Zapalenie rogówki (łac. keratitis) oznacza stan zapalny w oku, a stoją za nim różne czynniki, w tym zakażenia bakteryjne lub wirusowe, uszkodzenia fizyczne, a także czynniki alergizujące. Rogówka znajduje się w przedniej części oka. Jest to wypukła, zewnętrzna, przezroczysta błona, pokrywająca gałkę oczną, za którą znajduje się przednia komora, a w niej ciecz wodnista, a następnie soczewka. Rogówka zbudowana jest z nakładających się na siebie warstw kolagenowych (nabłonka przedniego rogówki, błony Bowmana, istoty właściwej rogówki, warstwy Duy, błony Descemeta i nabłonka tylnego rogówki). Ma grubość ok. 0,8 mm. Rogówka ma za zadanie skupiać wiązki promieni słonecznych. Nie posiada naczyń, aby zachować przezroczystość. Odżywiana jest przez łzy na drodze dyfuzji. Jest za to mocno unerwiona i bardzo wrażliwa na ból.
Wyróżnia się następujące typy zapaleń rogówki: infekcyjne (bakteryjne, wirusowe, grzybiczne i pasożytnicze) oraz nieinfekcyjne (immunologiczne, fizjologiczne). Można też mówić o niewrzodziejącym zapaleniu rogówki, gdy nabłonek nie uległ uszkodzeniu oraz o wrzodziejącym zapaleniu (gdy dochodzi do uszkodzenia nabłonka rogówki - takie zapalenie pozostawia na ogół blizny na rogówce).
Do zapaleń rogówki prowadzą:
Inne przyczyny, powiązane z zapaleniem rogówki, to:
Powierzchniowe, niewrzodziejące zapalenia rogówki zazwyczaj nie pozostawiają blizn. Jednak wrzodziejąca postać choroby zawsze pozostawia blizny na rogówce, pogarszające widzenie. Nacieki zapalne na rogówce zmniejszają jej przezroczystość. Widoczna staje się plama białego lub szarego koloru, a powierzchnia rogówki matowieje. W wyniku procesu zapalnego może dojść do zniszczenia miąższu rogówki, a nawet jej pęknięcia. W nieleczonym oku zaczyna pojawiać się ropa w jego przedniej części, może dojść do unaczynienia rogówki i utraty przezroczystości (bielmo na oku).
W celu zdiagnozowania choroby wykonuje się badanie oka przy użyciu lampy szczelinowej, a w niektórych przypadkach także badania mikrobiologiczne (gdy istnieje podejrzenie zakażenia bakteryjnego, grzybowego, pierwotniakowego) lub badania obrazowe przedniej części oka.
Sposoby leczenia uzależnione są od zdiagnozowanej przyczyny zapalenia. W przypadku zakażeń bakteryjnych stosuje się antybiotyki, natomiast zapalenie o etiologii alergicznej wymaga podawania kortykosteroidów. Nagminne zapalenie rogówki, wywołane adenowirusami, można leczyć tylko objawowo, przy zakażeniu wirusem ospy wietrznej stosuje się maści oczne. Natomiast w przypadku rozwoju zapalenia i pęknięcia rogówki konieczny jest natychmiastowy przeszczep rogówki. Także blizny, pozostałe po wrzodziejący zapaleniu rogówki, mogą wymagać przeszczepu.