Zapalenie płuc to schorzenie które bardzo często diagnozowane jest jesienią i zimą, kiedy nasza odporność spada i stajemy się bardziej podatni na infekcje. Schorzenie może być też powikłaniem pogrypowym. W zależności od tego, co wywołało chorobę zapalenie płuc dzieli się na:
Leczenie uzależnione jest od tego, co wywołało chorobę. Jeśli zapalenie ma podłoże bakteryjne podaje się antybiotyki, jeśli schorzenie wywołały wirusy stosuje się leczenie objawowe.
Najbardziej charakterystycznym objawem astmy są nieprawidłowy przepływ powietrza przez drogi oddechowe i ich przesadna reakcja na pewne substancje. Atak astmy zazwyczaj pojawia się nagle, towarzyszą mu duszności, świszczący oddech i kaszel.
Medycyna wyróżnia dwa rodzaj astmy – alergiczną i niealergiczną. Pierwsza postać choroby da o sobie znać po kontakcie z danym alergenem, np. pyłkami traw czy określonymi pokarmami. W drugim przypadku astmę może aktywować silny stres, zimne powietrze, a także niektóre leki np. na bazie kwasu acetylosalicylowego (tego rodzaju astma nazywana jest aspirynową).
Astmę leczy się głównie farmakologicznie. Chorzy dostają zazwyczaj wziewne glikortykosteroidy lub długo działające β2-mimetyki, które rozkurczają oskrzela.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to tak naprawdę dwa schorzenia. O POChP mówi się gdy chory ma przewlekłe zapalenie oskrzeli oraz rozedmę płuc, czyli rozdęcie fragmentu płuca. Schorzenie najczęściej rozwija się u palaczy. Pierwszym, a zarazem najbardziej charakterystycznym objawem POChP jest kaszel, któremu towarzyszy odkrztuszanie wydzieliny oraz duszność. Wraz z postępem choroba niesie za sobą poważne powikłania – nadciśnienie płucne i tzw. serce płucne, co w konsekwencji prowadzi do niewydolności oddechowej oraz niewydolności serca.
Kiedy choroba jest już bardzo rozwinięta pacjenci bardzo szybko się męczą, nawet najmniejszy wysiłek jest dla nich ogromnym wyzwaniem. POChP diagnozuje z pomocą spirometrii, badanie to pozwala ocenić pojemność płuc.
Sposób leczenie zależy od stopnia zaawansowania choroby. W lżejszych przypadkach wystarczy farmakologia, w cięższych chory przyjmuje tlen. U pacjentów z bardzo rozległymi zmianami konieczna jest operacja i chirurgiczne usunięcie zniszczonych fragmentów płuc.
Mukowiscydoza to choroba genetyczna. Występująca u chorych mutacja jednego z genów sprawia, że gruczoły wydzielnicze w ścianie dróg oddechowych oraz gruczoły zewnątrzwydzielnicze trzustki wytwarzają zbyt dużo, do tego bardzo gęstego, śluzu. Jego obecność odbija się na pracy wszystkich narządów. Najbardziej cierpią płuca, trzustka, wątroba, przewód pokarmowy, narządy płciowe (zwłaszcza u mężczyzn).
Charakterystyczne dla mukowiscydozy objawy skupiają się przede wszystkim wokół układu oddechowego i pokarmowego. Nadmiar wydzieliny skutkuje zatykaniem oskrzeli i przewodów wyprowadzających, a to prowadzi do nawracającego zapaleniami płuc oraz niewydolności trzustki.
Może się zdarzyć, że śluz zamknie światło jelita i doprowadzi do jego niedrożności. U mężczyzn, z powodu niedrożności nasieniowodów, często występuje niepłodność. Zmiany w obrębie wątroby prowadzą do upośledzenia transportu produkowanej w niej żółci, co często kończy się marskością żółciową.
Choroba jest nieuleczalna i możliwe jest jedynie leczenie objawowe.
Gruźlicę wywołują prątki Mycobacterium tuberculosis, które przenoszą się z człowieka na człowieka drogą kropelkową, np. podczas kaszlu. Wniknięcie prątków do organizmu jeszcze nie oznacza choroby. Jeśli osoba jest całkowicie zdrowa zakażenie nie daje żadnych objawów, a prątki zatrzymują się w płucach i tworzą tzw. gruzełki. I mogą tam pozostać bardzo długo, jednak gdy odporność osoby zakażonej nagle spadnie mogę się aktywować i doprowadzić do rozwoju choroby.
Rozpoznanie gruźlicy wymaga umieszczenie chorego w szpitalu na oddziale zakaźnym. Schorzenie leczy się przede wszystkim farmakologicznie.
Pylice płuc to grupa schorzeń wywołana wdychaniem pyłu węgla, azbestu, krzemu czy berylu. Cząsteczki te, docierają do płuc, gdzie pobudzają włóknienie miąższu płuca. Zmiany, które spowodowały szkodliwe opary są zazwyczaj nieodwracalne, a leczenie ogranicza się jedynie do łagodzenia objawów. Pylica płuc rozpoznawana jest przede wszystkim u osób, które na co dzień stykają z drażniącymi substancjami. W grupie największego ryzyka znajdują się górnicy, hutnicy, pracownicy zajmujących się usuwaniem azbestowych pokryć dachowych.
W pierwszej kolejności trzeba wyeliminować czynnik drażniący. Zmiany wywołane przez kontakt z toksynami są zazwyczaj nieodwracane, jedyne co można zrobić to łagodzić objawy choroby.
Ropień płuca to obszar w płucach wypełniony ropą. Jego obecność to konsekwencja zaniedbania higieny jamy ustnej. Zdarza się, że u osób, które mają próchnicę, odpowiedzialne za jej rozwój bakterie przedostają się do płuc. Czasem bywa powikłaniem po zapaleniu płuc, zwłaszcza wywołanym przez gronkowca złocistego, a także zamknięcia światła oskrzeli przez powiększający się guz nowotworowy.
W leczeniu stosuje się przede wszystkim antybiotyki.
Rak płuca to najczęściej diagnozowany nowotwór złośliwy. Nowotwory płuc dzieli się na pierwotne oraz wtórne (nazywane potocznie przerzutami). Schorzenie może rozwijać się latami nie dając przy tym żadnych objawów. Pierwsze objawy pojawiają się dopiero wtedy kiedy choroba jest już bardzo zaawansowana. We wczesnym stadium zaawansowania rak płuc z reguły daje objawy, które nie są łączone z płucami. Dlatego nowotwór płuca często wykrywany jest przypadkowo podczas badania rentgenowskiego bądź tomografii komputerowej z zupełnie innych wskazań.
Choć nie jest to reguła, osoby w grupie ryzyka (głównie palacze) powinny bardzo uważnie obserwować swoje ciało. Do jak najszybszej konsultacji z lekarzem powinny skłonić następujące objawy:
To również może cię zainteresować: