Więcej podobnych tematów na stronie głównej Gazeta.pl
Selen wspomaga odporność
Selen zaliczany jest do grupy mikroelementów. Pełni bardzo istotne funkcje w ludzkim organizmie, dlatego nie należy dopuszczać do jego niedoboru. Selen ma istotny wpływ na działanie układu odpornościowego. Niedobór selenu może zaburzać odpowiedź immunologiczną na infekcję bakteryjną lub wirusową. Niedobór tego pierwiastka zaburza liczbę i mechanizm działania limfocytów i innych komórek układu odpornościowego.
Prace naukowe ukazujące się w kolejnych latach dowodzą, że selen ma naturalną zdolność do ochrony przed stresem oksydacyjnym. Pierwiastek bierze udział w tworzeniu peroksydazy glutationowej oraz innych enzymów, których podstawową funkcją jest ochrona komórek przed utlenianiem w efekcie tzw. stresu oksydacyjnego. Jest to o tyle istotne, że zwiększony stres oksydacyjny w wyniku niedoboru selenu, jest prawdopodobną przyczyną zwiększonego postępu infekcji oraz osłabienia obrony immunologicznej organizmu.
Selen - ważny dla tarczycy, chroni przed nowotworami
Selen pełni istotną rolę w działaniu hormonów tarczycy. Niedobór selenu jest związany z chorobami tarczycy, jak przewlekłe zapalenie tarczycy - Hashimoto w której układ odpornościowy atakuje tarczycę. Badania potwierdzają, ze niski poziom selenu w krwi oznacza zwiększone ryzyko autoimmunologicznego zapalenia tarczy. Co ciekawe, w tkankach tarczycy jest największą ilość selenu w porównaniu do jakiegokolwiek innego narządu w naszym ciele. Selen pomaga chronić tarczycę przed uszkodzeniem oksydacyjnym i jest bardzo ważny w produkcji hormonów tarczycy.
Selen to składnik około 20 enzymów występujących w ludzkim organizmie, m.in. peroksydazy glutationowej, stanowiącej czynnik antyoksydacyjny. Jest niezbędny do ochrony komórek przed wolnymi rodnikami oraz toksynami. Selen może zmniejszyć ryzyko powstawania niektórych nowotworów.
Podaje się go również osobom chorującym na depresję, ponieważ sprzyja łagodzeniu jej objawów. Podobnie działa w przypadku chorób układu nerwowego. Pomaga też w zmniejszaniu odczuwania bólu przy reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Selen - gdzie go szukać
Selen występuje w różnego typu produktach spożywczych. W organizmach występuje w parze z białkiem, dlatego najłatwiej odnaleźć go w produktach o dużej jego zawartości, a więc np. w mięsie, podrobach, rybach i owocach morza, mleku i jego przetworach, a także pieczywie. Selen nie występuje w zbyt dużych ilościach w warzywach i owocach, ale można go znaleźć w czosnku, suchych nasionach strączków oraz w grzybach.
Selen najlepiej się wchłania, gdy spożywa się go wraz z białkiem, witaminami A, E oraz C, a także z innymi związkami o charakterze antyoksydacyjnym.
Objawy niedoboru selenu: Duże i długo utrzymujące się niedobory pierwiastka prowadzą do zwyrodnień tkanek oraz narządów. Pojawiają się choroby, m.in. choroba mięśnia sercowego oraz choroba Kaszina-Beka charakteryzująca się obustronnym zwyrodnieniem stawów. Stan niedoboru selenu w organizmie można poznać po ciągłym zmęczeniu, większej podatności na infekcje, osłabieniu mięśni, pojawieniu się opryszczki i stanów zapalanych skóry oraz problemach z potencją.
Kto powinien suplementować selen
O suplementacji selenu powinien zdecydować lekarz w przypadku:
- cukrzycy,
- chorób tarczycy,
- leczenia bezpłodności
- chorób autoimmunologicznych
- niektórych chorób sercowo-naczyniowych,
- powikłań wynikających z hiperglikemii,
- nieprawidłowej pracy układu odpornościowego,
- choroby Leśniowskiego-Crohna,
- osób dializowanych.
Selen - zapotrzebowanie
Selen jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu, ale trzeba go stosować rozważnie. W jakich ilościach powinniśmy dostarczać naszego organizmowi selenu:
- Niemowlęta od urodzenia do 6 miesiąca życia: 10 μg dziennie
- Niemowlęta od 6 miesiąca do 12 miesięcy: 15 μg dziennie
- Dzieci od roku do 6 lat 20: μg dziennie
- Dzieci od 7 lat do 10 lat 30: μg dziennie
- Chłopcy i mężczyźni i od 11 lat do 14 lat: 40 μg dziennie
- Chłopcy i mężczyźni od 15 do 18 lat: 50 μg dziennie
- Chłopcy i mężczyźni powyżej 19 lat: 70 μg dziennie
- Dziewczęta i kobiety od 11 lat do 14 lat: 45 μg dziennie
- Dziewczęta i kobiety od 15 do 18 lat 50: μg dziennie
- Dziewczęta i kobiety powyżej 19 lat 55: μg dziennie
- Kobiety w ciąży: 65 μg dziennie
- Kobiety karmiące: 75 μg dziennie
Kiedy selen staje się toksyczny
Jest mało prawdopodobne, by doszło do przedawkowania selenu w wyniku jedzenia produktów zawierających duże ilości selenu jak np. orzechy brazylijskie. Może się to jednak zdarzyć przy nadmiernym suplementowaniu selenu, dlatego należy przestrzegać zalecanych dawek.
Nadmiar selenu powoduje natomiast:
- łamliwość paznokci
- stany zapalne skóry,
- wypadanie włosów,
- zwiększoną nerwowość
- zaburzenia układu nerwowego
- przykry zapach z ust
- zwiększoną potliwość
- biegunki.
W skrajnych stanach może dojść do uszkodzenia nerek i wątroby
