Zmiany na skórze mogą być objawem wielu chorób - sprawdź, na co zwracać uwagę

Sinieją ci ręce? To może być zator lub wstrząs. Plamy na brzuchu czasem informują o chorobie trzustki. "Banalne" krostki? Tak objawia się nowotwór jelit. Skóra to bezcenny miernik twojego zdrowia. Lepiej spójrz w lustro!

Zdrowy wygląd skóry to zasługa prawidłowo funkcjonujących gruczołów wydzielania wewnętrznego, dobrej pracy przewodu pokarmowego, szczególnie żołądka, wątroby i jelit, zdrowego układu krwionośnego i nerwowego. Szczególne znaczenie ma odpowiedni poziom witamin i mikroelementów. Zmiana zabarwienia, wilgotności czy też temperatury skóry , pojawienie się różnych wykwitów, może sygnalizować chorobę.

Dołącz do Zdrowia na Facebooku!

Gdy zmienia się kolor skóry

Zażółcenie skóry to sygnał, którego nie można zlekceważyć. Prawdopodobnie szwankuje nam wątroba lub mamy problem z pęcherzykiem żółciowym. Za żółty kolor odpowiada bilirubina czyli barwnik wchodzący w skład żółci. Gdy poziom bilirubiny we krwi, spowodowany np. brakiem wychwytu, przekracza 2,5 mg/dl, zażółcenie skóry staje się widoczne. Jego stopień bywa różny - od bladożółtego lub cytrynowego (żółtaczka hemolityczna), poprzez zielonawożółtawy (gdy żółć zalega w drogach żółciowych wskutek ich mechanicznego zatkania), do żółtawoczerwonego (żółtaczka miąższowa), a nawet brunatnoczarnego (najczęściej w marskości wątroby).

Zażółcenie może być objawem uszkodzeniu wątroby wskutek zatrucia, marskości, wirusowego zapaleniu wątroby wszystkich typów, a także, niestety, jej nowotworów. Uwaga! nienaturalnie żółty odcień skóry może być też spowodowany nadmiernym spożycie beta-karotenu. Na przewlekłe choroby wątroby mogą też wskazywać brązowe plamiste przebarwienia na twarzy tzw. ostuda . Jednak najczęściej pojawiają się one u kobiet w ciąży lub podczas stosowania doustnej antykoncepcji. Sprzyja im wysoki poziom estrogenów we krwi. Przyczyną mogą być też reakcje fototoksyczne związane z kosmetykami lub lekami.

Sina lub czerwona skóra

Niebieskawy kolor skóry spowodowany jest zbyt małym przepływem krwi. Sinica jest normalnym zjawiskiem kiedy jest nam zimno czyli jako objaw wychłodzenia organizmu, gdy naczynia krwionośne się obkurczają. Natomiast jeśli skóra jest ciepła i sinieje, należy szybko skontaktować się z lekarzem. Najgroźniejsza jest tzw. sinica centralna czyli niebieskawe zabarwienie skóry i błon śluzowych, np. warg i języka. Wskazuje na niewydolność krążenia lub niedostateczne natlenienie krwi w płucach, np. wskutek ich zapalenia. Zsinienie skóry rąk, stóp i skóry pod paznokciami to objawy tzw. sinicy obwodowej. Jej także nie wolno jej lekceważyć - może wskazywać na wstrząs kardiogenny, zator tętniczy lub poważną chorobę układową.

Zaczerwienienie skóry fachowo nazywane jest rumieniem. Rumień na twarzy może być objawem nadciśnienia tętniczego, choć pojawia się też z przyczyn emocjonalnych. Rumień wielopostaciowy (wysypka) to najczęściej objaw alergiczny, np. po podaniu sulfanicydów. Bardzo charakterystyczny rumień wędrujący, zwykle obrączkowaty, pojawia się gdy "złapiemy" zakażonego boreliozą

">kleszcza. Konieczna jest wtedy terapia antybiotykami. Powinniśmy udać się do lekarza gdy na twarzy pojawi nam się rumień obejmujący grzbiet nosa i policzki (w kształcie motyla), gdyż jest on objawem chorób autoimmunologicznych, najczęściej tocznia. Rumień na dłoniach i podeszwach sugeruje marskość wątroby.

Skóra blada, szarawa może wskazywać na anemię, spowodowaną brakiem żelaza lub wit. B12. Jeśli nie mamy bladej skóry z natury, warto wykonać morfologię krwi. Jeśli w dodatku mamy podkrążone oczy warto skontrolować tez mocz - być może mamy problemy z nerkami.

Gdy coś swędzi...

