Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, polegająca na zaburzeniach układu odpornościowego, który przestaje bronić organizmu przed infekcjami, a zaczyna powodować stan zapalny. Atakuje tarczycę, której nieprawidłowe funkcjonowanie wpływa na cały organizm. Objawy Hashimoto są niecharakterystyczne - przypominają typowe symptomy przemęczenia i życia w stresie.
Główną cechą Hashimoto jest przewlekły stan zapalny, tzw. limfocytowe zapalenie tarczycy, które może, ale nie musi prowadzić do niedoczynności lub rzadziej do nadczynności tarczycy.
Choroba Hashimoto może współistnieć z innymi schorzeniami o charakterze autoimmunologicznym. W grupie ryzyka znajdą się więc na przykład chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzycę, celiakię. Badania wskazują także, że choroba Hashimoto częściej atakuje osoby żyjące w stresie. Zagrożone są także kobiety po porodzie, gdy organizm jest osłabiony i z trudem wraca do normalnego funkcjonowania. Również osoby, które w najbliższej rodzinie miały przypadek choroby Hashimoto, muszą liczyć się z możliwością zachorowania. Hashimoto zdecydowanie częściej dotyczy kobiet.
Choroba Hashimoto może pozostać w ukryciu bardzo długo. Ma charakter postępowy i pojawiają się pewne symptomy, które powinny zaniepokoić: ciągłe uczucie rozdrażnienia, przygnębienia i zmęczenia, wrażliwość na zimno i podwyższony cholesterol. Kobiety mogą mieć kłopoty z utrzymaniem wagi, problemy z zaparciami, dłuższe i obfitsze miesiączki oraz suchą skórę. Hashimoto towarzyszą także obrzęki (głównie twarzy), natężona potliwość, wahania nastroju (a nawet depresja czy choroba afektywna dwubiegunowa), bezsenność, zaburzenia koncentracji.
Podstawą diagnostyki jest badanie krwi. Aby zdiagnozować chorobę Hashimoto, należy wykonać przede wszystkim badanie poziomu hormonu TSH,fT3 i fT4 oraz przeciwciał przeciwtarczycowych (aTPO oraz aTG). Następy krok to badanie USG tarczycy - wykrywa się w ten sposób hypoechogeniczny miąższ, objaw świadczący o możliwości występowania choroby Hashimoto. Jeśli pojawią się wątpliwości, zazwyczaj pobiera się tkanki tarczycy i przeprowadza badanie histopatologiczne.
Samej choroby Hashimoto się nie leczy, leczy się tarczycę, która z powodu Hashimoto działa nieprawidłowo. Wszelkie wysiłki skoncentrowane są tym, aby nie przerodziła się w znacznie poważniejsze problemy z tarczycą. Endokrynolog, po dokładnym badaniu, przepisuje choremu syntetyczny hormon tarczycy, który przyjmowany jest bardzo długo, czasem całe życie. Ma on równoważyć gospodarkę hormonalną tarczycy. Chory powinien uważnie obserwować swój organizm i przeprowadzać regularne badania, na podstawie których lekarz endokrynolog określi dawkę hormonu. Zazwyczaj dawka jest zwiększana. Pomocą dla leków jest odpowiednia dieta i aktywność fizyczna.