Ropne choroby płuc - bakteryjne zapalenie płuc
Zapalenie płuc o etiologii bakteryjnej dzielimy na dwa rodzaje: pozaszpitalne i szpitalne. W większości przypadków za zachorowanie odpowiada zakażenie bakterią Streptococcus pneumoniae, czyli dwoinką zapalenia płuc. Ale także: Mycoplasma pneumoniae, Chlamydophila pneumoniae, Legionella pneumoniae, Haemophilus influenzae. Objawy zapalenia to kaszel z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny, wysoka gorączka i dreszcze, poty, osłabienie oraz złe samopoczucie, ból w klatce piersiowej oraz duszności. Leczenie polega na podawaniu antybiotyków, zwykle przez 7 dni lub - w cięższych przypadkach - nawet dłużej. Należy w czasie choroby leżeć w łóżku i odpoczywać przez kilkanaście dni. Zapalenie płuc powinno zostać całkowicie wyleczone, zanim zacznie się aktywne życie, ponieważ powikłania niewyleczonego zapalenia są ciężkie.
Do rozwoju choroby przyczynić się może wiele czynników, w tym cukrzyca, podeszły wiek, przewlekła niewydolność serca, przewlekła obturacyjna choroba płuc POChP), zażywanie leków obniżających odporność, a także palenie papierosów, zła higiena jamy ustnej, próchnica i stany zaburzenia świadomości.
Szpitalne zapalenie płuc zdarza się natomiast w wyniku intubowania pacjenta. W szpitalu bytują bowiem często już lekooporne bakterie, takie jak pałeczka ropy błękitnej i inne, atakujące osoby z obniżoną odpornością organizmu, w ciężkim stanie fizycznym.
Ropne choroby płuc - ropień płuca
Do rozwoju ropnia płuc dochodzi, gdy wyniku zniszczenia miąższu płucnego, w płacie płuc powstaje przestrzeń, która wypełnia się ropą. Do powstania ropnia może dojść w dowolnym miejscu płuca. Zdarzają się ropnie pojedyncze oraz mnogie. Jest to rzadka choroba, którą wywołują najczęściej takie bakterie jak gronkowiec złocisty lub paciorkowiec. Do rozwoju ropnia przyczyniają się także inne drobnoustroje, jak choćby Haemophilus influnzae, Klebsiella pneumoniae, Esterichia coli.
Ropień płuca może być pierwotny oraz wtórny. Do rozwoju choroby przyczyniają się takie czynniki jak cukrzyca, obniżenie odporności organizmu i wyniszczenie chorobami, leczenie immunosupresyjne oraz stosowanie glikokortykosteroidów, a także gruźlica czy też zakażenie bąblowcem. Do zakażenia płuc może dojść także w wyniku zachłyśnięcia się w czasie utraty przytomności, po ataku padaczki czy np. w trakcie znieczulenia ogólnego. Ropień płuc bywa także wywołany przez rozwijającego się raka płuc. Wtórne ropnie płuca mogą rozwinąć się podczas zapalenia płuc lub tuż po nim, jako powikłanie niewyleczonej choroby.
Ropień płuca - objawy
Ropnie mają postać ostrą, trwającą około dwóch tygodni lub przewlekłą, do 4-6 tygodni. Objawy ropnia to:
- kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny ropnej o niemiłym zapachu
- krwioplucie
- pogorszenie stanu ogólnego
- gorączka
- dreszcze
- utrata masy ciała
- ból w klatce piersiowej
W celu zdiagnozowania choroby wykonuje się badanie radiologiczne, które pokazuje charakterystyczne jamy w płucu. Te przestrzenie wypełnione są płynem, który jest odkrztuszany przez chorego. Aby zapobiegać rozwojowi ropnia płuc trzeba skutecznie wyleczyć zapalenie płuc, które musi być odleżane w łóżku oraz leczone odpowiednimi antybiotykami.
Ropień płuca leczy się także antybiotykami. Czasem może się okazać konieczne chirurgiczne usunięcie ropnia wraz z fragmentem tkanki płucnej. Dochodzi do tego u co dziesiątego chorego, w przypadku, gdy ropień związany jest z rakiem płuc, ciężkimi zatruciami lub krwotokami, szybko się rozrasta lub istnieje podejrzenie, że w płucach tkwi ciało obce. Oprócz procedury chirurgicznej w leczeniu ropnia stosuje się przezskórny drenaż jamy ropnia przy udziale ultrasonografii lub tomografii komputerowej.
Ropne choroby płuc - płyn w opłucnej i ropniak opłucnej
To powikłanie po zapaleniu płuc, w którym doszło do wysięku opłucnowego, czyli płyn przedostał się pomiędzy płuco a ścianę klatki piersiowej. Jeśli pojawią się w nim bakterie konieczne staje się usunięcie ropnego płynu. Robi się to wprowadzając do opłucnej dren, który ułatwia odprowadzenie wydzieliny. Taki drenaż pozostaje w ciele przez kilka dni.
