Póki organizm jest w stanie skutecznie bronić się przed patogenami i panuje w nim równowaga niesprzyjająca grzybom, nie ma problemu. Jeśli jednak coś w tym mechanizmie zawiedzie, grzybica może się uaktywnić, a potem rozprzestrzenić.
Objawy grzybicy jamy ustnej są charakterystyczne i zazwyczaj nie pozostawiają wątpliwości. Są to:
U niemowląt podstawowym objawem jest pojawienie się pleśniawek na błonie śluzowej jamy ustnej.
Bezpośrednim powodem rozwinięcia się grzybicy jamy ustnej są oczywiście zarodniki grzybów (Candida albicans), ale infekcja ta pojawia się tylko u osób z obniżoną odpornością i ten właśnie fakt można uznać za przyczynę zachorowania, dlatego warto dbać o prawidłową odporność oraz właściwą higienę jamy ustnej.
Ryzyko zachorowania jest zwiększane przez taki czynniki, jak:
Wszystkie schorzenia obniżające odporność organizmu także stanowią czynnik ryzyka. Grzybica jamy ustnej po antybiotykach także jest częsta, ponieważ antybiotyki mogą niszczyć bakterie przeciwstawiające się grzybom.
Zobacz także: Probiotyki w służbie odporności. Jak to działa?
Osobami najbardziej narażonymi na rozwinięcie się choroby są:
Grzybica jamy ustnej bardzo często pojawia się u niemowląt.
Podstawowe podejście do leczenia grzybicy jamy ustnej jest bardzo ważne. Stosuje się maści i płyny ze środkami przeciwgrzybicznymi. Konieczne jest ustalenie, jaki dokładnie szczep grzyba powoduje chorobę, by dobrać odpowiednie leki. Jeśli leczenie nie skutkuje, stosuje się także leki doustne. Kuracja zawsze musi trwać jeszcze około dwóch tygodni po ustąpieniu objawów, by zminimalizować ryzyko nawrotu.
Chociaż leczenie może być długotrwałe i, przynajmniej z początku, nie dawać pozornie żadnych efektów, choroba nie powinna być zaniedbywana, ponieważ może rozprzestrzenić się na inne części organizmu. Dopóki jest zlokalizowana w ustach, jest tylko niedogodnością. Infekcja ogólnoustrojowa to bezpośrednie zagrożenie dla życia.
To również może cię zainteresować: