Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Obecne na rynku makarony mogą przybierać przeróżne kształty i kolory. Robi się je nie tylko z maki pszennej, są makarony z kukurydziane, ryżowe.
Mimo że można go zrobić samemu, to większość z nas woli „gotowy”. Wprawdzie ten z torebki jest znacznie trwalszy (zawiera tylko 12 proc. wody, domowy ma jej aż 30 proc.), a przede wszystkim szybszy w przygotowaniu to na szczęście nie brakuje zapaleńców, którzy przygotowują go samodzielnie. Jeśli zdecydujemy się na zrobienie makaronu w domu trzeba pamiętać by dokładnie go wysuszyć, w przeciwnym razie szybko spleśnieje.
Kupując gotowy makaron najlepiej wybierać te zrobione z semoliny, mąki pszennej twardej wytworzonej z najwyższej jakości zboża tj. pszenicy durum. Znaczna zawartość glutenu sprawia, że powstałe z niej ciasto jest twardsze i znacznie szybciej wysycha. Nie kruszy się, a po ugotowaniu jest sprężyste.
Makarony zrobione z pszenicy gorszej jakości, choć mają przyjemny kremowy kolor to znacznie gorzej znoszą gotowanie. Szybko się rozpadają i skleją.
Biorąc opakowanie ze sklepowej półki warto sprawdzić czy na makaronie nie ma plam i czy nie jest połamany.
100 g makaronu to 330 kcal. Jednak jego wartość energetyczną można zmniejszyć aż o 1/3. Jak? Wystarczy odpowiednia obróbka. Podczas gotowania makaron wchłania wodę przez co znacznie zwiększa swoją objętość. Dzięki obecnej w makaronie skrobi, którą organizm zmienia w glukozę, długo utrzymuje się uczucie sytości. Trzeba jednak pamiętać, że czas utrzymywania uczucia sytości zależy od sposobu gotowania makaronu. Jeśli podamy go al dente, czyli na wpół twardy wydłużymy czas między kolejnymi posiłkami.
Zdolność utrzymywania stałego stężenia cukru we krwi powinna zainteresować każdego diabetyka, ale nie tylko. Makaron powinny jeść osoby uprawiające sport (jeśli planujemy trening najlepiej jest zjeść go na 3 godziny przed) oraz pracujący fizycznie, dzięki stopniowemu uwalnianiu energii.
Niektóre produkty dodatkowo wzbogacone są o witaminy z grupy B (wspomagają m.in. działanie układu krążenia), wapń i fosfor (minerały niezbędne kościom).
Makarony pełnoziarniste zawierają duże ilości błonnika, żelaza, cynk i magnezu.
Coraz bardziej popularne, kolorowe makarony poza atrakcyjną barwą uzyskaną w naturalny sposób nie maja żadnych szczególnych właściwości. Czerwień zawdzięczają ekstraktom z pomidorów lub buraków, pomarańcz - marchewce, a zieleń -szpinakowi.
Tu zdania, co do poprawy nastroju po zjedzeniu makaronu, są podzielone. Pewne jest jednak, że dostarczenie organizmowi dużej ilości węglowodanów wzmaga produkcje serotoniny, czyli hormonu szczęścia.
Zboża i kasze bezglutenowe: czym się różnią poza smakiem? Które warto wprowadzić do diety?
Cała prawda o błonniku pokarmowym
Odchudzanie bez diety? Sprawdź, jak to zrobić
5 najsłynniejszych trucicieli w żywności. W pełni zasłużyli na złą sławę?