Napady padaczki - przyczyny występowania
Atak padaczki może mieć różny przebieg. Epilepsja należy bowiem do grupy zaburzeń neurologicznych, które są wynikiem nieprawidłowej pracy mózgu o charakterze chwilowym. Czasowa niesprawność, o której mowa, objawia się nagłymi wyładowaniami wewnątrz komórek mózgowych. Ich objawami są ataki wstrząsów, mogące łączyć się z utratą świadomości.
Jak już wcześniej wspomniano napady padaczki mogą mieć różną postać. Niektóre ataki mają postać krótkich epizodów nieświadomości, podczas których osoba chora nie traci przytomności, ale pozostaje bez kontaktu z otoczeniem. W trakcie takiego ataku, chory może wykonywać najróżniejsze czynności, ale zawężona świadomość sprawia, że wszystko to odbywa się bez jego wiedzy.
)
Napady padaczkowe mogą mieć też znacznie cięższą postać. Zdarza się, że w trakcie takiego ataku, chory upada i ma drgawki, które trwają kilka minut. W niektórych przypadkach, przechodzą one w trwający dłużej stan padaczkowy.
Nie da się wskazać jednej przyczyny występowania ataków padaczki. W wielu przypadkach, choroba ma związek z urazami głowy, w następstwie których dochodzi do uszkodzenia mózgu. Padaczka może być też następstwem czynników takich jak:
- udar,
- nowotwór,
- zapalenie opon mózgowych,
- zapalenie mózgu,
- krwotok podpajęczynówkowy,
- uszkodzenia tkanki mózgowej o charakterze toksyczno-metabolicznym.
Padaczka może być też uwarunkowana genetycznie, jednak należy podkreślić, że często nie da się określić przyczyny występowania tego zaburzenia.
W większości przypadków, atak padaczki pojawia się nagle i bez związku z konkretną przyczyną. Istnieją jednak pewne czynniki, klasyfikowane jako wyzwalające. Do wystąpienia napadu padaczkowego mogą przyczynić się:
- nagle pojawiające się bodźce świetlne,
- nagle pojawiające się bodźce dźwiękowe,
- stan silnego zmęczenia,
- szybkie oddychanie,
- alkohol,
- używki.
Do wystąpienia napadu może dojść także w nocy. Ataki padaczki podczas snu mogą być związane ze zmianami w hormonalnej i elektrycznej aktywności snu. Mogą wówczas wystąpić ataki o charakterze łagodnym, ale najczęściej występującą postacią choroby w trakcie spoczynku jest padaczka czołowa.
Skutki ataku padaczki
Najniebezpieczniejsze wydają się napady uogólnione, dotyczące całego ciała. W przebiegu ataku toniczno-klonicznego, osoba chora ulega nagłemu zesztywnieniu, następnie doznaje rytmicznych skurczów mięśni. Następstwem tego jest utrata świadomości, często dochodzi do przygryzienia języka, zaburzenia funkcji zwieraczy, a nawet do zatrzymania oddechu.
Należy podkreślić, że napady padaczkowe mogą mieć inny przebieg. W napadzie tonicznym dochodzi do zesztywnienia ciała, w klonicznym - do wystąpienia drgawek, w atonicznych - do rozluźnienia mięśni, a w mioklonicznym - do wystąpienia symetrycznych drgawek niektórych grup mięśni.
Należy podkreślić, że napady bezdrgawkowe, związane z utratą świadomości, także mogą być bardzo groźne. W ich przebiegu, chory może podejmować niebezpieczne czynności, np. próbować wtargnąć pod samochód lub wyjść przez okno.
Po ataku padaczki, następuje okres ponapadowy. W tym czasie, chory może doświadczyć zaburzeń świadomości, uczucia splątania, zmęczenia, bólów głowy i zawrotów w głowie.
)
Atak padaczki: pierwsza pomoc
Należy zdać sobie sprawę z tego, że każdy atak padaczki to stan zagrożenia życia. Będąc świadkiem wystąpienia napadu, należy ułożyć chorego w bezpiecznym miejscu i zostać z nim przynajmniej do momentu ustąpienia objawów. Aby zapobiec wystąpieniu urazu podczas ataku drgawkowego, należy przytrzymać głowę osoby chorej lub podłożyć coś pod nią - zwinięty ręcznik, torbę, plecak lub inną miękką rzecz, którą mamy pod ręką. Warto usunąć wszelkie niebezpieczne przedmioty z zasięgu osoby doświadczającej ataku.
Pamiętaj, choremu nie można wkładać do ust jakichkolwiek przedmiotów. Nie podajemy wody ani leków, nie próbujemy na siłę powstrzymać drgawek. Jeżeli po ustaniu objawów osoba chora pozostaje nieprzytomna, układamy ją na boku.
