Tachykardia - spanikowane serce. Przyczyny, objawy i leczenie tachykardii

Tachykardia występuje wtedy, gdy serce bije zbyt szybko. Czasem świadczy o poważnym zaburzeniu, ale może wynikać tylko ze stresu czy wysiłku. Tachykardia powinna być leczona, ponieważ jej poważny epizod prowadzi nawet do śmierci.

Tachykardia: co to jest?

Tachykardia (tachyarytmia) to częstoskurcz serca, czyli przyspieszenie jego akcji do powyżej 100 uderzeń na minutę. Tachyarytmia nie zawsze jest objawem przewlekłej choroby, może być spowodowana przez silne emocje, znaczny wysiłek fizyczny czy zażycie narkotyku.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Podczas ataku tachykardii serce pracuje chaotycznie, nie jest tak wydajne, jak zwykle. Szczególnie silny epizod tachykardii może zatrzymać krążenie krwi i doprowadzić do śmierci chorego.

Tachykardia: rodzaje

Rozróżniamy kilka rodzajów tachykardii. Typy tachykardii to:

• zatokowa - spowodowana silnymi emocjami lub wysiłkiem fizycznym,
• częstoskurcz nadkomorowy - szybki rytm serca pochodzi z węzła przedsionkowo-komorowego lub przedsionków,
• częstoskurcz komorowy - przyspieszona akcja serca wywodząca się z ośrodka ektopowego w mięśniu komór serca.

Tachykardia: objawy

Tachyarytmia to nie tylko przyspieszona akcja serca. Towarzyszą jej również liczne dolegliwości. Objawy tachykardii to:

• przyspieszone bicie serca,
• ból i ucisk w okolicy mostka,
• duszności,
• zawroty głowy,
• osłabienie,
• zimne poty,
• kołatanie serca (palpitacje),
• uczucie niepokoju,
• omdlenia.

Przeczytaj: Serce - doskonała pompa, zaprogramowana na ponad 100 lat. Jak pracuje i po co?

Tachykardia: przyczyny

Źródeł przyspieszonej akcji serca może być wiele. Wahają się od epizodycznych do poważnych. Możliwe przyczyny tachykardii to:

• silne zdenerwowanie,
• duży wysiłek fizyczny,
• gorączka,
• kofeina, nikotyna, alkohol,
• narkotyki (na przykład amfetamina),
• odwodnienie,
• niedobór pierwiastków w organizmie (magnezu, wapnia, potasu),
• niedocukrzenie,
• choroba niedokrwienna serca,
• zawał,
• niewydolność serca,
• nadczynność tarczycy,
• niewydolność oddechowa,
• niedokrwistość pokrwotoczna,
• niedocukrzenie,
• reakcja anafilaktyczna (anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny),
• niektóre leki zawierające atropinę, efedrynę czy pseudoefedrynę.

Tachykardia: diagnostyka

Zdiagnozowanie tachykardii może być trudne. Dlaczego? Często atakuje nas niespodziewanie i okazjonalnie, gdy nie mamy obok siebie specjalisty, który mógłby nas przebadać. Tachykardię diagnozuje się przez wykonanie elektrokardiografii - albo w gabinecie lekarza, albo przez tzw. EKG Holtera. Badanie Holtera polega na noszeniu przez cały dzień urządzenia, które rejestruje pracę serca. Do analizy rzadko występujących epizodów tachykardii wykorzystuje się wszczepialne rejestratory pętlowe (ILR), które monitorują stan pacjenta przez kilka miesięcy.

Tachykardia: leczenie

Tachykardię trzeba leczyć. Może doprowadzić nawet do nagłej śmierci sercowej, a w "najlepszym" razie - do niewydolności serca. Tachykardię można leczyć farmakologicznie lub operacyjnie, czasem wdraża się leczenie skojarzone (czyli i leki, i operacja). Farmakologię stosuje się wtedy, gdy stan pacjenta jest stabilny, a częstoskurcz bezpośrednio nie zagraża życiu. Leczenie zabiegowe polega na wszczepieniu kardiowertera-defibrylatora (ICD), który monitoruje pracę serca i automatycznie przerywa tachykardię, gdy ta nastąpi.