Częstą przyczyną świądu skóry jest cukrzyca. U osób młodszych świąd związany z cukrzycą przeważnie jest ograniczony do określonej okolicy ciała, np. sromu, natomiast u osób starszych zwykle jest uogólniony. Swędzenie o różnym stopniu nasilenia i różnej lokalizacji występuje w przebiegu mocznicy. Choroby wątroby, zwłaszcza ostre stany zapalne lub przebiegające z zastojem żółci, również mogą być przyczyną świądu. Przyczyną jest kumulowanie się kwasów żółciowych w surowicy krwi. Świąd "wątrobowy" nasila się pod wpływem ciepła, w chłodnej kąpieli chorzy odczuwają zaś wyraźną ulgę. Zwykle swędzą wtedy łydki. Jeśli mamy takie objawy - konieczne jest oznaczenie enzymów wątrobowych. Świąd występuje również w przypadku zaburzeń hormonalnych, np. w przebiegu nadczynności lub niedoczynności tarczycy. Zdarza się, że świąd wywołują toksyny tasiemca, glisty czy też innych pasożytów. Uporczywe swędzenie może być też objawem ubocznym zażywania niektórych leków - np. zawierających kodeinę albo morfinę. Świąd pojawi się też w przebiegu chorób nowotworowych, np. raka gruczołu krokowego, raka jajnika, płuc czy też nowotworów w obrębie przewodu pokarmowego. Jest wówczas jedną ze składowych tzw. zespołu paraneoplastycznego, czyli objawów, które mogą sygnalizować powstawanie nowotworów narządów wewnętrznych na długo przedtem, zanim dadzą one o sobie znać. Przyczyną świądu mogą być również schorzenia neurologiczne - guzy mózgu i rdzenia kręgowego, a także niedokrwistość. Nie warto jednak panikować, gdy tylko coś nas zaswędzi - zwłaszcza, że o wiele częstsze są przypadki świądu na tle nerwowym.

Krostki, wybroczyny i plamy na skórze

Nawet z pozoru niewinne zmiany skórne, jak pokrzywka czy obrzęki, zwłaszcza gdy szybko nie ustępują lub lubią nawracać, powinny nam dać do zastanowienia. Niepokojącym objawem może być np. nagły "wysiew" łojotokowych brodawek - to także jeden z objawów zespołów paraneoplastycznych. Może sugerować istnienie nowotworu wydzielającego czynnik wzrostu, najczęściej zlokalizowanego w jelitach. W przebiegu guzów trzustki lub jej zapalenia czasami czasami pojawia się wędrujący rumień. Zapaleniom trzustki, oprócz takich objawów jak bóle w nadbrzuszu, wymioty i nudności, często towarzyszy też bladoniebieskie przebarwienie w okolicy pępka i przypominające siniaki plamy na brzuchu. W marskości wątroby u niemal połowy pacjentów pojawiają się pajączki naczyniowe. Fachowo nazywane naczyniakami gwiaździstymi, gdyż od wypukłego środka promieniście odchodzącą drobne naczynka. Ostra pokrzywka bywa "zwiastunowym" objawem zapalenia wątroby typu B.

Rak skóry: galeria, 38 zdjęć. Wiedziałeś, że tak mogą wyglądać groźne zmiany?

Zimno - ciepło

Ogólna kondycja skóry i jej ciepłota brane są pod uwagę przy diagnozowaniu chorób związanych z gruczołami dokrewnymi. Niedoczynności tarczycy towarzyszy blada i zimna skóra. Choroba powoduje także uczucie suchości i szorstkości skóry oraz rogowacenie naskórka - szczególnie na łokciach i kolanach. Odwrotnie sytuacja wygląda w przypadku nadczynności tarczycy, gdzie skóra jest ciepła, gładka, zaróżowiona i wilgotna, często nadmiernie się poci. Często występują też brązowe przebarwienia, szczególnie na powiekach i w przyśrodkowym kącie oka. Chorobie Gravesa- Basedowa, autoimmunologicznemu schorzeniu tarczycy, często towarzyszy obrzęk śluzowaty twarzy lub kończyn. Skóra jest wówczas sucha, woskowata, blada i obrzęknięta, pod wpływem ucisku nie pozostaje wgłębienie. W niewydolności przysadki skóra w początkowym okresie choroby też sprawia wrażenie obrzękniętej, jest bladożółtawa i jakby tłustawa. Potem staje się blada z alabastrowym połyskiem, sucha, mało elastyczna, pomarszczona, zimna.

Trzeba jednak pamiętać, że nie zawsze choroby wewnętrzne manifestują się na skórze . Dlatego patrzenie w lustro nie zastąpi badań kontrolnych i fachowej diagnozy.

Konsultacja: dr n. med. Marcin Zakrzewski, specjalista dermatolog, Szpital Angelius Katowice www.angelius.pl