Wina określane jako prosecco, mogą różnić się szeregiem parametrów, takich jak zawartość alkoholu, stopień słodyczy czy nasycenia dwutlenkiem węgla. Wina typu prosecco dzieli się ze względu na zawartość dwutlenku węgla, czyli stopnia nagazowania na:
Poza tym, wina musujące tego typu dzieli się pod względem zawartości cukru resztkowego. Wino o najmniejszej zawartości cukru (poniżej 12 gramów na litr) określa się mianem „brut” i jest to najbardziej popularny rodzaj tego wina musującego. Wino o zawartości cukru pomiędzy 12 a 17 gramów na litr określane jest jako „extra dry”, natomiast, gdy zawartość cukru wynosi od 17 do 32 gramów na litr wino określa się mianem „dry”. Najsłodsze prosecco to wino demi-sec, które zawiera od 32 do 50 gramów cukru na litr. Słodkie prosecco jest stosunkowo mało popularne, a w jego smaku oprócz słodyczy i delikatnej kwasowości wyczuwalne są pikantne nuty.
Wina takie mają zazwyczaj około 12 proc. alkoholu, a za minimalną wartość alkoholu uznaje się 11 proc. w przypadku wina musującego i 10,5 proc. w przypadku win typu frizzante oraz tranquillo.
Oprócz klasycznego prosecco, w sklepach można kupić jego różową wersję, która jest mieszanką wina białego ze szczepu Prosecco oraz czerwonego ze szczepu Raboso.
W 100 gramach wina typu prosecco znajduje się jedynie około 75 kalorii, co oznacza, że jest ono jednym z najmniej kalorycznych alkoholi. Ten rodzaj wina spożywany w umiarkowanych ilościach wpływa pozytywnie na zdrowie. Ze względu na zawartość polifenoli, prosecco może poprawiać elastyczność naczyń krwionośnych, zmniejszać ryzyko udaru, redukować ryzyko wystąpienia chorób serca, a także zapobiegać powstawaniu zakrzepów. Przypuszcza się, że ten rodzaj wina pity w niewielkich ilościach może również zmniejszać ryzyko chorób nowotworowych, wpływać korzystnie na stan skóry, zwiększać libido, a także redukować ryzyko zachorowania na cukrzycę. Wino musujące pomaga nawet w walce z chorobami zwyrodnieniowymi mózgu, w tym z demencją.
Ten rodzaj białego wina wywodzi się z północnego wschodu Włoch, a dokładniej z regionu Veneto. Do produkcji używa się winogron ze szczepu Glera, który jest nazywany również Prosecco, z tym, że ta druga nazwa jest zarezerwowana dla winogron rosnących na terenie Veneto. Winogrona do produkcji prosecco zbierane są dosyć wcześnie, aby zachować ich naturalną kwasowość.
Proces wytwarzania wina tego typu opiera się na fermentacji owoców winogron. Co więcej, wino nie jest sztucznie nasycane dwutlenkiem węgla - bąbelki powstają również w trakcie procesu fermentacji. Proces produkcji jest podobny do procesu, w którym powstaje szampan, z tą różnicą, że szampan przechodzi drugą fermentację w butelkach, natomiast prosecco jest fermentowane w dużych zbiornikach, skąd jest przelewane pod ciśnieniem do butelek. Taką metodę produkcji nazywa się metodą Prosecco lub metodą Charmata. Jest ona prostsza i tańsza niż metoda szampańska, przez co cena prosecco jest dużo niższa niż cena szampana.
Najtańsze prosecco można kupić już za około 20 złotych. Lepsze wino o bardziej intensywnym i głębszym smaku, które można kupić w sklepach winiarskich kosztują około 30-50 złotych, natomiast najlepsze wino tego typu kosztuje zazwyczaj około 80-140 złotych, czyli mniej więcej tyle, ile najtańszy szampan. W porównaniu z francuskim szampanem, włoskie prosecco ma bardziej delikatny i nieco słodszy smak.
Prosecco można pić jako aperitif, jedynie schłodzone i bez żadnych dodatków. Wino najlepiej podawać w temperaturze około 6-8 stopni Celsjusza. Można z niego przygotować również koktajl, na przykład z dodatkiem soku ze świeżych owoców. Ten rodzaj wina, a w szczególności jego wytrawna wersja, współgra idealnie z owocami morza, makaronami, potrawami z drobiu, tofu, daniami kuchni tajskiej, białymi rybami, sushi. Nieco słodsza wersja będzie dobrze smakować z dojrzewającą szynką i owocami, natomiast słodka wersja prosecco będzie doskonałym dodatkiem do owoców, galaretek, ciast i innych deserów.