choroba-afektywna-dwubiegunowa

Choroba-afektywna-dwubiegunowa

Objawy zaburzeń afektywnych: występujące na przemian okresy nienaturalnego obniżenia nastroju (depresji) i podwyższenia nastroju (manii), przy czym faza manii może być tylko nieznacznie widoczna lub silna i wyraźna. Obie fazy mogą być rozdzielone okresem stabilizacji nastroju chorego. Częstotliwość obu faz jest bardzo zróżnicowana: od kilku epizodów rocznie do epizodu choroby co kilka lat; w fazie depresji obserwuje się wyraźne zmniejszenie aktywności fizycznej i psychicznej chorego, nadmierną senność; w fazie manii następuje pobudzenie, zmniejszenie zapotrzebowania na sen, chory podejmuje pochopne decyzje, np. finansowe, czy angażuje się w przygodne kontakty seksualne, bywa drażliwy i agresywny. Często jest przekonany o swoich ogromnych możliwościach i talentach. Przyczyny zaburzeń afektywnych: nie są znane. Choroba ujawnia się najprawdopodobniej w wyniku pewnych predyspozycji dziedzicznych i wpływu środowiska (np. przeżyć chorego). Czynniki ryzyka: 20.-30. rok życia (najczęstszy okres pojawienia się objawów); depresja lub choroba afektywna dwubiegunowa wśród członków najbliższej rodziny.

choroba afektywna dwubiegunowa

Więcej o:

choroba afektywna dwubiegunowa