Nużliwość mięśni, czyli jeden z pierwszych symptomów miastenii
Miastenia jest chorobą autoimmunologiczną, która w szczególności dotyka młodych kobiet, w wieku około 20-30 lat. Zdarzają się także jej przypadki wśród mężczyzn, ale są one zdecydowanie rzadsze i co ważne pojawiają się w starszym wieku. Czym jest miastenia? Otóż jest to schorzenie dotykające mięśni. W 75 proc. przypadków jej pierwszym objawem jest tzw. opadająca powieka. Dzieje się tak dlatego, że mięśnie podtrzymujące ją są tak osłabione, że nie są w stanie utrzymać powieki we właściwym miejscu. Wydawać by się mogło, że taki symptom ma jedynie estetyczne znaczenie, niemniej jednak jest to tak naprawdę niebezpieczne, gdyż może doprowadzić do niebezpiecznych sytuacji, np. podczas prowadzenia pojazdu. Kolejnym objawem jest tzw. nużliwość mięśni, czyli szybkie ich słabnięcie po wysiłku. Czasem wystarczy jedynie chwila wypoczynku by wróciły do swojej sprawności, jednak na dłuższą metę jest to bardzo uciążliwe.
Choroba miastenia. Przyczyny powstawania
Choroba miastenia nie jest do końca rozpoznana przez naukowców. Jak dotąd nie znamy dokładnej przyczyny jej powstawania. Udowodniono natomiast, że jest ona związana z grasicą. Grasica jest to gruczoł zlokalizowany w pobliżu tarczycy, który u zdrowych ludzi zanika po okresie dojrzewania. U pacjentów z miastenią do tego zaniku najczęściej nie dochodzi. I to właśnie tu dochodzi do wytwarzania przeciwciał powodujących objawy choroby. U części pacjentów w grasicy rozrasta się z czasem grasiczak, czyli guz.
Miastenia - leczenie. Jak wygląda leczenie choroby?
W przypadku, gdy miastenia zostaje wykryta na wczesnym etapie, wówczas lekarz prowadzący może zalecić terapię lekową (np. polstygminę, mestinon, mytelase), która ma na celu poprawę przewodzenia impulsów z nerwu na mięsień. W przypadku, gdy u pacjenta stwierdzono grasiczak, wówczas konieczne jest leczenie operacyjne.
Leczenie miastenii u osób z grasiczakiem sprowadza się do jego usunięcia. Operację wykonuje się, gdy objawy miastenii są bardzo silne mimo przyjmowania środków farmakologicznych. Szacuje się, że 1/3 chorych po usunięciu grasicy zostaje wyleczona - miastenia cofa się. Ponad połowa chorych odczuwa natomiast zdecydowaną poprawę stanu zdrowia po zabiegu. U pozostałych konieczne bywa leczenie immunosupresyjne.
Miastenia u dzieci
Choć zdecydowaną większość pacjentów stanowią młode kobiety, to miastenia u dzieci wcale nie jest wyjątkiem. W przypadku schorzenia występującego u dzieci nie jest widoczna aż tak duża przewaga zachorowań wśród dziewcząt. Obecnie rozróżnia się kilka rodzajów miastenii dziecięcej, a wśród nich:
- miastenię przejściową noworodków
- wrodzone zespoły miasteniczne
- miastenię rodzinną
- miastenię oczną
- miastenię młodzieńczą.
W przypadku miastenii noworodkowej do czynienia mamy z nią u dzieci, których matki chorowały na miastenię. Choroba objawia się trudnościami ze ssaniem i połykaniem. Noworodki takie są zdecydowanie mniej ruchliwe. Objawy choroby zauważalne są już kilka godzin po urodzeniu i trwają od kilku do około 40 dni. U większości takich maluszków konieczne jest zastosowanie leków, a także działanie mające na celu zapobieganie zachłyśnięciu.
Miastenia młodzieńcza może pojawić się w każdym wieku, jednak zazwyczaj nie dzieje się to przed ukończeniem 2. roku życia. W większości przypadków choroba w pierwszej kolejności daje objawy oczne (opadanie powiek, ograniczenie ruchów gałek ocznych). Na kolejnym etapie pojawiają się objawy nużliwości mięśni kończyn dolnych i górnych, a także zaburzenia żucia i połykania.
Zobacz też: Toczeń rumieniowaty - rzadka choroba autoimmunologiczna. Objawy, diagnoza i leczenie
