Helicobacter pylori to bakteria, która może prowadzić do rozwoju zmian chorobowych w górnym części odcinka przewodu pokarmowego. Odpowiada za wrzody żołądka i dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej żołądka, niektóre nowotwory (np. żołądka) oraz niestrawność. Zatem, co zrobić, aby skutecznie ją zwalczyć?
Leczenie chorób wywołanych zakażeniem Helicobacter pylori, nazywane jest eradykacją. Terapia polega na przyjmowaniu kilku różnych leków przeciwbakteryjnych przez określony czas. Bez względu na to jaką chorobę ma pacjent, schemat leczenia jest taki sam, tj. przyjmowanie leku hamującego wydzielanie kwasu solnego w żołądku. Trzeba jednak zaznaczyć, że terapia będzie skuteczna tylko wtedy, gdy chory będzie przyjmował dwa rodzaje antybiotyków i tzw. inhibitor pompy protonowej (IPP) – lek zobojętniający sok żołądkowy.
Specjaliści zgodnie podkreślają, że to najlepszy sposób, aby skutecznie pozbyć się bakterii. Jeśli taki schemat leczenia się nie sprawdza (a to zdarza się bardzo rzadko) wprowadza się inny zestaw leków.
Helicobacter pylori – jak dochodzi do zakażenia
Sposób „przenoszenia się” bakterii Helicobacter pylori nie jest do końca znane. Zakłada się jednak, że przenosi się z człowieka na człowieka, może znajdować się w ślinie lub kale. W grupie największego ryzyka są osoby, które nie stosują się do zasad higieny, są niedożywione lub ich dieta jest uboga w witaminy. Kiedy bakteria już przedostanie się organizmu, chorzy najczęściej uskarżają się na:
- niestrawność,
- wzdęcia,
- ból w nadbrzuszu (przypominające bóle wrzodowe),
- nudności, wymioty,
- gorączka,
- pogorszenie samopoczucia,
- biegunka.
Bakteria wytwarza enzym, nazywany ureazą, który rozkłada mocznik na amoniak i dwutlenek węgla, a to prowadzi do zobojętnienia soku żołądkowego. Dodatkowo patogen produkuje substancje, które prowadzą do rozwoju stanu zapalnego i stopniowego zaniku błony śluzowej żołądka (tzw. zapalenie zanikowe). To właśnie u tych pacjentów rozpoznaje się chorobę wrzodową dwunastnicy i wrzody w części przedodźwiernikowej żołądka. Schorzenie charakteryzuje się zwiększonym wydzielaniem gastryny i kwasu solnego.
Co gorsza, u sporej grupy chorych dolegliwości te bardzo szybko ustępują. Trzeba mieć jednak na uwadze, że nie oznacza to, że bakteria została zwalczona przez układ immunologiczny. Patogen nie znika sam z siebie, można się go pozbyć jedynie stosując odpowiednie leczenie.
Najlepszym sposobem na uniknięcie zakażenia jest przestrzeganie podstawowych zasad higieny, tj. często myć ręce i zęby (próchnica lub inna choroba zębów sprzyjają zakażeniu).
Leczenie zakażenia H. Pylori – na czym polega eradykacja?
Według zaleceń Grupy Roboczej Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii (d/s zakażenia Helicobacter pylori) w pierwszej fazie walki z chorobą stosuje się jeden z IPP (dowolny rodzaj) i dwa antybiotyki (zazwyczaj amoksycylinę i metronidazol). Taką kompozycję farmaceutyków chorzy najczęściej przyjmują dwa razy dziennie przez siedem dni. Doskonale sprawdza się u 70 proc. wszystkich chorych (jeszcze kilka lat temu ta skuteczność sięgała 80 proc., obniżona skuteczność leczenia to konsekwencja uodpornienia się bakterii na stosowane antybiotyki metronidazol lub klarytromycynę).
Jeśli takie leczenie nie przyniosło oczekiwanego rezultatu sięga się tzw. leki drugiego wyboru. W takich przypadkach najczęściej sięga się po sól bizmutu, IPP, tetracyklinę (lek przyjmowany jest cztery razy dziennie) i metronidazol (chory przyjmuje trzy tabletki dziennie po 500 mg każda). Ze względu na niedostępność soli bizmutu takie leczenie jest w Polsce niemożliwe, dlatego chorym proponuje się schemat trójlekowy złożony z IPP, amoksycyliny lub tetracykliny oraz metronidazolu.
U osób, u których leczenie zakończyło się sukcesem (eradykacja bakterii) prawdopodobieństwo, że choroba rozwinie się znowu jest bardzo małe. Jeśli jednak bakteria znowu się pojawi, to dlatego, że ponownie trafiła do organizmu, a nie dlatego, że poprzednia infekcja nie została do końca wyleczona.
To również może cię zainteresować:
