Hashimoto: przewlekła choroba tarczycy. Objawy, diagnostyka i leczenie Hashimoto

Chroniczne zmęczenie i przygnębienie to niekoniecznie skutek przepracowania. Może oznaczać chorobę Hashimoto (przewlekłe limfocytowe zapalenie gruczołu tarczowego). Na Hashimoto cierpi ok. 700 tysięcy Polaków - zdecydowanie częściej chorują kobiety.

Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, polegająca na zaburzeniach układu odpornościowego, który przestaje bronić organizmu przed infekcjami, a zaczyna powodować stan zapalny. Atakuje tarczycę, której nieprawidłowe funkcjonowanie wpływa na cały organizm. Objawy Hashimoto są niecharakterystyczne - przypominają typowe symptomy przemęczenia i życia w stresie.

Główną cechą Hashimoto jest przewlekły stan zapalny, tzw. limfocytowe zapalenie tarczycy, które może, ale nie musi prowadzić do niedoczynności lub rzadziej do nadczynności tarczycy.

Hashimoto: choroby towarzyszące

Choroba Hashimoto może współistnieć z innymi schorzeniami o charakterze autoimmunologicznym. W grupie ryzyka znajdą się więc na przykład chorzy na reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzycę, celiakię. Badania wskazują także, że choroba Hashimoto częściej atakuje osoby żyjące w stresie. Zagrożone są także kobiety po porodzie, gdy organizm jest osłabiony i z trudem wraca do normalnego funkcjonowania. Również osoby, które w najbliższej rodzinie miały przypadek choroby Hashimoto, muszą liczyć się z możliwością zachorowania. Hashimoto zdecydowanie częściej dotyczy kobiet.

Hashimoto: objawy

Choroba Hashimoto może pozostać w ukryciu bardzo długo. Ma charakter postępowy i pojawiają się pewne symptomy, które powinny zaniepokoić: ciągłe uczucie rozdrażnienia, przygnębienia i zmęczenia, wrażliwość na zimno i podwyższony cholesterol. Kobiety mogą mieć kłopoty z utrzymaniem wagi, problemy z zaparciami, dłuższe i obfitsze miesiączki oraz suchą skórę. Hashimoto towarzyszą także obrzęki (głównie twarzy), natężona potliwość, wahania nastroju (a nawet depresja czy choroba afektywna dwubiegunowa), bezsenność, zaburzenia koncentracji.

Hashimoto: diagnoza

Podstawą diagnostyki jest badanie krwi. Aby zdiagnozować chorobę Hashimoto, należy wykonać przede wszystkim badanie poziomu hormonu TSH,fT3 i fT4 oraz przeciwciał przeciwtarczycowych (aTPO oraz aTG). Następy krok to badanie USG tarczycy - wykrywa się w ten sposób hypoechogeniczny miąższ, objaw świadczący o możliwości występowania choroby Hashimoto. Jeśli pojawią się wątpliwości, zazwyczaj pobiera się tkanki tarczycy i przeprowadza badanie histopatologiczne.

Hashimoto: leczenie

Samej choroby Hashimoto się nie leczy, leczy się tarczycę, która z powodu Hashimoto działa nieprawidłowo. Wszelkie wysiłki skoncentrowane są tym, aby nie przerodziła się w znacznie poważniejsze problemy z tarczycą. Endokrynolog, po dokładnym badaniu, przepisuje choremu syntetyczny hormon tarczycy, który przyjmowany jest bardzo długo, czasem całe życie. Ma on równoważyć gospodarkę hormonalną tarczycy. Chory powinien uważnie obserwować swój organizm i przeprowadzać regularne badania, na podstawie których lekarz endokrynolog określi dawkę hormonu. Zazwyczaj dawka jest zwiększana. Pomocą dla leków jest odpowiednia dieta i aktywność fizyczna.