Anginka - co to za roślina, skąd pochodzi?
Anginka (Pelargonium graveolens L.) przybyła do nas z Afryki Południowo-Wschodniej. W Europie i w Azji najbardziej lubi południowe ciepłe regiony, gdzie uprawiana jest na plantacjach, natomiast w naszym kraju rośnie po prostu w doniczce na parapecie. Jest rośliną wieloletnią należącą do rodziny bodziszkowatych. Wydziela silny zapach, którego źródłem są olejki eteryczne, szczególnie obfite w przypadku tej rośliny. W temperaturze pokojowej anginka rośnie dobrze, ale na zimę wymaga przeniesienia do chłodu, inaczej wiosną nie zakwitnie. Ale uwaga, nie jest mrozoodporna. Ponadto jest rośliną światłolubną i nie lubi nadmiaru wilgoci. Można ją rozmnożyć przez sadzonki przycięte z młodych pędów.
Na plantacjach dorasta nawet do metra wysokości. W domu rzadko kwitnie, a jeśli już to kwiaty ma małe, jasne, w kolorach od białego do czerwonego. Najładniejsze w niej są liście o urozmaiconym pokroju, kryjące w sobie moc olejków eterycznych. Można je wyczuć mocniej, jeżeli potrzemy w palcach świeżo zerwany liść.
Anginka ma zastosowanie jako roślina ozdobna, pozyskuje się z niej ponadto olejki eteryczne na potrzeby przemysłu perfumeryjnego i cukiernictwa (do produkcji olejków zapachowych). Uznawana jest za roślinę leczniczą, a olejek geraniowy wykorzystywany jest szeroko w aromaterapii. I uwaga, jej zapach przegania owady z domu.
Anginka - właściwości
Istnieje wiele odmian tej rośliny, ale każda ma podobny skład i właściwości. Największą wartość leczniczą w angince przypisuje się olejkom eterycznym. Roślina zawiera takie związki bioaktywne jak geraniol, cytronelol, pinen, limonen. Są to związki organiczne należące do terpenów. W angince znajdziemy ponadto glikozydy, flawonoidy, garbniki, kwasy organiczne.
Anginka ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Przypisuje się jej także właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne oraz ściągające.
Anginka jako roślina lecznicza i kosmetyczna
Wyciągi z anginki w postaci herbatek czy płukanek polecane są w bakteryjnych zakażeniach górnych dróg oddechowych, na przykład przy anginie. Taka płukanka łagodzi objawy zapalenia i działa przeciwbakteryjnie. Inne schorzenia, w których pomocne są ekstrakty z anginki, to zapalenia gardła, zapalenia zatok przynosowych czy zapalenie ucha środkowego.
Uważa się, że działa pomocniczo przy takich schorzeniach jak reumatyzm. Zmniejsza też napięcie mięśni gładkich, na przykład przy menstruacji. Może wspierać walkę z liszajem, egzemą, łupieżem, jako dodatek do środków pielęgnacyjnych. A wydzielany przez anginkę olejek eteryczny działa uspokajająco, może pomóc nam wyciszyć się i zrelaksować. Sama obecność rośliny w domu ma zatem ogromne zalety.
Anginka jest też ceniona przez przemysł kosmetyczny ze względu na właściwości antyoksydacyjne i korzystne działanie na skórę. Dodaje się ją na przykład do kremów czy balsamów, ma ponadto piękny zapach, co wykorzystują producenci środków zapachowych.
Olejek eteryczny z geranium
Aby wydobyć z rośliny olejek eteryczny destyluje się jej liście przy pomocy pary wodnej. Olejek geraniowy służy do produkcji perfum, ale także w aromaterapii i jako wsparcie przy do leczeniu kilku jeszcze schorzeń. Badania naukowe wykazały, że olejek geraniowy jest w stanie zwalczyć pewne szczepy bakterii, w tym takie jak Staphylococcus aureus, czyli gronkowiec złocisty.
Olejek geraniowy bywa pomocny w następujących przypadkach:
- trądzik
- stany zapalne skóry
- obrzęki nóg
- zapalenie przedsionka nosa
- infekcje bakteryjne
- choroby neurodegeneracyjne, takie jak choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona
- menopauza
- niepokój, stres
- półpasiec
Badania wykazały, że działający bakteriobójczo olejek geraniowy poprawiał stan skóry zmniejszając wypryski trądzikowe, łagodząc podrażnienia skóry i infekcje. Stosowany miejscowo pomagał także w innych stanach zapalnych skóry. Może zatem być wykorzystywany jako naturalna substancja przeciwzapalna. Wykazano ponadto (co prawda na razie tylko w badaniach nad zwierzętami), że olejek geraniowy zmniejsza obrzęk nóg.
Olejek geraniowy może okazać się pomocny przy zapaleniach przedsionka nosa (skutek uboczny leczenia przeciwnowotworowego), złagodzi takie objawy jak krwawienie, ból, suchość, owrzodzenia.
W przypadku chorób neurodegeneracyjnych wykazano, że olejek geraniowy może pomóc osobom cierpiącym na chorobę Parkinsona, alzheimera, stwardnienie rozsiane, zmniejszając stan zapalny układu nerwowego. Wysokie stężenie cytronellolu w olejku geraniowym hamuje produkcję tlenku azotu, co jest powiązane ze stanem zapalnym komórek mózgowych.
Wdychanie olejku geraniowego stymuluje produkcję estrogenu, stąd jego korzystne działania na kobiety w okresie menopauzy. Olejek ma ponadto działanie uspokajające i zmniejsza niepokój (dowodem są randomizowane badania kliniczne, wykonane w szpitalu położniczym). Zauważono także że stosowany miejscowo łagodzi nerwoból towarzyszący półpaścowi. Ponadto istnieją dowody, że olejek geraniowy może obniżać poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą, chociaż tutaj potrzebne są dalsze badania.
Jak stosować olejek geraniowy?
Nie spożywamy go lecz używamy do aromaterapii bądź do miejscowego smarowania skóry punktowo albo przy masażu. Trzeba go wtedy rozcieńczyć na przykład przy pomocy oleju sezamowego, czy innego nośnika (15 kropel olejku na 6 łyżek oleju nośnikowego - 2,5 proc. rozcieńczenie). Dla dzieci trzeba zmniejszyć stężenie olejku geraniowego jeszcze bardziej (3 do 6 kropli na 6 łyżek).
Czy mogą wystąpić skutki uboczne? Tak, jeżeli mamy alergię na tę substancję lub nałożymy ją na skórę w stanie nierozcieńczonym.
Źródło: healtline.com
