Pesymista: definicja. Kto to jest?
Pesymista to człowiek, którego każdy z nas spotkał przynajmniej raz w życiu. Definicja mówi, że pesymizm (z łac. passimus – najgorszy) jest cechą charakteru dostrzegającą tylko niekorzystne sytuacje i ujemne strony życia. Kto to jest pesymista? Człowiek określony mianem pesymisty widzi tylko negatywne aspekty rzeczywistości i jest przekonany, że przyszłość również maluje się w czarnych barwach. Pesymizm jest również poglądem filozoficznym charakteryzującym się brakiem wiary w postęp społeczny, lepszą przyszłość i dobre wartości życia. Człowiek o skłonnościach do pesymizmu upatruje przejawów zła w każdej dziedzinie życia i jest opanowany przez irracjonalny lęk przed przyszłością.
Pesymista. Cechy charakteru, które go wyróżniają
Jakie cechy posiada pesymista? Jest to osoba, która nie wierzy w pozytywne zakończenie spraw, ale jest przekonana o nadciągającej klęsce, upadku czy wręcz katastrofie przedsięwzięcia, w którym bierze udział. Jest to najczęściej związane z uczuciem lęku i niewiarą w siebie i swoje umiejętności, z brakiem pewności, poczuciem osamotnienia i brakiem asertywności. Pesymista sam siebie katuje czarnymi scenariuszami, mrocznymi wizjami nadciągających kłopotów oraz przepowiedniami o rychłych przykrych niespodziankach. Z góry wie, że "szklanka do połowy jest pusta", a jego sprawy potoczą się niekorzystnie.
Pesymista: co znaczy taka cecha charakteru i skąd się bierze?
Nie do końca można wyjaśnić przyczyny pesymizmu. Najczęściej ma to związek z ukształtowanym charakterem, a czasem również z traumą z dzieciństwa. Pesymista bywa perfekcjonistą. Wymaga od siebie dużo, chce być doskonały pod każdym względem, a gdy ta sztuka się nie udaje, popada w rozpacz i niełatwo daje się pocieszyć. Widzi wszystko w krzywym zwierciadle, wydaje mu się, że zawiódł bliskich i przełożonych, ciągle żyje pod presją i nieustannie zamartwia się o rodzinę. Pesymistę cechuje brak wiary w innych. Nie wierzy, że ktoś może zrobić coś dobrze bez wcześniejszego planu. Jest nadopiekuńczy bo przewiduje tylko złe sytuacje, żyje w ciągłym stresie.
Trauma z dzieciństwa również bywa przyczyną pesymistycznego nastawienia do świata. Wydarzenia, które mocno wpłynęły na psychikę, odciskają swoje piętno na ludziach delikatnych i wrażliwych, co w przypadku pesymistów jest najbardziej prawdopodobne. Trudne sytuacje dotykają każdego z nas, ale w wielu przypadkach potrafimy postawić granice własnej niezależności. Większość pesymistów nie jest asertywna, boi się powiedzieć "nie" co bywa przyczyną frustracji i lęku. Często zadaje sobie pytanie: "A nuż sprawy potoczą się źle?".
Taka postawa nie jest zdrowa. Złe nastawienie do rzeczywistości i brak wiary w lepszą przyszłość uniemożliwia produkcję hormonu szczęścia, który pozwala człowiekowi dojrzeć jasne strony życia i cieszyć się z małych rzeczy. Pesymista, żyjąc w napięciu i stresie, jest podatny na choroby psychiczne, dolegliwości ze strony układu pokarmowego i krwionośnego, jest zagrożony chorobami serca oraz arytmią. Długotrwały stres osłabia organizm i wprowadza go w stan przygnębienia.
Pesymista i optymista: różnice
Pesymista i optymista zupełnie inaczej patrzą na świat i otaczającą ich rzeczywistość. Czarne myśli, nieuchronna wizja katastrofy oraz złe nastawienie powodują, że pesymista nie ma poczucia możliwości poprawy swojej sytuacji. Optymista widzi przyszłość w jasnych barwach, cieszy się z drobiazgów i nie przeżywa każdej porażki. Z pesymizmem można jednak radzić sobie na wiele sposobów. Ważne jest, aby odganiać smutne myśli, kierując je na zupełnie inne tory. Warto znaleźć hobby, organizować spotkania z pozytywnie nastawionymi osobami, starać się cieszyć drobnymi osiągnięciami. Wspólnie z osobami życzliwymi i pogodnymi organizować wycieczki, miło spędzać czas z najbliższymi i przede wszystkim pozwolić, by nasze ciało opanowała dobra energia.
Zobacz też: Empatia, pomaganie innym - to wynika z biologii
