Histeroskopia - co to za badanie
Histeroskopia to procedura stosowana w ginekologii do badania wnętrza macicy (wziernikowania) oraz leczenia niektórych schorzeń macicy. Podczas tego badania lekarz, przy pomocy urządzenia zwanego histeroskopem, może zobaczyć i ocenić kształt jamy macicy, stan endometrium oraz ujść jajowodów. Histeroskop to rodzaj wąskiego teleskopu (rurki) ze światłem i kamerą na końcu, która przesyła obraz na ekran komputera. Urządzenie jest wprowadzane do jamy macicy przez pochwę i kanał szyjki macicy.
Wyróżnia się dwa rodzaje histeroskopii: histeroskopię diagnostyczną i histeroskopię leczniczą (operacyjną - leczy się w ten sposób nieprawidłowości wykryte podczas histeroskopii diagnostycznej). Ale niekiedy wykonuje się obie rzeczy na raz, czyli podczas zabiegu chirurg najpierw bada macicę, a następnie usuwa polipy czy mięśniaki lub likwiduje ewentualne zrosty. Chirurgiczne usunięcie polipa nazywa się polipektomią histeroskopową, a usunięcie mięśniaka - miomektomią histeroskopową. Zrosty to pasma tkanki bliznowatej, które tworzą się w macicy i prowadzą do zaburzeń menstruacyjnych, w tym nadmiernego, nieregularnego krwawienia lub niepłodności.
Histeroskopię można również wykorzystać do potwierdzania wyników innych badań, takich jak USG lub histerosalpingografia (HSG - badanie rentgenowskie mające na celu uwidocznienie jamy macicy i jajowodów). Dodatkową zaletą histeroskopii, oprócz wglądu do macicy, jest możliwość znalezienia takich nieprawidłowości, których nie widać na USG.
Kiedy przeprowadza się histeroskopię
Histeroskopię wykorzystuje się do szukania przyczyn:
- nadmiernie obfitych miesiączek
- wszelkich nietypowych krwawień z pochwy
- krwawień po menopauzie
- bólu w miednicy o nieznanej przyczynie
To także jedno z badań, wykonywane przy powtarzających się poronieniach lub trudnościach z zajściem w ciążę. Histeroskopia pomaga ponadto zdiagnozować mięśniaki i polipy (nienowotworowe narośla w macicy) oraz zrosty (tkanka bliznowata, która powoduje brak miesiączki lub zaburza płodność). Histeroskopię wykorzystuje się też do usuwania mięśniaków, polipów, zrostów, przemieszczonych wkładek wewnątrzmacicznych.
Przeciwwskazania do histeroskopii:
- ciąża
- infekcja dróg rodnych
Histeroskopia - na czym polega ta procedura medyczna
Zabiegi przeprowadza się zwykle w warunkach laboratoryjnych (to znaczy, że nie jest konieczny pobyt w szpitalu). Jest to bowiem bezpieczny, małoinwazyjny zabieg endoskopowy, wykonywany zwykle w znieczuleniu miejscowym (znieczula się szyjkę macicy). Znieczulenie ogólne może być jednak zastosowane, gdy badaniu macicy towarzyszy zabieg chirurgiczny (np. usunięcia mięśniaków).
Histeroskopia wykonywana w celach diagnostycznych trwa od kilku do kilkunastu minut, jeżeli natomiast połączona jest z zabiegiem - może trwać ponad 60 minut. Czy histeroskopia jest bolesna? To jak bardzo jest odczuwana przez pacjentkę, zależy do jej indywidualnej wrażliwości. Jedne kobiety prawie nie czują bólu podczas histeroskopii, inne zaś odczuwają silny dyskomfort.
Po zabiegu może być potrzebne kilka dni odpoczynku. Z powodu ryzyka krwawienia lub plamienia, a także infekcji, przez kilka-, kilkanaście dni nie powinno się uprawiać seksu, ani wykonywać irygacji. Ponadto jeszcze przez kilka dni po badaniu kobieta może odczuwać bolesne skurcze, a także krwawić, ale to normalna reakcja organizmu. Podczas rekonwalescencji najlepiej unikać kąpieli, pływania i jacuzzi.
Więcej artykułów o zdrowiu przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Histeroskopia - jak przygotować się do badania i jak przebiega procedura
Przed histeroskopią należy wykonać badanie cytologiczne szyjki macicy oraz posiew z pochwy oraz badanie krwi (przeciwwskazaniem jest ciąża). Jeżeli mamy być poddani znieczuleniu ogólnemu, to w dniu zabiegu musimy być na czczo, nie wolno nam nic jeść czy pić przez kilka godzin. Przy znieczuleniu miejscowym lub gdy zabieg wykonywany jest bez znieczulenia, można wcześniej coś jeść.
Badanie wykonywane jest w pozycji ginekologicznej. Lekarz najpierw wkłada do pochwy narzędzie zwane wziernikiem i oczyszcza specjalnym roztworem antyseptycznym pochwę i szyjkę macicy. Potem do macicy wprowadza się histeroskop, czyli długą, cienką rurkę zakończoną kamerą i zaopatrzoną w źródło światła. Aby rozszerzyć macicę i umożliwić lekarzowi obejrzenie narządu, wyściółki macicy i jajowodów, wprowadza się do macicy specjalny płyn (np. sól fizjologiczną).
Podczas badania możemy odczuwać pewien dyskomfort i skurcze.
Gdy oprócz badania wnętrza macicy wykonywany jest też zabieg usunięcia mięśniaków czy polipów (lub biopsja) używa się urządzenia z rurką o większym przekroju po to, aby zmieścić w nim narzędzie chirurgiczne do cięcia lub wypalania chorej tkanki. W razie potrzeby podczas histeroskopii lekarz może też pobrać wycinek endometrium (czyli tkanki śluzowej wyściełającej macicę) do badania histopatologicznego.
Histeroskopia jest uważana za procedurę bezpieczną. Jednak, jak w przypadku każdej procedury medycznej, także podczas histeroskopii mogą wystąpić pewne powikłania (zdarzają się w mniej niż 1 proc. przypadków).
Może dojść do:
- przypadkowego uszkodzenia macicy
- przypadkowego uszkodzenia szyjki macicy
- urazu jelita lub pęcherza
- nadmiernego krwawienia podczas lub po zabiegu (w skrajnych przypadkach potrzebna jest histerektomia, czyli usunięcie macicy)
- infekcji macicy, wymagającej leczenia antybiotykami
- omdlenia
- mdłości
- reakcji na substancję użytą do rozszerzenia macicy
- reakcji alergicznej na środek znieczulający
Alternatywą dla histeroskopii są USG transwaginalne oraz biopsja endometrium.
