Rzodkiewka - to jedna z najstarszych roślin uprawnych
Rzodkiewka (łac. Raphanus sativus var. sativus) to warzywo jadane ponoć nawet przez starożytnych Egipcjan, nie mówiąc już o Chińczykach, którzy upowszechniali uprawę rzodkiewki we wschodniej i środkowej Azji. Rzodkiewka była znana i w starożytnej Grecji i w Cesarstwie Rzymskim, a w naszej części Europy, jako pierwsi, zaczęli ją uprawiać Niemcy. Hiszpanie natomiast pożeglowali z nią do Ameryki. Dzisiaj rzodkiewka uprawiana jest powszechnie i ma wiele odmian, różniących się nieco smakiem i kolorem. Znajdziemy więc rzodkiewkę ze skórką w kolorze czerwonym, białym, żółtym, fioletowym oraz czarnym. Do jedzenia w rzodkiewce nadają się zarówno korzeń, jak i liście, które można dodawać np. do sałatek. Nasiona z rzodkiewki natomiast bywają tłoczone na olej.
Rzodkiewka - wartości odżywcze
Rzodkiewka w swoim maleńkim bulwiastym korzeniu ma jednak sporo wartościowych składników. A wśród nich znajdziemy: witaminę C, witaminy z grupy B (B1, B2, B3, B6), kwas foliowy. Spośród składników mineralnych są w rzodkiewce potas, wapń, fosfor, magnez, sód, żelazo. Rzodkiewka ma trochę białka, niewielkie ilości tłuszczów oraz dość dużo błonnika. Jest warzywem niskokalorycznym, wartość energetyczna to 19 kcal na 100 g. Wśród aminokwasów najwięcej w rzodkiewce znajdziemy kwasu glutaminowego i kwasu asparaginowego.
W rzodkiewce znajdują się ponadto związki bioaktywne, takie jak izotiocyjaniany, a dokładnie sulforafan (wykazują działanie antybakteryjne i przeciwnowotworowe). Może dlatego w medycynie ludowej korzystano z soku z rzodkiewki przy leczeniu ran i wrzodów. Nie jest może tego związku w rzodkiewce tak dużo, jak - na przykład - w brokułach, ale i tak jest to, po prostu, zdrowe warzywo. Działanie antyoksydacyjne w rzodkiewce wykazuje ponadto kwas kawowy oraz pigment (to flawonoidy), obecny w skórce warzywa.
Wracając do medycyny ludowej, widzimy, że tam już dawno doceniono potencjał rzodkiewki jako antidotum na zaparcia. Skuteczny okazywał się napar z liści warzywa, pity kilka razy dziennie po posiłku.
Rzodkiewka jest warzywem o niewielkiej zawartości kalorii, a przy tym ma niski indeks glikemiczny, zatem bez obaw można ja włączyć do diety w trakcie odchudzania się. A błonnik przy okazji wspomoże pracę naszych jelit.
Rzodkiewka - jaka jest najlepsza? I kto nie powinien jej jeść?
Najsmaczniejsza to ta wyrwana niedawno z ziemi, jędrna i niezbyt wyrośnięta. Rzodkiewka powinna być chrupka i lekko gryząca w język. Nie obieramy jej, a kroimy tuż przed podaniem, aby nie zwiędła. A jeśli mamy taką możliwość, to szukajmy rzodkiewek od zaufanego rolnika.
Kto jednak powinien uważać na rzodkiewki? Trzeba pamiętać, że ma dość dużo glikozydów i olejków gorczycowych, więc osoby będące na diecie przy chorobie wrzodowej żołądka, powinny uważać z ilością zjadanej rzodkiewki.
Rzodkiewka - na surowo oraz gotowana
Rzodkiewka zjadana na surowo, z kanapką czy w sałatce to oczywistość. Nie ma jednak przeszkód, aby przyrządzić ją, od czasu do czasu, gotowaną lub pieczoną. Można wypróbować taki przepis (znalezione na Ugotuj.to):
Młode ziemniaki pieczone w miodzie z rzodkiewkami i szparagami
Składniki:
500 g młodych ziemniaków
2 pęczki rzodkiewki
pęczek zielonych szparagów
4 garście rukoli
4 gałązki koperku
Dodatki:
łyżka płynnego miodu
2 łyżki oleju rzepakowego lub z pestek winogron
sól
pieprz
Sposób przygotowania: Ziemniaki szorujemy, gotujemy 8-10 minut w osolonej wodzie. Odcedzamy, studzimy (jeśli są duże, kroimy je na pół). Rzodkiewki czyścimy, kroimy na pół (mniejsze zostawiamy w całości). Szparagi myjemy i łamiemy na kawałki długości 4 cm. Ziemniaki układamy na blaszce, posypujemy solą i pieprzem, dodajemy miód i olej, mieszamy. Wstawiamy do piekarnika rozgrzanego do 200 st., pieczemy 30 minut. Na 10 minut przed końcem dodajemy rzodkiewki i szparagi. Przed podaniem mieszamy z rukolą i koperkiem.
Więcej przepisów znajdziesz w serwisie Ugotuj.to
