Astma sercowa to zaburzenie, w przebiegu którego pojawiają się nagłe napady duszności, najczęściej występujące, gdy chory obiera pozycję leżącą (ale nie tylko). Ataki są następstwem niewydolności lewej komory serca, przy prawidłowej funkcji (w niektórych przypadkach - przy wzmożonej) prawej komory.
Niewydolność lewej komory serca doprowadza do wystąpienia zastoju krwi w żyłach płucnych i krążeniu małym, czyli płucnym. Taki stan jest następstwem przekrwienia płuc i oskrzeli.
Wśród głównych przyczyn astmy sercowej należy wymienić schorzenia kardiologiczne i układu krążenia, takie jak:
Astma sercowa może też pojawić się w przebiegu chorób układu oddechowego: obturacyjnej choroby płuc czy obturacyjnego bezdechu sennego. W niektórych przypadkach, dychawica sercowa rozwija się w przebiegu astmy oskrzelowej.
Charakterystycznym objawem astmy sercowej jest nocna duszność, która pojawia się po dłuższym czasie od momentu zaśnięcia i doprowadza do wybudzenia. Ten niepokojący stan ustępuje po kilkudziesięciu minutach od zmiany pozycji na stojącą albo siedzącą (przy zachowaniu względnego bezruchu). Podobne napady mogą wystąpić w stresowej sytuacji, po posiłku lub w następstwie wysiłku fizycznego.
Bardzo niepokojącym objawem jest plwocina o różowym zabarwieniu, czyli zbierający się śluz. Astma sercowa najprawdopodobniej doprowadziła do wystąpienia obrzęku płuc i konieczna jest wówczas natychmiastowa pomoc lekarska. Inne symptomy, które mogą towarzyszyć napadom dusznicy, to:
Opisane powyżej napady powinny skłonić do niezwłocznego udania się do lekarza. Specjalista rozpozna astmę sercową na podstawie badania osłuchowego nad polami płucnymi. Świsty, trzeszczenia i rzężenia to sygnały, które wskazują, że w organizmie chorego rozwija się astma sercowa. Diagnoza wymaga poszerzenia rozpoznania o badania pulmonologiczne i kardiologiczne.
Astma sercowa nie jest traktowana jako podstawowa jednostka chorobowa. Terapia polega na leczeniu schorzenia, które doprowadziło do wystąpienia niewydolności lewej komory serca.
W ramach leczenia, osoba chora będzie musiała zmienić swój styl życia. Konieczna będzie kontrola masy ciała, nie obejdzie się bez rezygnacji z palenia tytoniu, znacznego ograniczenia spożywania alkoholu, zwiększenia aktywności fizycznej i wprowadzenia zdrowej diety.
Lekarz może też zadecydować o wdrożeniu terapii farmakologicznej. W niektórych przypadkach, konieczne jest zastosowanie leczenia chirurgicznego.
Zobacz też: Nadciśnienie tętnicze, czy można je obniżyć poprzez dietę? Czego należy unikać?