Dicortineff: sk³ad, dzia³anie, efekty uboczne

Dicortineff jest lekiem stosowanym miejscowo w zaka¿eniach bakteryjnych oczu i uszu po³±czonych ze stanem zapalnym. Przeznaczony do zewnêtrznego stosowania lek powinien byæ stosowany pod kontrol± lekarza.

Dicortineff - sk³adniki

Ten preparat stosuje siê przy bakteryjnych zaka¿eniach oczu i uszu, po³±czonym ze stanem zapalnym. W sk³ad Dicortineffu wchodz± trzy substancje czynne. S± to gramicydyna i neomycyna, dzia³aj±ce przeciwbakteryjnie oraz fludrokortyzon zmniejszaj±cy stan zapalny. Lek stosowany jest miejscowo.

Gramicydyna to antybiotyk polipeptydowy, natomiast neomycyna jest antybiotykiem nale¿±cym do grupy aminoglikozydów, które hamuj± proces syntezy bia³ek bakteryjnych, a zatem uniemo¿liwiaj± replikacjê patogena. Dziêki po³±czeniu dwóch antybiotyków lek ma szeroki zakres dzia³ania.

Fludrokortyzon dzia³a przeciwzapalnie i przeciwalergicznie.

Dicortineff - wskazania i dawkowanie

Lek ma zastosowanie w stanach zapalnych ga³ki ocznej, b³ony naczyniowej, spojówek oraz brzegów powiek, a tak¿e w stanach zapalnych ucha zewnêtrznego i ¶rodkowego, w stanach zapalnych ucha po zabiegach i urazach oraz w stanach zapalnych zewnêtrznego przewodu s³uchowego.

Dicortineff jest przeznaczony do miejscowego stosowania do oczu lub uszu. Ma postaæ zawiesiny, któr± wkrapla siê do chorego narz±du wed³ug zaleceñ lekarza. Zwykle s± to 1-2 krople wpuszczane do oczu 2-5 razy na dobê. Przy chorobie uszu najczê¶ciej zaleca siê wpuszczanie do przewodu s³uchowego 2-4 kropli od 2 do 4 razy na dobê. Po zakropieniu nale¿y spêdziæ oko³o 15 minut w pozycji le¿±cej z uchem ku górze. Lek stosuje siê do dwóch dni po ust±pieniu objawów.

Przed u¿yciem lek nale¿y wstrz±sn±æ. Nie powinno siê stosowaæ d³u¿ej ni¿ 7 dni.

Zobacz wideo Zapalenie spojówek to nic takiego? Mo¿na straciæ wzrok!

Dicortineff - przeciwwskazania

Nie wolno stosowaæ tego leku, gdy jeste¶my uczuleni na którykolwiek sk³adnik preparatu lub na inne antybiotyki aminoglikozydowe.

Przeciwwskazania obejmuj± takie schorzenia jak grzybicze, gru¼licze lub wirusowe zaka¿enie oka lub ucha. Nie wolno stosowaæ przy jaskrze lub chorobach, w których dosz³o do ubytku nab³onka rogówki. Ponadto nie wolno stosowaæ Dicortineffu w przypadku perforacji b³ony bêbenkowej. Lek po przedostaniu siê do ucha ¶rodkowego mo¿e uszkodziæ nerw s³uchowy.

W trakcie leczenia nie powinno siê te¿ stosowaæ miêkkich soczewek kontaktowych. W sk³ad leku wchodzi bowiem ¶rodek konserwuj±cy o nazwie chlorek benzalkoniowy, który mo¿e reagowaæ z soczewkami i zniszczyæ je. Po zakropieniu trzeba zatem odczekaæ co najmniej pó³ godziny i dopiero wtedy za³o¿yæ soczewki.

Dicortineff - skutki uboczne

U niektórych pacjentów preparat mo¿e spowodowaæ efekty boczne. W¶ród nich wymienia siê: ³zawienie, pieczenie, podra¿nienie i ¶wi±d. Zdarzaj± siê ponadto niespecyficzne zapalenie spojówek oraz reakcje uczuleniowe.

Nie nale¿y stosowaæ leku zbyt d³ugo (powy¿ej tygodnia), poniewa¿ mo¿e to wywo³aæ wtórne zaka¿enia grzybicze w wyniku nadmiernego rozwoju opornych na leczenie bakterii i grzybów lub zwiêkszyæ ci¶nienie ¶ródga³kowe. D³ugotrwa³e stosowanie leku z dodatkiem steroidów grozi rozwojem zaæmy, a tak¿e zaburzeniami ostro¶ci widzenia, uszkodzeniem nerwu wzrokowego, rozwojem jaskry.

Dicortineff - ¶rodki ostro¿no¶ci

Mo¿liwe s± interakcje z lekami zwiotczaj±cymi miê¶nie oraz lekami przeciwzakrzepowymi, dlatego nale¿y lekarza poinformowaæ o stosowaniu tego typu preparatów. Ponadto Dicortineff os³abia dzia³ania leków przeciwcukrzycowych.

Nie wolno stosowaæ leku w czasie ci±¿y i karmienia piersi± bez konsultacji z lekarzem.