Choroby psychiczne to zaburzenia czynności psychicznych oraz zachowań. Najczęściej wiążą się z odczuwaniem ogromnego dyskomfortu, znacznie utrudniają lub nawet uniemożliwiają funkcjonowanie społeczne. Choroby psychiczne dzieli się na kilka grup.
Według tradycyjnego podziału zaburzenia psychiczne dzieli się na:
Według innego podziału wyróżniamy:
Za mniej typowe zaburzenia psychiczne uważa się:
Choroby psychiczne różnorodnie się objawiają. W przypadku chorób takich jak schizofrenia oraz psychoza charakterystyczne są urojenia oraz omamy. Zachowania osób cierpiących na te zaburzenia są postrzegane przez otoczenie jako nietypowe. Do innych objawów chorób psychicznych należą:
Przyczyny występowania chorób psychicznych mogą być rozmaite. Mogą one mieć podłoże genetyczne, psychologiczne, biologiczne lub środowiskowe. Duży wpływ na pojawienie się choroby psychicznej ma trudne dzieciństwo: wychowywanie w rodzinie patologicznej, w atmosferze braku miłości, chłodu emocjonalnego.
Prawdopodobieństwo zachorowania zwiększa się również u tych, którzy mają za sobą jakieś traumatyczne doświadczenie: śmierć kogoś bliskiego, poważny wypadek, nagła utrata pracy, rozwód rodziców, gwałt itp. Ryzyko zachorowania wzrasta również u tych, których rodzic lub dwoje rodziców także cierpiało na jakąś chorobę psychiczną.
Występowanie chorób psychicznych może także nastąpić jako skutek zażywania substancji psychoaktywnych, nadmiaru lub niedoboru serotoniny, zażywania narkotyków, tkwienia w długotrwałym, przewlekłym stresie.
Do najczęściej występujących chorób psychicznych współcześnie należą: zaburzenia osobowości, depresje, nerwice. Nieco rzadziej występują choroby takie jak schizofrenia czy choroba afektywna dwubiegunowa, choć zauważa się coraz większy wzrost zachorowań na te choroby. Diagnozę na temat choroby psychicznej stawia wyłącznie specjalista psychiatra.
Depresja
Depresja to wyjątkowo uciążliwa choroba, która pozbawia człowieka sił do życia. Niestety ignorowanie objawów depresji może prowadzić do bardzo niebezpiecznych konsekwencji. Dowiedz się, czym jest depresja, jakie są rodzaje depresji, jej objawy somatyczne oraz przyczyny, a także jak ją skutecznie wyleczyć.
Czym jest depresja?
Depresja jest dzisiaj słowem często nadużywanym. Sezonowe obniżenie nastroju bądź też pogorszenie nastroju związane z jakimś trudnym wydarzeniem nazywamy potocznie depresją. W rzeczywistości to bardzo poważna choroba, które może prowadzić do groźnych powikłań. Często bowiem prowadzi do myśli samobójczych, odbiera choremu jakąkolwiek nadzieję. Główna różnica pomiędzy depresją, a naturalną emocją (smutkiem, chandrą) jest taka, że depresja się przedłuża, a z czasem również pogłębia.
Ogólne objawy depresji
Do najbardziej ogólnych objawów depresji zaliczamy przede wszystkim: znaczne pogorszenie stanu emocjonalnego (dominują uczucia smutku i przygnębienia; pojawia się ogólny pesymizm). Chorzy uskarżają się również utratę wiary we własną wartość, silną samokrytykę, czarne myśli na temat własnej przyszłości, silną koncentrację na sobie (która notabene ma znaczenie we wszystkich chorobach afektywnych).
Somatyczne objawy depresji
Głównymi objawami somatycznymi depresji są:
Schizofrenia
Schizofrenia (inaczej "psychoza schizofreniczna" lub choroba Bleurera; termin "schizofrenia" pochodzi od słów schizis i phren, tłumaczonych odpowiednio jako: "rozszczepić" i "umysł") to przewlekła choroba, którą można i trzeba leczyć. Należy do tzw. zaburzeń psychotycznych (psychoz), czyli stanów charakteryzujących się zmienionym chorobowo, nieadekwatnym postrzeganiem, przeżywaniem, odbiorem i oceną rzeczywistości. Chory cierpiący na psychozę ma poważnie upośledzoną (lub nie jest do niej zdolny) umiejętność krytycznej, realistycznej oceny własnej osoby, otoczenia i relacji z innymi. Występuje kilka postaci schizofrenii. W zależności od przeważających objawów wyróżnia się schizofrenię paranoidalną, hebefreniczną, katatoniczną, prostą, rezydualną i niezróżnicowaną. W Polsce najczęściej rozpoznawana jest postać paranoidalna.
Schizofrenia - kto choruje
Ryzyko zachorowania na schizofrenię w ciągu całego życia wynosi około 1 proc. Równie często chorują kobiety, jak i mężczyźni. Jest to choroba ludzi młodych - ponad połowa zachorowań rozpoczyna się przed 30. rokiem życia. Mężczyźni zaczynają chorować średnio w nieco młodszym wieku (15.-24. rok życia) niż kobiety (25.–34. rok życia).
Schizofrenia to choroba przewlekła, jej leczenie trwa kilka-, kilkanaście lat, a najczęściej - do końca życia. Przebieg schizofrenii może być liniowy (ciągły, stopniowo i powoli postępujący) albo tzw. falujący (epizodyczny), z okresami nasilenia objawów chorobowych/epizodów choroby i powrotów do pełnego lub częściowego zdrowia (remisja pełna, niepełna). W okresach remisji objawy chorobowe nie występują (remisja pełna) lub ich nasilenie jest nieznaczne (remisja niepełna). Niezależnie od przebiegu choroby osoba nią dotknięta wymaga stałego leczenia, a także postępowania profilaktycznego w okresach remisji.
Przeczytaj także:
Obgryzanie paznokci zaburzeniem psychicznym?