Allodynia powstaje na skutek uszkodzenia nerwu obwodowego, w wyniku którego pojawiają się nowe połączenia między II, a V neuronem rogów rdzenia kręgowego. Powoduje to powstawanie bólu na włóknach, które w warunkach normalnych nie biorą w tym udziału.
Uszkodzenie układu nerwowego prowadzącego do allodyni może powstać w wyniku neuropatii autonomicznej lub cukrzycy. Bardzo często allodynia może mieć powiązanie z migrenowymi bólami głowy. Uważa się, że allodynia skórna jest spowodowana przemijającym wzrostem reaktywności neuronów ośrodkowego układu nerwowego, które przetwarzają informacje pochodzące ze skóry i powodują ból.
Przyczyny allodynii mogą być różne, ale głównie wpływ na nią ma:
Objawy allodynii
Objawem allodyni jest powstanie bólu przez bodziec, dotyczący skóry właściwej lub skóry głowy. Może go wywołać czesanie, kąpiel, golenie, noszenie okularów lub kolczyków. Często objawy allodynii mogą być wywołane przez zmianę temperatury, uczucie ciepła lub zimna.
Istnieją 3 rodzaje allodynii:
Ból który powstaje w wyniku allodynii jest przez każdą osobę odczuwany inaczej. U jednych może być bardzo łagodny, a u innych wyjątkowo silny.
W celu zdiagnozowania allodynii niezbędne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu zdrowotnego oraz wykluczenie chorób współistniejących związanych z mózgiem, rdzeniem kręgowym oraz nerwami. Dodatkowym badaniem jest również morfologia krwi, w celu wykluczenia infekcji. Rezonans magnetyczny przeprowadza się w celu dokładnej oceny obrazu mózgu, dodatkowo zleca się wykonanie tomografii komputerowej (CT)
Leczenie allodynii opiera się na stosowaniu terapii farmakologicznej i polega na przyjmowaniu leków z grupy antagonistów receptora NMDA, a w szczególności ketaminy. Jeżeli allodynia spowodowana jest migreną, należy leczyć migrenę.