Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest to jedno z wielu schorzeń, które dotykają tarczycy. Sama tarczyca jest gruczołem, który pełni w ludzkim organizmie niezwykle ważne funkcje. Przede wszystkim wydziela ona niezbędne do prawidłowego funkcjonowania hormony. Te odpowiedzialne są m.in. za rozwój i wzrost organizmu, wspomaganie procesów przemiany materii i energii, a także są ważne dla prawidłowego rozwoju ośrodkowego układu nerwowego.
Tarczyca do prawidłowej pracy potrzebuje odpowiednich dawek jodu, który przyswajany jest z wodą i pokarmami. Jego niedobór może prowadzić do poważnych kłopotów zdrowotnych.
Zapalenie tarczycy, znane także pod nazwą choroby Hashimoto lub autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest schorzeniem zaliczanym do grupy autoagresji, gdyż w jego przebiegu układ odpornościowy błędnie rozpoznaje białka tarczycowe, uznając je za wrogie i niszczy je. W ten sposób dochodzi do upośledzenia wydzielania hormonów tarczycy.
Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy objawy daje niejednoznaczne, dlatego też jego zdiagnozowanie często przysparza wielu problemów. Zwraca się uwagę, że problemy z tarczycą znacznie częściej dotyczą kobiet i objawiają się u nich m.in.:
Dodatkowo mogą pojawić się także zmiany samej tarczycy, odczuwane jako jej pogrubienie, stwardnienie - tworzą się tzw. wole.
Zdarza się jednak bardzo często, że przebieg zapalenia tarczycy jest bezobjawowy, a chory nie ma świadomości, że coś dzieje się nie tak z gruczołem.
Podostre zapalenie tarczycy jest chorobą o nie do końca zidentyfikowanym podłożu, choć wiele wskazuje na to, że może być ona związana z infekcją wirusową. Najczęściej dotyka kobiet w wieku między 30. a 40. rokiem życia i objawia się: wysoką gorączką, bólem promieniującym do ucha, żuchwy, ogólnym osłabieniem.
W celu postawienia diagnozy konieczne jest wykonanie biopsji tarczycy, dodatkowo wsparte przez badania hormonalne, a także scyntygrafię.
Rokowania dla pacjentów z podostrym zapaleniem tarczycy są pozytywne - w większości wypadków dochodzi do całkowitego wyleczenia i braku nawrotów. Niemniej jednak kuracja może potrwać od sześciu tygodni do nawet pół roku. Chorym w tym czasie podaje się, w zależności od natężenia choroby, niesteroidowe leki przeciwzapalne lub steroidy. Jednocześnie zaleca się wykonywanie okładów na szyję z użyciem spirytusu salicylowego.
Zobacz też: Niedobór jodu: objawy. Jak uzupełnić niedobór jodu w organizmie
Nieleczone zapalenie tarczycy może przynieść bardzo negatywne konsekwencje. W miarę upływu czasu pogłębia się bowiem kłopot z koncentracją i pamięcią, a także uczucie przewlekłego zmęczenia. Kobiety w wieku prokreacyjnym mogą mieć kłopot z zajściem w ciążę, a także może dochodzić do samoistnych poronień. W przypadku, gdy zapalenie tarczycy dotyka dziecka, może to skutkować gorszymi wynikami w nauce, ale także przedwczesnym dojrzewaniem płciowym i spowolnionym wzrostem.
Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy zwane powszechniej chorobą Hashimoto zaistniało w powszechnej świadomości dzięki akcjom informacyjnym. Okazuje się bowiem, że bardzo wiele kobiet (w tym także tych znanych) zmaga się z tym schorzeniem. Jego objawy można początkowo zbagatelizować lub przypisać chwilowemu osłabieniu, jednak gdy trwają one zbyt długo, należy skonsultować się z endokrynologiem. Ten w celu ustalenia, czy mamy do czynienia z Hashimoto powinien zlecić badania, wśród których znajdziemy:
W przypadku potwierdzenia autoimmunologicznego zapalenia tarczycy leczenie wdrażane jest natychmiast. Polega ono na przyjmowaniu preparatów tyroksyny, które mają za zadanie wyrównać poziom hormonów tarczycy we krwi.
Zobacz też: Endokrynolog - czym się zajmuje i kiedy warto go odwiedzić?