Łuszczyca dzieci - przyczyny
Łuszczyca to choroba o podłożu genetycznym, która nie jest zakaźna. Stanowi bardzo uciążliwe schorzenie, które objawia się poprzez zmiany skórne i dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. Łuszczyca nie daje o sobie znaku przed drugim rokiem życia dziecka i zwykle objawia się u tych, mających powyżej 10 lat. Aż w 30% przypadków tej choroby, pierwsze objawy pojawiły się pomiędzy 10. a 20. rokiem życia.
Przyczyny łuszczycy nie są do końca zidentyfikowane. Naukowcy podkreślają, że jest to choroba dziedziczna. Dzieci, których przodkowie chorowali na łuszczycę, znajdują się w grupie ryzyka. Według statystyk, w przypadku, gdy jeden rodzic cierpiał na to schorzenie, ryzyko zachorowalności na łuszczycę u dziecka wynosi 20%, jeżeli choroba dotknęła obojga rodziców - ryzyko wzrasta do 50%.
Inną przyczyną łuszczycy dzieci mogą być problemy z układem odpornościowym. Wiele lekarzy twierdzi, że jest to choroba autoimmunologiczna, która polega na tym, że organizm, w wyniku nieprawidłowości, sam niszczy swoje tkanki. Bardzo często łuszczyca bywa następstwem przebytych infekcji. Angina, grypa czy inne choroby wirusowe to tzw. czynniki wyzwalające, które mogą przyczynić się do rozwoju zmian łuszczycowych. Wśród innych przyczyn tej choroby, wyróżnia się:
- zakażenia bakteryjne (np. paciorkowcami),
- silny stres psychiczny oraz fizyczny u osób poniżej 18. roku życia,
- odstawienie leków z grupy glikokortykosteroidów,
- zmiany hormonalne, które są szczególnie intensywne w okresie dojrzewania,
- skaleczenia, zadrapania oraz urazy skóry,
- nieprawidłowa dieta, zawierająca zbyt dużo tłuszczów zwierzęcych oraz ostrych przypraw.
Objawy łuszczycy u dzieci
Łuszczyca jest to choroba, która polega na przyspieszonym procesie rogowacenia oraz regeneracji naskórka. Komórki rogowe skóry mają swój tryb i systematycznie ulegają złuszczaniu, a w ich miejsce wchodzą komórki wytworzone w głębszej warstwie naskórka. U zdrowych osób proces ten trwa około miesiąca, zaś u cierpiących na to schorzenie, jego częstotliwość zwiększa się aż 8-krotnie. W efekcie zaburzenia pracy komórek, dochodzi do stanów zapalnych skóry, które objawiają się poprzez różowe lub brązowobrunatne plamy, tworzące na ciele skupiska. Oprócz tego, ogniska te są pokryte suchą, białą łuską, którą stanowi zrogowaciały naskórek.
Innymi objawami łuszczycy są zmiany w paznokciach - płytka paznokciowa staje się żółta i gruba, czasem rozwarstwiona i pofalowana. Zmiany te przypominają objawy grzybicy paznokci. Wymienione symptomy występują zarówno u dorosłych, jak i u dzieci, jednakże u tych najmłodszych są najbardziej intensywne. Oprócz zmian na skórze oraz paznokciach, u osób poniżej 18-tego roku życia bardzo często występuje gorączka, osłabienie organizmu oraz obrzęki.
Łuszczyca u dzieci - jak wygląda leczenie?
Leczenie łuszczycy u dzieci rozpoczyna się od diagnostyki. Jeżeli rodzice zauważą niepokojące zmiany na skórze swojej pociechy, powinni jak najszybciej udać się z nią do dermatologa. Specjalista dokonuje badania fizykalnego, a w przypadku niejasności pobiera materiał do badania histopatologicznego, w celu upewnienia się czy schorzenie, na które cierpi pacjent to łuszczyca, a nie przykładowo atopowe zapalenie skóry.
Niestety łuszczyca to choroba nieuleczalna. Kuracja polega na zmniejszeniu uporczywych objawów oraz zniwelowaniu ognisk zapalnych. W tym celu stosuje się miejscowo kremy, maści, plastry nasączone lekami oraz inne preparaty, adekwatne do miejsca wystąpienia stanu zapalnego (np. na głowę zaleca się stosowanie żelów lub pianek o rzadszej konsystencji).
Oprócz preparatów stosowanych zewnętrznie, pacjenci leczeni są lekami z grupy glikokortykosteroidów, które charakteryzują się właściwościami przeciwzapalnymi oraz redukują odczyn skóry, co skutkuje zmniejszeniem świądu i bólu. W przypadku wystąpienia ognisk zapalnych na skórze twarzy, miejscowo stosuje się leki immunosupresyjne, które mają na celu obniżenie odporności organizmu, a w efekcie - przystopowanie rogowacenia naskórka.
W leczeniu łuszczycy bardzo ważna jest codzienna dieta pacjenta. Zaleca się spożywanie produktów lekkostrawnych, bogatych w cenne tłuszcze oraz kwasy tłuszczowe. Należy unikać słodyczy, miodu, kawy oraz ostrych przypraw, które powodują zaostrzenie objawów.
