie zapomnij i tego zabrać.
Jeśli masz jakiekolwiek pytania do lekarza, wątpliwości, problemy - spisz je na kartce. Praktyka pokazuje, że zwykle o wszystkim pamiętasz, póki nie wejdziesz do gabinetu, a pamięć wraca już po jego opuszczeniu. Oczywiście nie dotyczy to tylko diabetologa.