Dysforia - definicja sprowadza się często do stwierdzenia, że jest to stan przeciwny euforii. Jak wspomniano wcześniej, objawia się on głównie obniżonym nastrojem. Mogą mu również towarzyszyć inne zaburzenia emocjonalne. Jakie są konsekwencje dysforii? Objawy w większości przypadków są na tyle uciążliwe, że praktycznie uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.
Dysforia to stan, który sam w sobie nie jest uznawany za chorobę, ale zazwyczaj towarzyszy zaburzeniom zdrowia psychicznego. Do przyczyn prowokujących występowanie tego schorzenia trzeba zaliczyć:
Objawy dysforii mogą mieć charakter przejściowy - zdarza się jednak, że stan ten utrzymuje się i pogłębia.
Dysforia może być spowodowana przez szereg różnorodnych przyczyn. Dla przykładu opisywany stan psychologiczny może być wywołany deficytami żywieniowymi. Nie zapewnienie organizmowi odpowiedniej liczby kalorii przejawia się znacznie gorszym samopoczuciem, zaburzeniami koncentracji, czy nerwowością. A to w dłuższej perspektywie czasu może także wywołać dysforię. Co to znaczy w kontekście zdrowia psychicznego?
Dysforia może być również objawem poważnych schorzeń, takich jak depresja, mania, czy cyklotymia. Nieraz dysforia pojawia się u osób z hipoglikemią, czy cierpiących z powodu przewlekłych chorób. Z tego powodu warto dbać o profilaktykę zdrowotną, odpowiednie odżywianie, ale także zapewnić sobie dawkę aktywności fizycznej, która stymuluje umysł i zapewnia odpowiednią dawkę endorfin, co wspomaga wszelkie funkcje życiowe.
Jest jeszcze jedna rzecz, dzięki której może zostać zwalczona dysforia - psychologia. Ta dziedzina dostarcza nam narzędzi do walki z obniżonym nastrojem. Psychoterapia jest jednym z nich.
Dysforia wpływa bezpośrednio na zdrowie psychiczne - może być efektem konkretnych schorzeń, takich jak np.:
Ze względu na to, że dysforia jest bezpośrednio powiązana z poważnymi chorobami dotyczącymi zdrowia mentalnego, jej efekty mogą być zgubne dla pacjenta. Przede wszystkim dysforia znacznie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia prób samobójczych. Właśnie dlatego trzeba niezwłocznie udać się do psychologa lub innego specjalisty po to, aby przeciwdziałać dysforii. Nie należy zwlekać z poszukiwaniem pomocy dla osoby, u której obniżony nastrój utrzymuje się przez dłuższy czas i wpływa to na jej relacje z innymi ludźmi.
Na szczęście stan dysforyczny w porę uchwycony może zostać z powodzeniem cofnięty. Leczenie dysforii obejmuje diagnozę przyczyn, a także rozpoczęcie psychoterapii. Dzięki temu pacjent nauczy się co jest źródłem negatywnych emocji, a także w jaki sposób można sobie z nimi radzić. Celem jest także dostrzeżenie pozytywnych aspektów życia, motywujących do działania i przeciwdziałania złym skutkom, jakie powoduje dysforia. Leczenie może również obejmować terapię farmakologiczną. Pozwala ona wyciszyć emocje i znaleźć ujście negatywnych uczuć.
Dysforia płciowa to kolejne pojęcie, które pojawia się w psychologii. Wiąże się z tym, że osoba ma poczucie przynależności do innej płci, niż jest to zapisane w jej akcie urodzenia. Dysforia płciowa ustępuje w momencie, kiedy dana osoba dostosowuje swoje życie do przypisanej płci lub przechodzi jej korektę, dostosowując ciało do odczuwanej przynależności.
Dysforia płciowa u dzieci może pojawić się na wczesnym etapie dzieciństwa. Może ona jednak zniknąć w momencie dorastania lub pojawić się właśnie w tym czasie. W celu leczenia stosuje się m.in. terapię hormonalną, czy korektę chirurgiczną płci.
Zobacz też: Escitalopram. Lek stosowany w leczeniu depresji [właściwości, dawkowanie]