Wirusy hepatotropowe prowadzą do uszkodzenia miąższu wątroby. W przypadku zakażania wirusem HCV, który w odróżnieniu od pozostałych infekcji, zazwyczaj przebiega bezobjawowo i może ujawnić się po wielu latach. W takich sytuacjach zakażenie jest już bardzo rozwinięte i mogło doprowadzić już do marskości wątroby lub raka wątrobowokomórkowego.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C - jakie są typowe objawy HCV?
WZW C, czyli wirusowe zapalenie wątroby typu C, to choroba zakaźna wywołana przez wirusa HCV. Pierwsze objawy mogą pojawić się po upływie 2-6 tygodni od zakażenia. Do najbardziej charakterystycznych objawów należą:
- osłabienie
- przewlekłe się zmęczenie
- nadmierna senność
- depresja
- objawy grypopodobne: bóle mięśni, bóle stawów, stany podgorączkowe
- utrata apetytu
- nudności, wymioty
- wzdęcia
- zmniejszenie masy ciała
- powiększenie wątroby i śledziony
- świąd skóry
- zażółcenie białkówek
Niestety przypadki, gdy choroba niemal od razu daje o sobie znać, zdarzają się bardzo rzadko. Większość chorych nie ma pojęcia, że choruje i o zakażeniu dowiaduje się przez przypadek, lub gdy choroba jest bardzo zaawansowana.
Wirus HCV – jak można się zarazić?
Wirus HCV znajduje się we krwi i innych tkankach osoby zakażonej. Wirus może przenosić się na inne osoby bezpośrednio przez przetoczenie skażonej krwi lub pośrednio, poprzez wspólnie użytkowane przedmioty zanieczyszczone krwią. Warunkiem przeniesienia zakażenia na inną osobę jest naruszenie ciągłości tkanek (przekłucie lub obecność uszkodzenia skóry lub błony śluzowej), przez które wirus może dostać się do organizmu osoby zdrowej. Do zakażenia innej osoby dochodzi, gdy wirus HCV przedostanie się do krwi:
- podczas zabiegów medycznych i pozamedycznych, które prowadzą do uszkodzenia/naruszenia ciągłości tkanek, jeśli nie są przestrzegane procedury zapobiegające zakażeniom;
- stosowania (wstrzykiwania) substancji odurzających (narkotyków) lub innych substancji w celach niemedycznych nie stosując zasad bezpieczeństwa np. gdy kilka osób korzysta z jednej strzykawki;
- czasem zdarza się, że do zakażenia dochodzi podczas wykonywania zabiegu kosmetycznego, dzieje się tak gdy narzędzia nie są sterylne, niebezpieczne mogą być także zabiegi medycyny estetycznej, jak nakłucia kosmetyczne, piercing, tatuaż, itp.;
- przy kontakcie z krwią, np. podczas wypadku, bójki, w sportach kontaktowych (np. boks, judo);
- podczas wspólnego używania przyborów kosmetyczno-higienicznych (np. maszynki do golenia;
Czy WZW C można zarazić się przez ślinę? Na szczęście nie, wirus nie znajduje się w ślinie i nie przenosi się drogą kropelkową, czyli przez pocałunki, kichanie, kaszel czy korzystanie z tych samych toalet czy prysznica nie można zarazić się HCV.
Wirus HCV - jakie badania należy wykonać?
Najprostszym sposobem na potwierdzenie lub wykluczenie zakażenia jest badanie krwi na obecność przeciwciał anty-HCV. Jeżeli wynik jest dodatni, oznacza to, że pacjent miał kontakt z wirusem, ale nie oznacza jeszcze zakażenia i choroby. Aby uzyskać jednoznaczną odpowiedź konieczne jest badanie molekularne, to rodzaj testu genetycznego wirusa HCV (HCV RNA). Jeżeli wynik testu molekularnego jest dodatni (tzn. we krwi wykazana została obecność materiału genetycznego wirusa HCV), oznacza to, że pacjent jest zakażony wirusem HCV. Tego rodzaju badanie wykonuje się u osób, które:
- mają podwyższoną aktywność enzymów aminotransferazy alaninowej (ALT) i aminotransferazy asparaginianowej (AST) we krwi,
- kiedykolwiek przyjmowały narkotyki drogą dożylną,
- są przewlekle dializowane,
- są dziećmi matek, u których wykryto zakażenie wirusem HCV w czasie ciąży,
- miały przetaczaną krew lub były biorcami narządów przed lipcem 1992r.,
- chorują na hemofilię i urodziły się przed 1991 r.,
- wykonują prace związane z narażeniem na zakażenie po zawodowej ekspozycji na patogeny krwiopochodne (w tym lekarze i pielęgniarki zabiegowe, ratownicy medyczni, pracownicy laboratoriów diagnostycznych),
- są zakażone wirusem HIV.
Jak uniknąć zakażenia wirusem HCV?
Aby nie dopuścić do zakażenia należy pamiętać – zwłaszcza w placówkach medycznych, salonach kosmetycznych czy tatuażu – o zachowywaniu podstawowych zasad higieny. Korzystanie tylko z jednorazowego, jałowego sprzętu, mycie rąk i używanie jednorazowych rękawic zmienianych do każdego zabiegu. Niezwykle ważna jest także dezynsekcja tych przyrządów i narzędzi, które wykorzystywane są więcej niż raz.
Jak leczyć wirusowe zapalenie wątroby typu C?
Dzięki nowym lekom medycyna potrafi zwalczyć wirusa u 98-99 proc. chorych (stosowana wcześniej terapia interferonem nie była tak skuteczna i pociągała za sobą duże prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań). Dostępna obecnie terapia pozwala uderzyć bezpośrednio w wirusa, tym samym jest nie tylko skuteczniejsza, ale i nie wywołuje tylu skutków ubocznych, jest krótsza i lepiej tolerowana przez pacjentów. Pozwala ona uniknąć także dalszej transmisji wirusa.
Terapia polega na przyjmowaniu tabletek i trwa 24 tygodnie. Plan leczenia dobiera indywidualnie specjalista. Osoby, u których rozpoznano wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C), powinny udać się po poradę do lekarza chorób zakaźnych (ze skierowaniem od lekarza rodzinnego).
Wirus HCV a ciąża
Planując ciążę oraz we wczesnym jej etapie warto wykonać badania w kierunku wykrycia zakażenia HCV - na badania kieruje lekarz ginekolog i są one bezpłatne. Jeśli zakażenie zostanie potwierdzone, ryzyko przeniesienia się wirusa na dziecko jest niewielkie (to ok. 5-6%), a zagrożenie wystąpienia wad wrodzonych u płodu, wcześniactwa lub poronień, jest takie samo jak u innych kobiet. Nie ma również przeciwwskazań do karmienia piersią - wirus nie przenosi się na dziecko z mlekiem matki.
Jednak i ciąża, i karmienie piersią nie pozwalają na zakwalifikowanie do leczenia terapią interferonową i bezinterferonową.
To również może cię zainteresować:
