Wskaźnik BMI jest inaczej zwany Wskaźnikiem Queteleta II. To współczynnik, uzyskiwany poprzez wykonywanie specjalnego (prostego zresztą) równania, a wynik końcowy pozwala nam zakwalifikować daną osobę dorosłą do konkretnej grupy. W zależności od tego, czy mamy do czynienia z wersją podstawową, czy też z wersją rozszerzoną, możemy albo mieć do czynienia z zakresem od niedowagi do otyłości, albo też od skrajnego wyczerpania organizmu do otyłości typu III, która jest już otyłością skrajną.
By uzyskać wiedzę na temat własnej wagi, należy wykonać następujące równanie:
masa ciała w kilogramach : wzrost w centymetrach podniesiony do kwadratu = BMI
Można próbować ocenić, czy dana osoba waży odpowiednio do swojego wzrostu i wieku, jednak często takie szacunki mogą być nieprawidłowe. BMI jest dość orientacyjną wskazówką, aby ocenić dokładnie prawidłową budowę, należy wykonać dodatkowe badania, może się bowiem okazać, że osoba szczupła, będzie miała duże otłuszczenie narządów wewnętrznych, w innych przypadkach wysokie BMI może pojawić się u osób mocno umięśnionych (ale nie otyłych).
W licznych kalkulatorach BMI, które można znaleźć w internecie - i które jeszcze szybciej potrafią wykonać powyższe równanie - funkcjonuje rozróżnienie na mężczyzn i na kobiety. Jest to podyktowane tym, że zwykle panowie są nieco tężsi i ich BMI nawet jeśli jest utrzymane w normie sięga raczej górnej granicy owej normy. Nie istnieje natomiast rozróżnienie z uwagi na wiek - licznik BMI z wiekiem nie zmienia się u osób dorosłych. Informacje o wieku mogą zatem być pomocne jedynie do określenia jak przedstawia się BMI w którejś grupie wiekowej - oczywiście, wśród osób starszych nieprawidłowa waga może być częstsza. Nie oznacza to jednak, że w takim wypadku nadwaga byłaby rzeczą normalną.
Aby ocenić swoje BMI, posługując się wyżej wymienionym wzorem, należy również posiadać informacje dotyczące obowiązujących zakresów - tylko tak można sprawdzić, czy jego waga jest w normie, czy może nie.
Rozszerzona wersja prezentuje się następująco:
<16,0 - wygłodzenie
16,0-16,99 - wychudzenie
17,0-18,49 - niedowaga
18,5-24,99 - wartość prawidłowa
25,0-29,99 - nadwaga
30,0-34,99 - I stopień otyłości
35,0-39,99 - II stopień otyłości
> lub = 40 - III stopień otyłości (otyłość skrajna).
Klasyfikacje, które są najczęściej spotykane w przestrzeni internetowej podają wszystko w skrócie. Czynią to dlatego, że zwykle ludzie mieszczą się w zakresach środkowych.
W wersji zawężonej wskazuje się na następujące zakresy:
BMI do 18,5 - niedowaga
BMI pomiędzy 18,6 a 25,0 - waga prawidłowa
BMI pomiędzy 25 a 30,0 - nadwaga
BMI powyżej 30 - otyłość.
W przypadku młodzieży oraz dzieci wskaźnik BMI nie znajduje raczej zastosowania - sam wskaźnik został bowiem stworzony z myślą o osobach dorosłych. Oczywiście, mimo wszystko jest używany, jednak jego poprawna interpretacja jest nieco bardziej kłopotliwa i wiele osób nie jest w stanie samodzielnie jej dokonać. Na szczęście dzieci i młodzież podlegają okresowym badaniom u lekarza, w czasie rutynowych kontroli. Lekarz w trakcie takiej wizyty sprawdza zawsze, czy jego pacjent prawidłowo się rozwija. Wszelkie odchylenia od normy są zawsze odnotowywane - ale z tego względu tak istotne jest regularne kontrolowanie masy ciała. Jeśli chodzi o licznik BMI dla nastolatków i dzieci, wynik porównywany jest na siatce centylowej z rówieśnikami. Na podstawie takiego porównania sprawdza się, jak wypada dana osoba - i czy jej waga jest w normie.
Wiele osób zastanawia się po co właściwie wykonywać podobne równania - jeśli czujemy się grubo, to podejmujemy wyzwanie i próbujemy schudnąć. Jeśli zaś jesteśmy zbyt chudzi, również staramy się unormować swoją wagę. Tymczasem regularne sprawdzanie swojego BMI może najlepiej pokazać, że dzieje się coś niepokojącego - na przykład bez powodu schudliśmy o cały rozmiar, albo nagle przybraliśmy na wadze dochodząc do górnej granicy normy. Jeśli ktoś zresztą dobija do tej górnej granicy, powinien zacząć kurację odchudzającą - przybrać na wadze można bardzo szybko, a schudnąć jest potem gorzej. Sprawdzając BMI możemy zacząć działać, gdy tylko organizm zaalarmuje nas, że jesteśmy zbyt ciężcy, albo zbyt szczupli.
Niektórzy wskazują, że wyniki BMI mogą być czasem niemiarodajne. Na przykład ktoś może być cięższy od kogoś innego, ponieważ ma więcej mięśni - ale jest wysportowany i jak najbardziej zdrowy. Inna osoba może mieć takie same lub niższe BMI, a może posiadać więcej zbędnej tkanki tłuszczowej. Z tego względu najlepsze jest stosowanie takich kalkulatorów do liczenia BMI, które uwzględniają nie tylko płeć, ale również na przykład obwód pasa. U kobiet obwód taki nie powinien wynosić więcej niż 80 centymetrów, a u panów nie więcej niż 96 centymetrów. Wszystko co znajduje się powyżej tej granicy to już spora nadwaga - a wręcz otyłość typu brzusznego, która jest bardzo groźna dla zdrowia. Z pewnością warto zatem poszukać ściślejszych kalkulatorów i sprawdzać swoje BMI co jakiś czas. Licznik BMI online pozwoli uwzględnić więcej danych, niż sami moglibyśmy wziąć pod uwagę.
To również może cię zainteresować:
BMI do lamusa! Jak się ważyć i z jakich kalkulatorów korzystać, żeby było optymalnie?
Sabotażyści odchudzania - dietetyczne błędy utrudniające chudnięcie
Dieta odchudzająca - dlaczego tak rzadko jest skuteczna?
Efekt jo-jo, czyli przestroga przed dietami cud. Na czym polega efekt jo-jo i jak go uniknąć?