Ropień skóry - przyczyny
Ropnie, które są płytko zlokalizowane, tak jak ropnie skórne, powstają najczęściej z powodu infekcji bakteryjnej, które najczęściej są wywoływane przez bakterie tworzące florę bakteryjną skóry. Często są to paciorkowce oraz gronkowce. Do zakażenia dochodzi zwykle, gdy przerwana zostaje bariera ochronna skóry. Zdrowa skóra jest chroniona przed bakteriami na kilka sposobów, do których zalicza się ciągłość powłoki skórnej, regularne złuszczanie się naskórka oraz kwaśne pH panujące na powierzchni skóry. Gdy jednak dojdzie do zaburzenia bariery ochronnej (na przykład na skutek urazu albo pozostawienia w skórze ciała obcego, takiego jak opiłki metalu czy drzazga), bakterie mogą wnikać do warstw podskórnych.
Do zakażenia może dojść również na skutek podawania zastrzyku, jeżeli podczas zabiegu nie zostaną zachowane odpowiednie zasady higieny i jałowości. W takiej sytuacji dochodzi do rozwoju stanu zapalnego w miejscu zakażenia. Stan zapalny prowadzi z kolei do powstania ropy, która jest gęstym, mętnym płynem o żółtozielonej barwie. W ropie zawarte są bakterie, komórki układu odpornościowego zwalczające zakażenie oraz obumarłe komórki skóry. Stan zapalny, który rozwija się w tkankach podskórnych jest mechanizmem obronnym przed rozprzestrzenianiem się bakterii po całym organizmie.
Większe ryzyko rozwoju ropnia występuje u osób z osłabionym układem odpornościowym (na przykład na skutek chemioterapii), cierpiących na wrzodziejące zapalenie jelita grubego, cukrzycę lub schorzenia obwodowych naczyń krwionośnych.
Ropień skóry - objawy
Ropnie, które są zlokalizowane pod skórą dają szereg charakterystycznych objawów, do których należą:
- Zaczerwienienie,
- Bolesność skóry,
- Uwypuklenie skóry,
- Obrzęk w okolicy ropnia,
- Podwyższenie temperatury skóry w okolicach ropnia.
Czasami występują objawy uogólnione, takie jak dreszcze, gorączka czy pogorszenie samopoczucia. W przypadku zaawansowanych zmian, gdy skóra w okolicy ropnia jest napięta, cienka i błyszcząca, podczas dotykania zmiany skórnej obserwuje się charakterystyczne chełbotanie. Poza tym, wydzielina ropna może wypływać na zewnątrz, nawet bez naciskania.
Ropień skóry - leczenie
Jeżeli na skórze pojawia się zmiana, która może wskazywać na występowanie ropnia, nie należy zwlekać z udaniem się do lekarza. Ropnie, które położone są blisko powierzchni skóry bardzo łatwo zdiagnozować, ponieważ zmiany są widoczne gołym okiem. W związku z tym zwykle do diagnozy wystarcza przeprowadzenie wywiadu lekarskiego i obserwacja zmiany skórnej. Specjalista podczas wywiadu zbierze podstawowe informacje, czyli zapyta o to, kiedy ropień się pojawił, jak długo utrzymuje się na skórze, a także o możliwe przyczyny pojawienia się zmiany skórnej. Czasami istnieją wskazania do przeprowadzenia punkcji diagnostycznej jamy ropnia, czyli pobrania wydzieliny z ropnia w celu wykonania posiewu z oznaczeniem antybiogramu.
Metody leczenia ropnia są uzależnione od wielu czynników, w tym położenia ropnia i jego rozmiaru. Nie istnieje jedna metoda, która sprawdza się u każdego pacjenta, jednak w wielu przypadkach wykonywane jest chirurgiczne nacięcie zmiany wykonywane po uprzednim odkażeniem miejsca, w którym występuje ropień. Często taki zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, nawet jeżeli zmiany są położone płytko. Nacięcie wykonuje się na czubku ropnia, a jeżeli wcześniej nie pobierano próbki na posiew, próbkę wydzieliny pobiera się podczas zabiegu. Po nacięciu ropnia usuwa się z niego wydzielinę, a następnie sprawdza palpacyjnie, czy ropa nie jest obecna w zachyłkach jam ropnia.
Kolejnym etapem jest przepłukanie powstałej rany. Czasami w skórę wprowadza się dreny, dzięki którym gromadząca się ponownie ropa może swobodnie odpływać na zewnątrz ciała. W przypadku niektórych pacjentów zaleca się podawanie antybiotyków, jednak antybiotykoterapia jest jedynie uzupełnieniem leczenia chirurgicznego, które wdraża się zwykle u pacjentów, u których występuje ryzyko rozprzestrzeniania się zapalenia.
Ropień skóry - umiejscowienie
Ropnie skórne mogą powstawać w wielu różnych miejscach na ciele. Najczęściej pojawiają się w okolicach pach, pochwy, odbytu oraz dziąseł. Bardziej narażone na pojawienie się ropni są miejsca, w których może dochodzić do nagromadzenia bakterii.
