Długotrwały, silny stres a siwienie i wypadanie włosów
Oczywiście nie zatrzymamy czasu, ani nie zmienimy naszych genów. Siwienie włosów jest rzeczą naturalną i u każdego z nas przebiega w innym tempie. Częściowo jest to uwarunkowane genami, które odziedziczyliśmy po rodzicach. W 2016 roku międzynarodowy zespół naukowców poinformował, że udało im się zidentyfikować gen odpowiedzialny za siwienie (nosi nazwę IRF4).
Ale za siwienie włosów odpowiada nie tylko wiek. Wiadomo, że odbarwienie włosów może być wynikiem przewlekłego stresu, który może doprowadzić do uszkodzeń DNA i zmniejszyć ilość komórek produkujących barwnik w mieszkach włosowych. Ponadto silny stres może również spowodować wypadanie włosów.
Przerzedzenie włosów a choroby tarczycy
Niedoczynność tarczycy odbija się, między innymi, na wyglądzie włosów, które stają się matowe, niedożywione, nadmiernie suche. To efekt zaburzeń spowodowanych niedoborem hormonów tarczycowych.
Inne objawy to osłabienie organizmu, zmęczenie i senność, skłonność do depresji, nadwrażliwość na zimno, spowolnienie ruchowe, upośledzenie pamięci, a także przyrost masy ciała, osłabienie czynności serca, niskie ciśnienie tętnicze, zaburzenia miesiączkowania. Do tego dochodzą problemy skórne, w tym sucha łuszcząca się blada skóra oraz suchość włosów. Choroba tarczycy może też nasilać wypadanie włosów, co w efekcie prowadzi do ich przerzedzenia.
Choroby autoimmunologiczne
Zaburzenia funkcji tarczycy wiążą się też z łysieniem plackowatym. Jest to choroba o charakterze autoimmunologicznym, której przyczyny pozostają nie do końca rozpoznane, ale wiadomo, że mogą wynikać z zaburzeń hormonalnych.
Inne choroby autoimmunologiczne, powodujące nadmierne wypadanie włosów, to choroba Hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy) i toczeń rumieniowaty.
Łamliwe włosy oznaką zespołu Cushinga
Zespół Cushinga to grupa objawów chorobowych, które mają związek z podwyższonym poziomem kortyzolu (hormonu stresu) w surowicy krwi, a łamliwe włosy są jednym z symptomów tej choroby (inne objawy obejmują wysokie ciśnienie krwi, zmęczenie i ból pleców). Do rozwoju zespołu Cushinga może doprowadzić długotrwałe przyjmowanie leków glikokortykosteroidowych lub nadmierne wydzielanie kortyzolu przez nadnercza.
Więcej artykułów na temat zdrowia przeczytasz na głównej stronie Gazeta.pl.
Wypadanie włosów może wynikać z anemii
Niedokrwistość (anemia) z niedoboru żelaza objawia się, między innymi, zmianami w wyglądzie włosów i paznokci. Inne symptomy to bladość skóry i błon śluzowych, podkrążone oczy, ogólne osłabienie, bóle głowy, szmer skurczowy nad sercem, zajady w kącikach ust, zmiany widoczne na błonie śluzowej języka, gardła i przełyku, powodujące ból i pieczenie przy przełykaniu i inne.
- Nie do końca wiadomo, dlaczego niski poziom żelaza może powodować wypadanie włosów, ale żelazo ma kluczowe znaczenie dla wielu reakcji biologicznych i chemicznych, być może w tym także dla wzrostu włosów - tłumaczą eksperci serwisu everydayhealt.com.
Wypadanie włosów a niedobór białka i minerałów
Jednym z powodów przerzedzania się włosów może być niezbilansowana dieta, w której brakuje pełnowartościowego białka (biotyny). Jednak częściej powodem jest złe wchłanianie tego składnika, a przyczyną bywają problemy żołądkowo-jelitowe, przede wszystkim zaburzenia w trawieniu białek.
Ponadto za wypadanie włosów mogą być odpowiedzialne niedobory cynku i żelaza. Ale uwaga, także przedawkowanie suplementów z witaminami A i E może spowodować wypadanie włosów.
Brak równowagi hormonalnej
Tak zwane łysienie androgenowe (choroba uwarunkowana genetycznie, objawiająca się łysieniem) związane jest z zaburzeniami równowagi hormonalnej - z nadmiarem androgenów (męskich hormonów płciowych). To najczęstsza przyczyna wypadania włosów. Androgeny odgrywają rolę zarówno w łysieniu typu żeńskiego, jak i męskiego.
Istnieje szereg dodatkowych schorzeń, które mogą sprzyjać łysieniu androgenowemu. Należą do nich nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, przerost i rak prostaty, a u kobiet zespół policystycznych jajników (PCOS).
Wypadanie włosów przypisuje się także nagłym zmianom poziomu estrogenu, na przykład w okresie ciąży lub po odstawieniu tabletek antykoncepcyjnych.
Źródła: everydayhealth.com, medlineplus.gov
