Choroba Gravesa-Basedowa. Przyczyny występowania i leczenie
Choroba Gravesa-Basedowa to choroba należąca do grupy chorób autoimmunologicznych, czyli takich w których układ odpornościowy błędnie rozpoznaje własne komórki i zaczyna je atakować i niszczyć. W przypadku choroby Basedowa chodzi konkretnie o wytwarzanie przeciwciał działających negatywnie na gruczoł tarczycy. W wyniku tego dochodzi do sytuacji, w której gruczoł ten wzmaga produkcję hormonów: tyroksyny i trójjodotyroniny, co prowadzi do stanu zwanego nadczynnością tarczycy.
Choroba ta ma podłoże genetyczne, a jej występowanie często wiąże się z poziomem estrogenów. Wskazuje się także, że czynnikiem ryzyka jej pojawienia się jest stan przewlekłego stresu, a także palenie papierosów. Może ona współistnieć z innymi poważnymi schorzeniami autoimmunologicznymi, w tym przede wszystkim z: reumatoidalnym zapaleniem stawów, cukrzycą typu 1 czy niedoczynnością kory nadnerczy.
Leczenie choroby Gravesa-Basedowa jest w przeważającej mierze leczeniem objawowym. Pacjentom podaje się preparaty farmakologiczne osłabiające czynność tarczycy lub stosuje się metody chirurgiczne - częściowe lub całkowite usunięcie gruczołu tarczycy. W takim wypadku konsekwencją jest rozwinięcie się niedoczynność tarczycy, z którą z kolei walczy się stosując preparaty z lewotyroksyną.
)
Choroba Gravesa-Basedowa. Objawy najczęściej występujące
Objawy choroby Gravesa-Basedowa są typowe dla stanu nadczynności tarczycy. Nadmiar hormonów, w tym wypadku tyroksyny i trójjodotyroniny, prowadzi m.in. do:
- niewyjaśnionej nerwowości,
- nietolerancji wysokiej temperatury,
- zwiększonej potliwości,
- bezsenności,
- nadmiernego chudnięcia,
- zaburzeń menstruacji,
- przyspieszonej pracy serca.
Nieleczona choroba Gravesa-Basedowa może być tragiczna w skutkach. Nadczynność tarczycy może bowiem doprowadzić do wystąpienia przełomu tarczycowego, udaru mózgu lub zawału serca. Wszystkie te stany stanowią bezpośrednie zagrożenie dla życia.
)
Obrzęk przedgoleniowy, czyli specyficzne objawy choroby Basedowa
Powyżej przedstawione objawy nie są jednoznaczne i można je wiązać z wieloma innymi schorzeniami. Jednak istnieje też grupa symptomów, które jasno wskazują, że możemy mieć do czynienia z chorobą Basedowa. Chodzi tu chociażby o obrzęk przedgoleniowy, który jest rodzajem obrzęku powstającego w wyniku gromadzenia się śluzu w przestrzeniach na przednich powierzchniach piszczeli. Obrzęk ma charakter przewlekły, zwykle występuje obustronnie. Jest zbity, nie poddaje się naciskowi. Nieleczony obrzęk przedgoleniowy może mieć różne konsekwencje: od niewiele znaczącego problemu kosmetycznego, przez trudno gojące się owrzodzenie, aż po zaburzenia chodu. Leczenie obrzęku przedgoleniowego skupia się na właściwym zadbaniu o powstałe owrzodzenia, ale także na wdrożeniu terapii przeciwobrzękowej. Sprowadza się to do przeprowadzenia tzw. drenażu limfatycznego. Chorym zalecana jest daleko posunięta kontrola masy ciała, a także aktywność fizyczna.
Oprócz obrzęku przedgoleniowego chorzy na chorobę Basedowa doświadczyć mogą także innych, specyficznych objawów, do których zalicza się:
- wole naczyniowe
- wytrzeszcz gałek ocznych.
Zobacz też: Jeśli chcesz zadbać o odporność, nie zapomnij o selenie
