Choroby tkanki łącznej to inaczej mówiąc kolagenozy. Autoimmunologiczne zapalenie tkanki łącznej wiąże się z tym, że organizm niewłaściwie rozpoznaje własne komórki i zaczyna je atakować poprzez komórki układu odpornościowego. Dotychczas nie określono, jakie mogą być tego przyczyny.
Jest to choroba rozpoznana w 1972 r. Mieszana układowa choroba tkanki łącznej to po angielsku Mixed Connctive Tissue Diease – MCTD. Przez lata lekarze nie osiągnęli konsensusu co do tego, czy schorzenie to można klasyfikować jako odrębną chorobę, czy też jako początkowe stadium innych chorób. Czasem bowiem pojawiają się objawy charakterystyczne dla kilku schorzeń jednocześnie. Dlatego też trudno jest jednoznacznie ustalić kryteria, które pozwalałyby na rozpoznanie MCTD.
Z uwagi na złożoność tej choroby i możliwości łącznego występowania kilku, objawy są bardzo różne. Dlatego też w przypadku mieszanej choroby tkanki łącznej objawy wymienia się zróżnicowane, a najczęściej:
Inna nazwa to cellulitis i nie można tego mylić z cellulitem, czyli tzw. skórką pomarańczową np. na udach. Jest to choroba bakteryjna, która może wiązać się z poważnymi powikłaniami, a odpowiadają za nią najczęściej gronkowce. Cellulitis czyli zapalenie tkanki łącznej daje objawy takie jak:
To poważna choroba, ponieważ bardzo często dochodzi przy niej do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Poza dolegliwościami fizycznymi, mogą pojawić się także zaburzenia psychiczne. Układowa choroba tkanki łącznej charakteryzuje się przewlekłym stanem zapalnym, który przebiega równocześnie z wysokim stężeniem w płynach ustrojowych cytokin prozapalnych. Wśród objawów wymienić można:
Układowa choroba tkanki łącznej to też tak naprawdę zespół różnych schorzeń, wśród których wymienić można m.in.:
Należy ponownie wrócić do zagadnień związanych z mieszaną chorobą tkanki łącznej, przy której przeplatają się objawy różnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Ważne jest by nie pomylić się w ocenie ze schorzeniem takim, jak niezróżnicowana choroba tkanki łącznej. Ta bowiem rozpoznawana jest w ten sposób, że jej objawy nie odpowiadają danej jednostce chorobowej, a jednocześnie przebieg świadczy o chorobie z autoagresji.
Zobacz też: Witamina D i kwasy omega-3 zmniejszają ryzyko chorób autoimmunologicznych