Monocyty to jedne z białych krwinek (leukocytów), których wartość określa się na podstawie klasycznej morfologii. Ponieważ ściśle współpracują z limfocytami, będącymi komórkami układu odpornościowego, odpowiadają za niektóre procesy obronne w organizmie. Ich niewłaściwa wartość może oznaczać infekcję wirusową bądź bakteryjną, ale także chorobę jelit lub nowotwór.
Każdy nieprawidłowy wynik należy skonsultować z lekarzem. Nie panikuj, bo odstępstwa od normy nie muszą oznaczać poważnego problemu. Zarazem: nie lekceważ nieprawidłowości w morfologii krwi i wyjaśnij sprawę z lekarzem. Warto wiedzieć, że poważne problemy zdrowotne zazwyczaj zaburzają co najmniej kilka różnych parametrów (nie tylko tych ściśle powiązanych ze sobą procentowo), więc izolowana nieprawidłowość nie musi być sygnałem choroby. Trudno samodzielnie ocenić, które składniki są współzależne, dlatego poczekaj na opinię lekarza.
Dołącz do Zdrowia na Facebooku!
Monocyty, czyli leukocyty
Monocyty wytwarzane są przez szpik kostny, należą do tzw. morfotycznych elementów krwi i choć są wyjątkowo duże, to stanowią niewielki procent wszystkich białych krwinek. Zazwyczaj stanowią mniej niż 10 proc. wszystkich leukocytów. Do najważniejszych funkcji monocytów należy hamowanie rozrostu komórek nowotworowych oraz wytwarzanie interferonu (białko odpowiedzialne za zwalczanie infekcji wirusowych), dzięki któremu atakujące organizm wirusy nie mają szansy się rozprzestrzenić. Dodatkowo oczyszczają organizm z zalegających w nim obumarłych komórek, tkanek oraz bakterii.
Stężenie monocytów zależy w dużej mierze od wieku pacjenta. U dzieci do pierwszego roku życia ich poziom mieści się w przedziale 0,05-1,1 x 109/l. W przypadku starszych dzieci, młodzieży oraz dorosłych wynosi 0-0,8 x 109/l.
Monocyty powyżej normy
Znaczny wzrost monocytów obserwuje się u osób z:
- infekcją bakteryjną (np. gruźlicą, kiłą, zapaleniem wsierdzia)
- mononukleozą zakaźną (choroba wirusowa głównie przedszkolaków i nastolatków)
- innym stanem zapalnym
- chorobą nowotworową (białaczką, szpiczakiem mnogim, ziarnicą złośliwą)
- chorobą układową (np. reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem, twardziną)
- chorobą Leśniowskiego-Crohna (przewlekła choroba zapalna układu pokarmowego, głównie jelita grubego),
- wrzodziejącym zapaleniem jelita (kolejne schorzenie przewlekłe, nieswoiste, o niejasnej przyczynie, dotyczące przede wszystkim jelita grubego),
Bardzo często wzrost monocytów związany jest z regeneracją i zdrowieniem organizmu po ostrym zakażeniu, czyli kiedy już wracasz do zdrowia.
Monocyty poniżej normy
Spadek wartości monocytów również może pojawić się wraz z infekcją lub wskutek przyjmowania niektórych leków, głównie glikortykosteroidów.
Morfologia - jak to wygląda
Badanie monocytów to element badania morfologicznego krwi. Standardowe badanie trwa kilka minut i ogranicza się do pobrania niewielkiej ilości krwi. Badanie nie wymaga specjalnych przygotowań, ważne jest jednak by przyjść do punktu poboru na czczo, najlepiej by od ostatniego posiłku minęło co najmniej osiem godzin. Pobrany jednorazowo materiał nie przekracza zazwyczaj 2 mililitrów.
Jeśli przyjmujesz leki, zażyj je jak co dzień popijając niewielką ilością wody (chyba, że lekarz zaleci inaczej). W przypadku gdy chorowałeś na żółtaczkę lub jesteś zakażony wirusem HIV musisz koniecznie poinformować o tym osobę wykonującą badanie. To samo dotyczy przebytej mastektomii. Z ręki i żyły znajdującej się po stronie po której usunięto pierś, kiedy to możliwe nie zakłada się gumowych opasek i raczej nie pobiera krwi.
Klasyczna morfologia kontroluje, poza monocytami, poziom:
- WBC - białych krwinek,
- RBC - czerwonych krwinek,
- Hgb (Hb) - hemoglobiny (barwnik nadający krwi czerwony kolor),
- Hct (hematokrytu),
- MCV - to średnia objętość czerwonych krwinek,
- MCH - czyli średnia masa hemoglobiny,
- MCHC - średnie stężenie hemoglobiny,
- PLT - płytek krwi
- Ret - retikulocytów (niedojrzała postać czerwonej krwinki), parametr istotny przy diagnozowaniu i ocenie skuteczności leczenia wielu niedokrwistości,
- granulocytów obojętnochłonnych (neutrofile, neutrocyty),
- granulocytów kwasochłonnych (eozynocyty),
- granulocytów zasadochłonnych (bazofile), gromadzących histaminę.
Czytaj także:
Rozmaz krwi
RBC
