Schorzenie zazwyczaj rozwija się bardzo powoli. Odpowiednio wcześnie rozpoznana pozwala chorym prowadzić w miarę normalne życie. Należy pamiętać, że zmiany w wątrobie to nie tylko konsekwencja zbyt częstego sięgania po alkohol. Zdarza się, że marskość, która jest jedną z głównych przyczyn przewlekłej niewydolności narządu pojawia się u osób, które nigdy nie miały problemu alkoholowego.
Niewydolność wątroby - objawy
Dolegliwości towarzyszące chorobie mogą być bardzo różne. Ogromna część pacjentów traci apetyt, dokuczają im wymioty oraz biegunki (najczęściej po zbyt tłustym lub bardzo obfitym posiłku). Niekiedy pojawiają się zmiany skórne i znaczny wzrost temperatury ciała. Zdarza się, że pacjenci stają się mocno osłabieni i senni. Zmianie może ulec także zachowanie chorego, część z nich staje się nadwrażliwa, a nawet agresywna.
Jednym z najbardziej charakterystycznych i zarazem szczególnie niebezpiecznym objawem jest tzw. encefalopatia. To rodzaj zaburzenia metabolicznego. Uszkodzona wątroba nie jest wstanie uporać się z toksynami, które w konsekwencji mogą uszkodzić mózg.
Diagnozowanie niewydolności wątroby
Podstawą rozpoznania jest badanie krwi. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością wątroby sprawdza się stężenie m.in. bilirubiny (można je określić także na podstawie badania moczu), ALT oraz AST. Nieprawidłowości wymuszają wykonanie badań obrazowych, najczęściej RTG (narząd jest znacznie powiększony).
Leczenie niewydolności wątroby
Sposób leczenia zależy przede wszystkim od stanu pacjenta i skali zaawansowania choroby. W lżejszych przypadkach wprowadza się odpowiednią dietę (lekko strawną, bez smażonych i ciężkich potraw) a także całkowitą rezygnację z alkoholu. Jeśli choroba jest już zaawansowana należy rozważyć przeszczep wątroby.
