W wielu przypadkach gastroparezy trudno jest wskazać oczywistą przyczynę schorzenia. Taki stan określany jest jako gastropareza idiopatyczna.
W tych przypadkach, w których udaje się znaleźć przyczynę, mówimy o takich czynnikach jak:
Wśród objawów gastroparezy wymienia się:
Cięższe przypadki choroby objawiają się także niedożywieniem, szybką utratą masy ciała, odwodnieniem, zaburzeniami elektrolitowymi. Objawy mogą się także zmieniać w czasie, pojawiać i znikać pozornie bez przyczyny.
Gastropareza może prowadzić do takich powikłań jak:
Aby zdiagnozować gastroparezę wykonuje się szereg specjalistycznych badań. To między innymi ogólne badanie krwi, a także badanie radiologiczne przewodu pokarmowego przy użyciu środka cieniującego (baru). Dzięki temu obrazowaniu można sprawdzić, jak szybko przesuwa się pokarm w przewodzie pokarmowym. Wykonuje się także skan żołądka przy pomocy specjalnej kapsułki bezprzewodowej (rodzaj miniaturowego urządzenia medycznego), dzięki czemu można zaobserwować proces opróżniania się żołądka.
Pomocna jest endoskopia żołądka, czyli badanie przy pomocy cienkiej rurki z głowicą diagnostyczną, wprowadzanej przez nos lub gardło, w celu zbadania ścian żołądka i wykluczenia różnych możliwych przyczyn schorzenia.
Gastropareza wymaga przede wszystkim przywrócenia prawidłowej pracy żołądka poprzez odpowiednią dietę. W przypadku, gdy gastropareza łączy się z cukrzycą, podstawą jest unormowanie poziomu glukozy i kontrolowanie cukrzycy.
Zmiany w diecie - przydatne porady:
Farmakoterapia obejmuje takie leki jak domperidon i erytromycyna. Są to leki, które pomagają w kurczeniu się mięśni żołądka, a więc ułatwiają mu pracę. Podaje się także leki przeciwwymiotne. Skuteczność tego typu działań jest jednak ograniczona, a leki mogą nieść skutki uboczne, dlatego przyjmuje się je w najmniejszych skutecznych dawkach przez możliwie najkrótszy czas.
Najnowsze metody leczenia obejmują także stymulację gastroelektryczną. Ta metoda polega na chirurgicznym wszczepieniu pod skórę brzucha urządzenia zasilanego baterią, które ma za zadanie stymulować do pracy mięśnie zajmujące się przepychaniem pokarmu przez żołądek.
Możliwe jest także leczenie poprzez wstrzykiwanie toksyny botulinowej do odźwiernika, znajdującego się pomiędzy żołądkiem a jelitem cienkim. Dzięki temu zostaje on rozluźniony przez jakiś czas i trawione pożywienie łatwiej się przemieszcza.
W ciężkich przypadkach gastroparezy, gdy organizm wykazuje znaczne niedożywienie, a zmiana diety nie przynosi żadnego efektu, stosuje się żywienie dojelitowe lub pozajelitowe. W ostateczności wykonuje się ponadto zabiegi chirurgiczne polegające na stworzeniu sztucznego połączenia pomiędzy żołądkiem a jelitem cienkim (gastroenterostomia), albo tworzy połączenie żołądka bezpośrednio z drugą częścią jelita cienkiego, określaną jako jelito czcze.