Najczęściej występujące herpeswirusy i wywoływane przez nie choroby to:
Zdecydowanie najczęstszą chorobą ze wszystkich wywoływanych przez zakażenie herpeswirusami jest opryszczka wargowa. Opryszczką można zarazić się przez kontakt ze śliną osoby zarażonej, jej skórą w fazie, gdy choroba jest aktywna albo wydzieliną, która wiąże się z występowaniem opryszczki. Do zakażenia pierwotnego dochodzi już w dzieciństwie, a osoba zarażona na zawsze pozostaje nosicielem wirusa, który aktywuje się w okresach obniżonej odporności.
Choroba ma charakter nawracający i często pojawia się pod wpływem takich czynników jak podwyższona temperatura, stres, operacje, zabiegi stomatologiczne czy nadmierne zmęczenie. Opryszczka objawia się pojawianiem się w okolicach ust małych pęcherzyków. Są one wypełnione bezbarwnym płynem i powodują dyskomfort i ból. Po pewnym czasie pęcherzyki pękają, a na ich miejscu mogą pozostawać nadżerki oraz owrzodzenia. Zwykle zanim na skórze pojawią się pęcherzyki, można zaobserwować charakterystyczne objawy, takie jak pieczenie oraz swędzenie. Stosowanie preparatów należy zacząć właśnie w tym momencie, aby nie dopuścić do pełnego rozwoju opryszczki i skrócić czas leczenia.
Chorobą, która również przenosi się między innymi przez ślinę jest mononukleoza zakaźna. Jej podstawowe objawy to ciągłe zmęczenie, apatia, utrata apetytu, osłabienie, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych oraz problemy ze skupieniem się. Najlepszym lekarstwem na mononukleozę jest odpoczynek.
Często występującymi chorobami, które powoduje ten sam wirus z grupy herpeswirusów są ospa wietrzna oraz półpasiec. Ospa jest chorobą, która występuje najczęściej u dzieci i objawia się wysypką w postaci drobnych plamek o czerwonym zabarwieniu, które z czasem przekształcają się w grudki, a następnie pęcherzyki. Oprócz wysypki ospa objawia się gorączką, ogólnym osłabieniem, bólami głowy oraz bólami mięśni. U dzieci choroba ma zwykle łagodny przebieg i nie wymaga specjalnego leczenia. W razie potrzeby zaleca się jedynie podawanie środków przeciwbólowych, a także odpowiednią pielęgnację skóry. U osób dorosłych wirus wywołuje półpaśca, który objawia się wystąpieniem bolesnej wysypki. Zmiany na skórze są zlokalizowane w wąskim pasie, często na brzuchu lub pod piersiami.
Co ciekawe, szacuje się, że około połowa z nas jest nosicielami wirusa cytomegalii, jednak u większości osób obecność wirusa nie wywołuje żadnych objawów chorobowych. Czasami pojawiają się jedynie dolegliwości grypopodobne, takie jak podwyższenie temperatury, osłabienie, ból głowy, ból mięśni albo ból gardła, jednak objawy mijają samoistnie w dość krótkim czasie. Wirus stanowi jednak zagrożenie dla osób, które cierpią na problemy immunologiczne. U takich osób herpeswirus cytomegalii może wywoływać zapalenie wątroby, śledziony, jelita grubego oraz siatkówki.
Wiele z herpeswirusów przenosi się poprzez ślinę albo fragmenty ciała, które są objęte chorobą. W związku z tym najlepiej unikać bliskiego kontaktu z osobą zarażoną. W przypadku opryszczki wargowej nie należy pić z tej samej szklanki, co zarażona osoba, nie używać tych samych sztućców oraz unikać pocałunków. Skuteczne są również szczepienia ochronne, na przykład na wirusa ospy. Jeżeli dojdzie do zakażenia i wystąpią objawy, należy zadbać o to, aby nie zarażały się kolejne osoby. Żeby nie dopuścić do namnażania się wirusów w otoczeniu osoby chorej, należy często wietrzyć pomieszczenia, w których przebywa chory. Pacjent powinien z kolei dużo odpoczywać, pić duże ilości wody, przyjmować witaminy i ewentualnie leki przeciwbólowe. Jeżeli dolegliwości nie mijają przez dłuższy czas albo nasilają się, należy zgłosić się na kontrolę do lekarza.
Antyszczepionkowcy twierdzą, że szczepionki wywołują autyzm. Dowiedz się jak jest naprawdę