Żyworódka pierzasta - charakterystyka rośliny
Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) to gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych. Jej pierwotną ojczyzną jest Madagaskar. Ale to nie przeszkodziło jej rozprzestrzenić się na inne kontynenty, w tym w Azji, Ameryce, Australii oraz na wyspach Oceanu Spokojnego. Jest byliną wyrastającą do 1,8 metra wysokości. W naszym kraju uprawiana jest jako roślina pokojowa.
Z jej nazewnictwem wiążą się różne zawirowania. Nazwa pochodzi od sposobu rozmnażania się przez tzw. rozmnóżki, które znajdujemy na brzegach liści. Pojawiają się między ząbkami liścia po odłamaniu i położeniu na wilgotnym podłożu. Mają w sobie nieco wilgoci, co pozwala im się początkowo rozwijać nawet w czasie suszy. Po podlaniu szybko się ukorzeniają. Do rozwoju rośliny może dojść także przez ukorzenienie liści lub łodygi. Inne nazwy rośliny to kalanchoe pierzasta, płodnoliść pierzasty, kielichowy lub briofilum pierzaste.
Jeżeli uprawiamy żyworódkę pierzastą w domu, nie podlewajmy jej zanadto, bo zawilgocone korzenie szybko gniją. Lubi światło, więc dobrze się czuje na parapecie okiennym. Szczególnie ważny jest dostęp do światła zimą, zatem postawmy ją w dobrze oświetlone miejsce. W naszych warunkach klimatycznych kwitnie zimą. Dobrze jest oderwać kwiatki, zanim wytworzą się owoce, które osłabiają roślinę. Najlepiej prezentuje się w młodości, dlatego starsze okazy warto zawczasu rozmnażać.
Na naszym filmie: Poznaj 6 zasad bezpiecznego stosowania ziół. Nie są obojętne dla zdrowia i mogą bardzo zaszkodzić, a w najlepszym wypadku: nie przynieść oczekiwanych efektów.
Żyworódka pierzasta - właściwości rośliny
W roślinie znajdziemy duże stężenie flawonoidów, w tym rutyny, które działają jako przeciwutleniacze, zmniejszające ilość wolnych rodników, a więc opóźniające procesy starzenia się komórek i chronią przed uszkodzeniami oraz wzmacniają odporność. Ponadto roślina zawiera katechiny, także pełniące rolę antyoksydantów. W żyworódce jest pełno witamin, w tym witaminy C, mikroelementów, takich jak wapń, potas, mangan, miedź, glin i krzem. Ponadto są tam zawarte kwasy tłuszczowe.
Żyworódka pierzasta ma właściwości bakteriobójcze, antygrzybiczne oraz wirusobójcze. Hamuje procesy zapalne, regeneruje i oczyszcza naskórek, a także wzmacnia odporność. W wielu krajach uznawana jest za roślinę pomocną przy bólach głowy, przy chorobach cewki moczowej, przy złym trawieniu, a zewnętrznie do leczenia trudno gojących się ran i jako antidotum na ugryzienia owadów.
Żyworódka pierzasta - zastosowanie lecznicze
Zastosowanie zewnętrzne:
- do nacierania skóry pokrytej trądzikiem stosuje się sok z liści rośliny. Zmniejsza on produkcję sebum, zatykającego pory w skórze, a także wykazuje działanie bakteriobójcze i ściągające.
- do leczenia ran zainfekowanych gronkowcem i paciorkowcem, zakażeń ropnych, oparzeń i owrzodzeń
- do leczenia odleżyn, przyspiesza bowiem regenerację naskórka
- do smarowania ran pooperacyjnych w celu odkażenia oraz zmniejszania blizn
- do zwalczania egzemy
- do smarowania skóry po ukąszeniu przez owady
- wcieranie soku z rośliny w obolałe miejsca zmniejsza ból, w tym ból mięśni, głowy, stawów
- ma działanie przeciwzakrzepowe, dlatego można ją wcierać na przykład w okolice żylaków lub w przypadku tzw. ciężkich nóg
Zastosowanie wewnętrzne:
- infekcje górnych dróg oddechowych (katar, kaszel, zapalenia oskrzeli, bakteryjne zapalenia płuc)
- angina - płukanie roztworem z soku żyworódki pierzastej pomaga przy stanach zapalnych gardła
- alergie - działanie antyhistaminowe, łagodzi napady kaszlu i pieczenie oczu
- zwiększanie odporności organizmu
- zatrucia pokarmowe, biegunki, wymioty, zgaga
- wspieranie wydzielania soków trawiennych i żółci
- naturalny probiotyk, przyspiesza namnażanie się przyjaznej flory bakteryjnej
- może też obniżać poziom glukozy we krwi
- zabija bakterie w jamie ustnej, niwecząc przykry zapach
- zmniejsza objawy paradontozy
- zmniejsza dolegliwości bólowe w jamie ustnej, szczególnie w przypadku aft i owrzodzeń
- wspomaga leczenie dolegliwości bólowych
Żyworódka pierzasta - jak jej używać?
Można kupić w aptece gotowy sok z żyworódki pierzastej i stosować zgodnie z zaleceniami. Jeżeli mamy roślinę na parapecie, możemy także wykorzystać jej nasączone sokiem liście i przykładać do bolących miejsc jak kompres. Albo zrobić nalewkę z dodatkiem spirytusu i wykorzystywać zewnętrznie.
Do picia stosuje się rozcieńczony sok z liści lub żuje się świeżo zerwany liść. Jednorazowo nie powinno się przekraczać dawki ok. 20 kropli soku (jeden liść).
Żyworódka pierzasta - przeciwwskazania
Nie zaleca się osobom z wysokim poziomem potasu w organizmie. Należy także skonsultować z lekarzem zastosowanie żyworódki pierzastej w przypadku ciąży i karmienia piersią oraz u dzieci.
