Soliród zielny – co to za roślina?
Soliród zielny jest zaliczany do sukulentów, czyli roślin, które są przystosowane do życia przy ograniczonej wilgotności podłoża. Jest rośliną słonolubną, przez co występuje przede wszystkim na glebach zasolonych, na przykład na plażach. Występuje głównie na terenie Stanów Zjednoczonych, Afryki oraz Europy.
Soliród jest rośliną drobną, osiąga zazwyczaj maksymalnie 30 centymetrów wysokości i ma mięsiste pędy. Poszczególne gatunki tej rośliny mają zróżnicowane ulistnienie, niektóre z nich posiadają małe zielone liście, które w okresie jesiennym stają się czerwone. Jedynym gatunkiem tej rośliny, który występuje w Polsce jest soliród zielny, który pozornie nie ma liści, gdyż są one bardzo drobne i trudno zauważyć je na tle łodygi. Ten gatunek rośliny jest jednoroczny i kwitnie w okresie od sierpnia do września. W Polsce roślina występuje niezwykle rzadko, można ją spotkać jedynie w środkowej części kraju oraz na wybrzeżu. Soliród zielny objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, co oznacza, że nie można go zrywać, niszczyć, a także handlować.
Soliród - właściwości
Soliród oprócz walorów smakowych ma wiele cennych składników odżywczych. Zawiera on między innymi sporo wapnia, fosforu, jodu oraz magnezu. Jest źródłem witamin, między innymi witamin A, C, E oraz beta-karotenu. W roślinie nie brakuje substancji o działaniu moczopędnym, dzięki czemu mimo dość wysokiej zawartości sodu, spożywanie rośliny nie powoduje zatrzymywania wody w organizmie. Najwięcej wartościowych składników zawartych jest w surowym solirodzie, niestety w trakcie obróbki termicznej traci on część swoich prozdrowotnych właściwości. Roślina dobrze znosi przechowywanie w lodówce - zamknięta w pojemniku może leżeć w lodówce nawet przez dwa tygodnie, jednak w trakcie przechowywania jej smak staje się mniej intensywny. Po zblanszowaniu soliród można zamrażać.
Soliród kalorie: Soliród jest rośliną niskokaloryczną - w 100 gramach zawarte jest jedynie około 40 kcal. Oczywiście kaloryczność wzrasta, jeżeli roślinę poda się polaną masłem, oliwą albo usmażoną w cieście.
Jak jeść soliród?
W Polsce soliród jest rośliną mało popularną, ale w wielu krajach (na przykład we Francji oraz Wielkiej Brytanii, gdzie znaleźć można duże skupiska tego sukulentu) jest ona używana jako dodatek do wielu potraw. Ze względu na to, że soliród występuje na terenach zasolonych, ma on delikatnie słony smak. W spożywanej na surowo roślinie bez trudu da się wyczuć trawiasty aromat, dlatego zazwyczaj blanszuje się ją, a następnie przelewa zimną wodą i dodaje do różnych potraw. Zblanszowany soliród można bezpośrednio dodawać do dań, na przykład do sałatek albo dodatkowo dusić lub podsmażać. Soliród doskonale nadaje się jako dodatek do wytrawnych dań, w szczególności potraw rybnych.
Jednym z najprostszych sposobów przygotowania solirodu jest zblanszowanie go i polanie odrobiną rozpuszczonego masła, octu oraz posypanie pieprzem. Roślinę można również krótko podsmażyć z dodatkiem drobno pokrojonego boczku albo posiekanego czosnku. Tak przygotowany soliród będzie świetnym urozmaiceniem dań rybnych albo zawierających owoce morza. Roślinę można również dodawać do zup, na przykład zupy rybnej albo risotta z owocami morza.
Soliród przepisy
W Internecie oraz książkach kucharskich znaleźć można wiele przepisów na dania z wykorzystaniem solirodu. Z sukulentu można przygotować na przykład sałatkę. Wystarczy oczyścić roślinę i pokroić ją na drobniejsze części, posypać startym parmezanem, dodać garść oliwek, kilka pomidorków koktajlowych, polać oliwą lub olejem i posypać pieprzem, a zdrowe i pyszne danie gotowe.
Soliród doskonale nadaje się do marynowania. Żeby przyrządzić taki dodatek do wielu dań wystarczy przygotować:
- 300 g solirodu,
- Pół litra octu z białego wina,
- Cukier – 4 łyżki,
- Przyprawy: lubczyk – 3 gałązki, kminek, gorczycę, seler naciowy, nasiona kopru włoskiego - po pół łyżeczki.
Na początku należy zagotować marynatę, czyli ocet z cukrem oraz przyprawami. Soliród trzeba natomiast zblanszować i osuszyć. Tak przygotowaną roślinę należy włożyć do słoików, zalać marynatą i porządnie zakręcić. Pikle są gotowe do jedzenia już po trzech dniach. Można je dodawać na przykład do dań z pieczonym mięsem, serów, a także wędlin.
