Egoizm: co to jest? Definicja
Egoizm: co znaczy, że ktoś jest egoistą? Definicja mówi, że jest to cecha charakterystyczna osoby skupionej tylko i wyłącznie na sobie, najbardziej dbającej o własną wygodę. Egoizm jest cechą osobowości, którą otrzymuje się w genach. W początkowym okresie życia, czyli w dzieciństwie, jest cechą naturalną. Niemowlęta i malutkie dzieci zawłaszczają sobie uwagę rodziców, wymagając od nich zaspokajania ich potrzeb. Starsze dzieci również dbają tylko o swoje potrzeby, nie lubią dzielić się własnością, nie pozwalają rodzicom na interesowanie się młodszym rodzeństwem czy osobami obcymi. Na prawie każdy gest skierowany do innej osoby, reagują złością i niezrozumieniem. Jednak z takiej odmiany egoizmu najczęściej się wyrasta. Natomiast z egoizmu "dostarczonego" w genach już nie.
Kim jest egoista i jakie cechy posiada?
Zastanawiasz się, kim jest egoista i co go odróżnia od ludzi o innych typach osobowości? Egoistą jest osoba, którą można określić jednym, mało już znanym słowem - samolub. To określenie odnosi się do człowieka dbającego tylko o własne wygody, troszczącego się i wymagającego troski wyłącznie o swoje sprawy, żądającego przeniesienie uwagi na jego potrzeby i problemy.
Jak zdefiniować egoizm? Cechy charakteru wyróżniające taką osobę określają egoistę jako człowieka, który:
- uważa się za nieomylnego,
- lubi narzucać swoje zdanie i nie przyjmuje krytyki,
- nie podejmuje próby wypracowania kompromisu w działaniach,
- ma słabe relacje rodzinne,
- nie interesuje się sprawami innych ludzi,
- ma osobowość narcystyczną, kocha tylko siebie,
- uważa się za najważniejszego w rodzinie,
- koncentruje się wyłącznie na własnych potrzebach.
Przyczyny egoizmu
Trudno jest określić jednoznaczną przyczynę bycia egoistą. Po części może to być sposób wychowania przez rodziców czy innych opiekunów, którzy pragną dziecku zrekompensować niespełnione potrzeby ze swojego dzieciństwa i młodości. Zdarza się, że rodzice poświęcają się dziecku całkowicie, nie bacząc na własne marzenia. Spełniając wszystkie jego zachcianki i pomagając nawet w nagannych sytuacjach niechcący robią mu krzywdę. W ten sposób uczą dziecko, że bez względu na to, jak się będzie zachowywać i odnosić się do innych, rodzice nie sprzeciwią się. Dają mu do zrozumienia, że wszystko mu się należy.
Egoista, dorastając, będzie miał niewielu znajomych, jeszcze mniej przyjaciół, a rodzina niezbyt chętnie będzie go zapraszać. W pracy nie będzie umiał pracować w zespole, bo według własnego przekonania jest lepszy od innych, a jego pomysły zasługują na najwyższe uznanie.
Egoizm jest cechą charakteru, której do końca nie można się pozbyć. Co prawda istnieje określenie "zdrowy egoizm", ale odnosi się ono do osób, które z egoizmem nie mają wiele wspólnego, a wręcz przeciwnie. Swoją uwagę poświęcają wyłącznie innym, służą im na każdym kroku pomocą i radą. Określenie "zdrowy egoizm" ma na celu wzbudzenie w takich osobach odrobiny buntu, aby raz na jakiś czas pomyślały o swoich planach i marzeniach oraz przedłożyły je przed troskę o innych.
Z prawdziwego egoizmu trudno się wyleczyć, ponieważ to cecha przypisana do temperamentu i indywidualnego spojrzenia na życie.
Egoizm a egocentryzm
Egoizm i egocentryzm czasami bywają traktowane jako synonimy. Pomimo podobieństwa wydźwięku tych określeń, ich znaczenie jest diametralnie różne. Egoista może być egocentrykiem, natomiast egocentryk nie zawsze jest egoistą. Egocentrycy są świadomi różnicy pomiędzy dobrem i złem. Często specjalnie ignorują fakty - pomimo wiedzy o ich prawdziwości. Egoista z kolei nie będzie nawet zastanawiał się nad prawdziwością rzeczywistości, ale wykorzysta ją do własnych celów. Egocentryk często zapomina o potrzebach innych, lecz robi to z własnych, obmyślonych powodów. Egoista nie liczy się z potrzebami innych, nie obchodzą go ich problemy i marzenia. Działa z premedytacją, wykazując się całkowitym brakiem empatii.
Wyraźną różnicą pomiędzy egoistą, a egocentrykiem jest to, że egoiści ponad wszystko stawiają własne wygody, dążą do uzyskania jak największych korzyści i nie liczą się z konsekwencjami. Egocentrycy z kolei, winą za wszystkie niepowodzenia, jakich doznają, obciążają innych. Wymagają od otoczenia naprawienia sytuacji. Wyolbrzymiają własną krzywdę i żądają zainteresowania się oraz niesienia pomocy.
Zobacz też: Psychopata: kim jest? Czego się boi? Czym różni się psychopata od socjopaty?
