Ból pleców w okolicach, w których zlokalizowane są nerki, zwykle nie stanowi symptomu choroby tych narządów i może oznaczać ucisk nerwów lub problemy z kręgosłupem.
Jedną z najczęstszych chorób nerek jest kamica nerkowa. Szacuje się, że dotyka ona około 10 proc. mężczyzn oraz 5 proc. kobiet. W większości przypadków objawy tej choroby pojawiają się od 40 do 60 roku życia, ale jej podstawowy symptom – kolka nerkowa może się pojawić już w wieku 20 lat.
Kamica nerkowa jest to schorzenie polegające na powstawaniu i zaleganiu w przewodach moczowych złogów, zbudowanych z substancji występujących w moczu. Choroba występuje, gdy stężenie tych substancji w moczu jest zbyt wysokie i odkładają się one w układzie moczowym. Na początku związki te tworzą maleńkie kryształki, które przypominają piasek, a z czasem łączą się, tworząc coraz większe złogi, czyli tzw. kamienie nerkowe. Inną przyczyną powstawania kamicy nerkowej jest występowanie zbyt małej ilości substancji w moczu, które hamują uwalnianie i odkładanie się złogów. Jest to m.in. magnez. Bardzo często kamica nerkowa występuje u osób, które chorują na nadczynność przytarczyc oraz cierpią na problemy układu trawiennego.
Podstawowym objawem kamicy nerkowej jest tzw. kolka nerkowa, czyli nagły, bardzo intensywny ból zlokalizowany w okolicach nerki. Ból ten jest spowodowany przemieszczaniem się kamieni nerkowych w przewodzie moczowym. Czasami złogi osiągają tak duże rozmiary, że powodują ucisk na nerwy, który bywa błędnie diagnozowany jako ból kręgosłupa. Inne objawy towarzyszące kolce nerkowej to gorączka, wymioty, a nawet krwiomocz.
W większości wypadków lekarze zalecają samoistne wydalenie kamienia i w związku z tym zalecają środki rozkurczowe oraz przeciwbólowe, które wpływają na mięśnie dna miednicy. Oprócz tego wskazane jest picie dużej ilości płynów, aby wypłukać złogi. W przypadku, gdy kamień osiąga zbyt duże rozmiary, chory kierowany jest na zabieg operacyjny.
Temat zapalenia nerek jest bardzo szeroki, ponieważ istnieje wiele odmian tych stanów. Wyróżnia się:
W przypadku odmiedniczkowego zapalenia nerek proces zapalny na początku występuje w miąższu nerek, a z czasem przenosi się na cewkę oraz pętle nefronów. Przyczyną tego stanu zapalnego może być zakażenie bakteriami E. Coli lub niewyleczone zapalenia dróg moczowych.
Kłębuszkowe zapalenie nerek polega na zmianach zachodzących w kłębuszkach w nerkach. Zwykle spowodowane jest infekcją bakteryjną, która na początku objawia się w zupełnie innych częściach organizmu, np. w jajnikach, gardle lub płucach.
Wszystkie typy zapalenia nerek objawiają się bólem w okolicy lędźwiowej, zmienionym składem moczu, a także zmianami w częstości jego oddawania. Bardzo często towarzyszą im problemy z układem pokarmowym (wymioty, nudności), a także gorączka, nadciśnienie i zawroty głowy.
Niewydolność nerek jest to bardzo poważne i często nieuleczalne schorzenie, które polega na stopniowym lub nagłym zmniejszeniu liczby pracujących prawidłowo nefronów, z których zbudowana jest nerka.
Wyróżnia się dwa typy niewydolności nerek: ostrą oraz przewlekłą. O przewlekłej niewydolności nerek mówi się, gdy zaburzenia pracy nerek oraz ich uszkodzenie trwają ponad 3 miesiące.
Najczęstszymi przyczynami niewydolności nerek są ich uszkodzenia, zmniejszenie przepływu krwi przez nerki, a także utrudnienia odpływu moczu z nerek. Niewydolność nerek może mieć również podłoże genetyczne. Podstawowym objawem niewydolności nerek jest zmniejszona ilość wydalanego moczu, ale też postępujące choroby, np. zapalenia nerek.
Aktualnie istnieją metody leczenia niewydolności, które hamują lub spowalniają proces dalszego uszkodzenia tych narządów. Leczenie w dużej mierze opiera się na zmianie nawyków żywieniowych i wdrożeniu zdrowej diety. Niestety niewydolność nerek najczęściej prowadzi do całkowitej degradacji nerek. Oprócz degradacji nerek, przewlekła niewydolność nerek może prowadzić do powstania miażdżycy.