Dyfteryt. Jak ustrzec się przed groźnymi powikłaniami błonicy?

Dyfteryt, błonica, krup - to najczęściej stosowane określenia choroby bakteryjnej, która może być niezwykle niebezpieczna dla człowieka. Na szczęście dzięki obowiązkowi szczepień w Polsce obecnie nie jest notowana. Co to za chorzenie i jakie są jego objawy?

Co to jest dyfteryt?

Dyfteryt to choroba zakaźna, wywoływana przez bakterię maczugowca błonicy. Zarazić się nią można drogą kropelkową. Występuje niemal wyłącznie u dzieci, które obecnie obejmuje się obowiązkowym szczepieniem na tę chorobę. Dzięki temu została niemal całkowicie wyeliminowana.

BłonicaBłonica: przyczyny, objawy, leczenie. Dlaczego powinniśmy się szczepić?

Dyfteryt: co to za choroba i jakie są jej powikłania?

Dyfteryt jest chorobą, która może mieć różne objawy oraz nasilenie. Jednakże, w każdym wypadku jest leczona w szpitalu. Leczenie polega na wdrożeniu surowicy, aby zminimalizować ryzyko powikłań, a następnie antybiotykoterapii (głównie na bazie penicyliny - osoby uczulone na penicylinę otrzymują erytmocynę). O stopniu powikłań decyduje czas, w jakim wdrożono leczenie od momentu zarażenia. Czasami konieczna jest intubacja, szczególnie w przypadku wystąpienia błonicy krtani.

Powikłania przy zachorowaniu na dyfteryt polegają na przedostaniu się bakterii maczugowca do krwioobiegu. Zaatakować on może różne narządy wewnętrzne, w tym wątrobę, nerki, serce.

Zobacz wideo Choroby zakaźne u dzieci - jak je rozpoznać?

Dyfteryt: główne objawy

Objawy dyfterytu pojawiają się zazwyczaj od 24 godzin do tygodnia od momentu zakażenia. Konieczna jest jak najszybsza, ścisła izolacja chorego, ponieważ może on zarażać przez około 3 tygodnie. Wyróżnia się kilka typów błonicy:

  • Błonica gardłowa, objawiająca się pojawieniem bolesnych nalotów na migdałkach, języczku oraz tylnej części gardła. Naloty te mają postać ogniskową i często zlewają się ze sobą. Kolejnym objawem błonicy gardłowej jest powiększenie się węzłów chłonnych oraz gorączka. Można wyczuć charakterystyczny, słodkawy fetor z ust. Wraz z postępem choroby pojawia się również bladość skóry, apatia, podkrążone oczy. Mogą wystąpić także wymioty i brak łaknienia. Błonica gardłowa to najczęściej występujący rodzaj dyfterytu.
  • Błonica nosa charakteryzuje się ropnym lub wodnistym katarem. Występuje głównie u niemowląt, które mają trudności z przyjmowaniem pokarmu.
  • Błonica krtani - charakteryzuje się bardzo szybkim rozwojem (do dwóch dni). Jest bardzo niebezpieczna, zlekceważona może doprowadzić do uduszenia się. Objawami jest chrypa, doprowadzająca do całkowitej afonii, czyli niemożności wydania dźwięku, duszności, skrzeczący kaszel, świszczący oddech oraz sinica. Konieczne jest natychmiastowe wdrożenie leczenia.
  • Błonica złośliwa, nazywana również piorunującą. Każdy przypadek dyfterytu może na początku występować w jednej z dwóch postaci, toksycznej lub nietoksycznej. Dyfteryt nie zawsze jest poprzedzony pojawieniem się anginy. Od razu tworzą się naloty, które są bardzo rozległe i mają brązowawy kolor. Oznacza to, że jest to najbardziej złośliwy dyfteryt. Objawy tej odmiany obejmują duszność, gorączkę, zaburzenia rytmu serca, połykania oraz widzenia. Może nastąpić porażenie kończyn. Dyfteryt w postaci toksycznej często okazuje się śmiertelny.

Dyfteryt u dorosłych. Jak przebiega choroba?

Dyfteryt u dorosłych może się pojawić po podróży do krajów, w których wciąż istnieje ryzyko występowania przypadków zarażenia dyfterytem, np. Indie, Kenia, Irak, Iran, Mongolia, Kazachstan. Dyfteryt wiąże się z powikłaniami z obszaru układu oddechowego oraz serca. Nasilenie tej choroby zmusza pacjenta do ograniczenia jakiegokolwiek wysiłku fizycznego. Często osoby chore długo dochodzą do siebie, a szybki powrót do normalnych aktywności jest odradzany przez lekarzy. Spowodowane jest to ryzykiem wystąpienia nagłej śmierci sercowej.

Nie dajmy się przekonać fanatykom, którzy argumentują, że ''mogą nie szczepić swoich dzieci, bo szczepione są wszystkie pozostałe''Szczepionka DTP: błonica, tężec, krztusiec

Dyfteryt. Szczepienie najlepszą bronią w walce z chorobami zakaźnymi

Na dyfteryt jest szczepienie, które zostało wprowadzone w Polsce w latach 60. ubiegłego wieku i jest obowiązkowe dla dzieci. Kalendarz szczepień prezentuje się w tym wypadku następująco:

  • pierwsza dawka: w 7-8 tygodniu życia
  • druga dawka: w 3-4 miesiącu życia
  • trzecia dawka: w 5-6miesiącu życia
  • czwarta dawka: w 16-18 miesiącu życia.

Szczepienie przypominające u dzieci powinno być przeprowadzone w 6. oraz w 14. roku życia. Szczepienie przypominające przeciwko błonicy jest zalecane także dorosłym osobom w odstępach co 10 lat.

Szczepienie jest szczególnie zalecane osobom, które mają kontakt z bydłem i końmi, ogrodnikom oraz rolnikom. Szczepić się na dyfteryt powinny również osoby, które planują podróż do krajów, w których występuje zagrożenie zarażeniem błonicą. Biura podróży, organizujące wycieczki do krajów ryzyka, informują podróżnych o możliwych zagrożeniach, również o tym, co to jest dyfteryt i na co zwracać szczególną uwagę przed i podczas podróży, aby uchronić się przed chorobą.

Zobacz też: PAHO: W Ameryce odradza się odra i błonica. Bo przez COVID-19 dzieci nie przechodzą szczepień

Więcej o: