RDW to jeden z parametrów oznaczany podczas badania każdej morfologii krwi. RDW (ang. Red Cell Distribution Width) oznacza rozpiętość rozkładu wielkości krwinek czerwonych, którą podaje się, jako RDW-CV (współczynnik zmienności) lub RDW-SD (odchylenie standardowe). Erytrocyty pod względem wielkości dzieli się na cztery typy: normocyty (7,7-8,0 µm), mikrocyty (<6,0 µm), makrocyty (>9,0 µm) i megalocyty (>12,0 µm). W prawidłowych wynikach powinny mieć one zbliżone wielkości. Gdy wyniki badania są prawidłowe, wielkości krwinek są zbliżone.
Wartość RDW podawana jest w procentach i nie powinna przekraczać 11,5-14,5 proc. Oblicza się go dzieląc standardowe odchylenie czerwonych krwinek przez ich średnią wielkość i mnoży przez 100. Przy porównywaniu wyników należy pamiętać, że laboratoria wykonujące badania stosują różne odczynniki oraz jednostki, dlatego podane normy mogą różnić się między sobą (wartość podana na wydruku badania to norma obowiązująca w danym laboratorium).
Do badanie RDW-CV należy podejść na czczo, a ostatni posiłek powinien być spożyty poprzedniego dnia, najlepiej do godziny 19:00
Morfologię krwi należy wykonać, kiedy pojawiają się symptomy wskazujące na:
Jeśli pojawia się podejrzenie o którykolwiek z powyższych przypadków oznacza się nie tylko RDW-CV, należy wykonywać pełną morfologię. Dopiero na tej podstawie lekarz będzie w stanie postawić diagnozę lub zleci kolejne badania.
Wskaźnik RDW-CV powyżej 15 procent może oznaczać różne rodzaje anemii, ale także inne choroby, zawsze powinien być interpretowany przez lekarza, który zlecił badanie morfologiczne krwi. Podwyższone RDW-CV może występować u pacjentów:
Przy interpretacji wyników RDW-CV należy brać pod uwagę wiek i płeć pacjenta. Przy pewnych wskaźnikach inne normy obejmują kobiety w ciąży. W przypadku RDW-CV tak nie jest, norma dla kobiet w ciąży wynosi od11,5 do 14,5. Warto raz jeszcze podkreślić, że tak jak w przypadku innych badań, rożne laboratoria mają różne zakresy norm, należy to uwzględnić przy interpretacji wyników.