Ucho składa się z trzech podstawowych części, czyli ucha wewnętrznego, ucha środkowego oraz ucha zewnętrznego. Ucho zewnętrzne, które składa się z małżowiny usznej, przewodu słuchowego oraz powierzchni zewnętrznej błony bębenkowej ma za zadanie wychwytywanie dźwięków oraz doprowadzanie fal dźwiękowych do błony bębenkowej. Błona bębenkowa, razem z jamą bębenkową, kosteczkami słuchowymi, trąbką słuchową oraz zewnętrzną powierzchnią okienka owalnego, jest częścią ucha środkowego, które pełni funkcje wzmacniacza dźwięku i doprowadza fale dźwiękowe do ucha wewnętrznego.
U zdrowego człowieka w trąbce słuchowej, która łączy elementy ucha zewnętrznego i środkowego jest wystarczająco dużo miejsca i przechodzi przez nią powietrze z nosogardła do ucha środkowego. Gdy ucho jest obejmowane przez proces chorobowy, a trąbka słuchowa obrzęknięta, powietrze nie może przez nią swobodnie przedostawać się do ucha środkowego. Skutkuje to pogorszeniem słuchu, a problem pogłębia wydzielina, która nadmiernie gromadzi się w uchu. Drenaż jest zabiegiem, podczas którego usuwany jest nadmiar wydzieliny, dzięki czemu zmniejsza się ciśnienie w uchu i następuje polepszenie słyszenia. Poprzez zmniejszenie ciśnienia w uchu następuje zredukowanie dolegliwości bólowych, a założony dren umożliwia ujście wydzieliny i zapobiega rozwojowi procesu chorobowego.
Wskazaniem do przeprowadzenia drenażu ucha jest wysiękowe zapalenie ucha środkowego, które utrzymuje się przez okres dłuższy niż 3 miesiące i wiąże się z obustronnym pogorszeniem słuchu przekraczającym 20 dB. Zabieg przeprowadza się wcześniej u dzieci, u których na skutek niedosłuchu doszło do opóźnienia rozwoju mowy albo u pacjenta stwierdzi się niedosłuch odbiorczy. Drenaż ucha wykonuje się również u pacjentów, którzy cierpią na nawracające ostre zapalenie ucha środkowego (powtarzające się minimum trzy razy w ciągu pół roku lub cztery razy w ciągu 12 miesięcy).
Inne wskazania do przeprowadzenia drenażu ucha to:
Drenaż przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Znieczulenie miejscowe stosuje się jedynie u dorosłych, jednak częściej wybierane jest znieczulenie ogólne. Po znieczuleniu pacjenta lekarz nacina błonę bębenkową i wprowadza przez powstały otwór specjalny dren wentylacyjny. Jest to mała rurka wykonana z plastiku, na której występują dwa kołnierzyki zapobiegające ruchom drenu wewnątrz ucha. Czas trwania zabiegu to zwykle około 30 – 45 minut. Następnie pacjenta wybudza się. Po wybudzeniu pacjent może skarżyć się na zawroty głowy. W większości przypadków ustępują one w przeciągu kilku godzin i nie mają żadnych negatywnych konsekwencji.
Przez pewien czas po zabiegu pacjent nie może stosować płynów do uszu, które rozpuszczają woskowinę, a także używać patyczków do czyszczenia uszu. Ich stosowanie mogłoby spowodować wypadnięcie drenu i uszkodzenie struktur ucha. Z drenem w uchu można się normalnie kąpać i brać prysznic, ale najlepiej zabezpieczać ucho przed wodą za pomocą waty lub stoperów do uszu. Do czasu usunięcia drenu i zakończenia leczenia pacjent nie powinien nurkować, ani latać samolotem, ponieważ takie aktywności związane są z dużymi zmianami ciśnienia. Pacjenci, którzy mają założony dren muszą regularnie zgłaszać się na kontrole do laryngologa. Podczas wizyty lekarz może ocenić w jakim stanie jest ucho oraz sprawdzić słuch i stwierdzić, ile czasu dren musi pozostawać w uchu pacjenta.
Drenaż jest zabiegiem bezpiecznym, jednak jak każdy zabieg wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. Z ucha po zabiegu może wyciekać wydzielina, która jest objawem procesu zapalnego, który rozwija się w uchu. Inne możliwe powikłania to zapalenie ucha środkowego, stan zapalny lub skaleczenie przewodu słuchowego, a także pojawienie się krwiaka w obszarze jamy bębenkowej albo na błonie bębenkowej. Negatywne konsekwencje może mieć niewyciągnięcie drenu w odpowiednim czasie. Wówczas może dojść do perforacji błony bębenkowej, wystąpienia perlaka lub stwardnienia ucha środkowego.
O tym dlaczego nie można lekceważyć błahych dolegliwości dowiesz się z naszych filmów